Չճանաչված կամ մասամբ ճանաչված պետությունների ցանկ
Վիքիմեդիայի նախագծի ցանկ
Տարածքներ, որոնք ինքնահռչակվել են, որպես անկախ պետություններ, վերահսկում են իրենց տարածքը և միևնույն ժամանակ չունեն դիվանագիտական հարաբերություններ ՄԱԿ-ի անդամ երկրների կամ նրանց մի մասի հետ։
Մասամբ ճանաչված պետություններ
Աբխազիայի Հանրապետություն — ինքնահռչակվել է 1992 թ.։ 2008 թ-ից ճանաչվել է Ռուսաստանի, Սիրիայի, Վենեսուելայի, Նիկարագուայի և Նաուրուի կողմից[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17]։
Հարավային Օսիայի Հանրապետություն — ինքնահռչակվել է 1991 թ.։ 2008 թ-ից ճանաչվել է Ռուսաստանի, Սիրիայի, Վենեսուելայի, Նիկարագուայի և Նաուրուի կողմից[13][14][15]։
Հյուսիսային Կիպրոս — հռչակվել է 1983 թ. այն ճանաչվում է միայն Թուրքիայի և Աբխազիայի կողմից։ Փաստացի մտնում է ԵՄ կազմի մեջ[18][19][20][21]։
Թայվան — ընդգրկում է Թայվան կղզու տարածքը, ճանաչվում է 23 երկրների կողմից։
Պաղեստին — հիմնադրվել է 1949 թ, և ճանաչվում է 110 պետությունների կողմից։ Ներկա պահին փաստացի բաժանված է 2 մասի[22][23][24][25][26]։
Սահարայի Արաբական Դեմոկրատական Հանրապետություն Սահարայի Հանրապետություն — ճանաչվում է 49 երկրի կողմից և հանդիսանում է Աֆրիկյան Միության անդամ։
Չճանաչված պետություններ
Արցախ — հռչակվել է 1991 թ. սեպտեմբերի 2-ին։ Ներկայումս պետության ողջ տարածքը ժամանակավորապես գտնվում է Ադրբեջան կոչված արհեստածին պետության վերահսկողության տակ[27][28]
Սոմալիլենդ — հռչակվել է 1991 թ.։ Փաստացի Սոմալիից բաժանված երկրամաս[27][29]։
ՄԱԿ-ի անդամ երկրներ, որոնք չեն ճանաչվում որոշ պետությունների կողմից
Հայաստան — հռչակվել է 1991 թ.։ Չի ճանաչվում Պակիստանի կողմից, որպես օժանդակություն Ադրբեջանի[30][31]։
Իսրայել — հռչակվել է 1948 թ.։ Չի ճանաչվում 24 մուսուլմանական պետությունների կողմից[32][33][34][35]
[36]։
Կիպրոս — հռչակվել է 1960 թ.։ Չի ճանաչվում Թուրքիայի կողմից։
Հյուսիսային Կորեա — հռչակվել է 1948 թ.։ Չի ճանաչվում Հարավային Կորեայի, Ճապոնիայի, ԱՄՆ-ի, Էստոնիայի[փա՞ստ] և Ֆրանսիայի կողմից[37][38][39][40][41][38][39][40][42][43][41]։
Հարավային Կորեա — հռչակվել է 1948 թ.։ Չի ճանաչվում Հյուսիսային Կորեայի կողմից[44][45]։
Չինաստան - հռչակվել է 1949 թ.։ Չի ճանաչվում ՄԱԿ-ի 13 անդամ երկրների կողմից[46]։- Պակիստան - չունի ճանաչվում Հայաստանի կողմից։
Ծանոթագրություններ
Գրականություն
- Adrian Florea, "De Facto States: Survival and Disappearance (1945–2011)." International Studies Quarterly, Volume 61, Issue 2, June 2017, Pages 337–351
- Florea, Adrian (2020 թ․ մայիսի 6). «Rebel governance in de facto states». European Journal of International Relations. SAGE Publishing. 26 (4): 1004–1031. doi:10.1177/1354066120919481. S2CID 53365477.
- Geldenhuys, Deon (2009). Contested States in World Politics. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-23418-5.
- Ker-Lindsay, James (2012). The Foreign Policy of Counter Secession: Preventing the Recognition of Contested States (1st ed.). Oxford: Oxford University Press. ISBN 9780199698394.
- Nationalities Papers. Special Issue on the Emergence and Resilience of Parastates.