Մարիա Շուկշինա

Մարիա Շուկշինան ծնվել է 1967 թվականի մայիսի 27-ին Մոսկվայում։ Ունի կրտսեր քույր՝ Օլգա Շուկշինան (ծնվ.՝ 1968), ինչպես նաև ավագ համամայր քույր՝ Անաստասիա Վյաչեսլավովնա Վորոնինա-Ֆրանսիշկան, որը ծնվել է 1960 թվականին^[4]։ Հոր կողմից քույրը՝ Եկատերինա Վասիլևնա Շուկշինան, ծնվել է 1965 թվականին։

Մեկուկես տարեկան հասակում նկարահանվել է «Տարօրինակ մարդիկ» ֆիլմի «Братка» նովելում (1969), 1972 թվականին Մարիան և նրա քույր Օլգան կատարել են Ռաստորգուևների դուստրերի դերերը «Печки-лавочки» ֆիլմում, իսկ երկու տարի անց Մարիա Շուկշինան խաղացել է Մաշայի դերը (Վիշնյակովի դուստրը) «Թռչուններ քաղաքի վրա» ֆիլմում (ռեժ.՝ Ս. Նիկոնենկո, 1974)։ 1984 թվականին ավարտել է № 1531 դպրոցը։

Ավարտել է Մոսկվայի Մորիս Տորեզի անվան օտար լեզուների ինստիտուտի թարգմանչական ֆակուլտետը^[5]։

1999 թվականի հոկտեմբերի 12-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 19-ը եղել է Ռուսաստանի «Առաջին ալիքի» «Սպասիր ինձ» հեռուստահաղորդման համահաղորդավար։ 2018 թվականի հունվարի 21-ից հունիսի 3-ը վարել է նույն հեռուստաալիքի «Հյուր առավոտյան» (ռուս.՝ «В гости по утрам») հեռուստահաղորդումը^[6]։

2020 թվականի հուլիսի 13-ին ստեղծել է Youtube-ալիք՝ հրապարակելու համար իր վավերագրական ֆիլմերը Կենտրոնական Ուրալի կանանց վանքի և նախկին սհիիգումեն Սերգիյի (Ռոմանով) մասին^[7]։

2021 թվականի դեկտեմբերին անցել է «ВРАЛ պատվավոր ակադեմիկոս» մրցանակի եզրափակիչ բժշկական անվանակարգում՝ «կեղծ գիտության և պսևդոգիտության զարգացման ու տարածման գործում նշանակալի ավանդի» համար^[8][9]։

Ռուսաստանի կինեմատոգրաֆիական արվեստների ակադեմիայի անդամ է^[10]։

• Առաջին ամուսինը՝ Արտեմ Տրեգուբենկո, թարգմանիչ,
  • Դուստր՝ Աննա Տրեգուբենկո (ծնվ.՝ հուլիսի 2, 1988), սովորել է ՎԳԻԿ-ի պրոդյուսերական ֆակուլտետում^[11],
    • Թոռը՝ Վյաչեսլավ Տրեգուբենկո (ծնվ.՝ նոյեմբերի 21, 2014),
• Երկրորդ ամուսինը՝ Ալեքսեյ Կասատկին, գործարար,
  • Որդի՝ Մակար Կասատկին (ծնվ.՝ նոյեմբերի 20, 1997)^[12],
    • Թոռ՝ Մարկ (ծնվ.՝ 20 ապրիլի 2018),
• Երրորդ ամուսինը՝ Բորիս Վիշնյակով, իրավաբան և գործարար^[13][14],
  • Երկվորյակ որդիներ՝ Ֆոմա և Ֆոկա (ծնվ.՝ հուլիսի 31, 2005)։

Դեմ է արտահայտվել SARS-CoV-2 կորոնավիրուսի դեմ պատվաստումներին^[15]։

2022 թվականի մարտին ստորագրել է դիմում՝ ի պաշտպանություն Ռուսաստանի ռազմական ներխուժման Ուկրաինա^[16]։

2022 թվականի ապրիլի սկզբին Մարիա Շուկշինան հրապարակել է Մոսկվայի Կրասնոսելսկի շրջանի խորհրդի անդամ Ալեքսեյ Գորինովի հակապատերազմական ելույթի տեսանյութի հղումը՝ հետևյալ մեկնաբանությամբ. «Ահա այսպիսին են մեր պատգամավորները։ Եվ ոչ թե ինչ-որ տեղ, այլ հենց Կրեմլի քթի տակ» (ռուս.՝ «Вот такие депутаты у нас! И не где-нибудь, а под самым носом у Кремля»)։ Կարծիք կա, որ Շուկշինայի ելույթը Գորինովի դեմ քրեական գործ հարուցելու պատճառ է դարձել։ 2022 թվականի հուլիսի 8-ին Մոսկվայի Մեշչանսկի դատարանը Ա. Ա. Գորինովին դատապարտել է յոթ տարվա ազատազրկման՝ ռուսական բանակի մասին «ֆեյքերի» տարածման գործով^[17]։

• 1965 – Դոկտոր Ժիվագո – Տոնյա Գրոմեկո (Ջերալդին Չապլին)
• 2001 – Սերը չար է – Ռոզմարի Շենեհան (Գվինեթ Փելթրոու)

• 2006 – Նիկոլայ Տրուբաչ – «Разлюбившая»
• 2007 – ՌԴ ԿԸՀ ագիտացիոն հոլովակներ^[18]

Պետական պարգևներ

• «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» II աստիճանի շքանշանի մեդալ (27 նոյեմբերի, 2006) – հայրենական հեռուստառադիոհեռարձակման զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և երկարամյա բեղմնավոր գործունեության համար^[19]
• «Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր արտիստ» պատվավոր կոչում (14 հուլիսի, 2008) – հայրենական կինեմատոգրաֆի զարգացման գործում ունեցած վաստակի համար^[3]
• Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի պատվոգիր (12 դեկտեմբերի, 2017) - հայրենական մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում ունեցած վաստակի, երկարամյա բեղմնավոր գործունեության համար^[20]
• «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 1-ին աստիճանի շքանշանի մեդալ (23 նոյեմբերի, 2020) – հայրենական մշակույթի և արվեստի զարգացման գործում ներդրած մեծ ավանդի, երկարամյա բեղմնավոր գործունեության համար^[21]

Այլ մրցանակներ

• Սանկտ Պետերբուրգի կառավարության 2009 թվականի մրցանակ գրականության, արվեստի և ճարտարապետության բնագավառում «Կինոարվեստի զարգացման գործում ունեցած ավանդի համար» (17 հունիսի, 2010) – «Թաղեք ինձ շրիշակի հետևում» (ռուս.՝ «Похороните меня за плинтусом») ֆիլմի ստեղծման համար (2009)^[22]
• «Նիկա» (2010) - «Թաղեք ինձ շրիշակի հետևում» ֆիլմում երկրորդ պլանի կնոջ լավագույն դերակատարման համար (2009)
• «Կեմերովոյի մարզը 75 տարեկան է» հոբելյանական մեդալ (5 մարտի, 2018)^[23]
• Ֆիգարո (2022) – «Ճշմարտության համար արվեստում և կյանքում» անվանակարգում^[24]

• «Մարիա Շուկշինա։ Պատմեք ինձ իմ հոր մասին» (ռուս.՝ «Мария Шукшина. „Расскажите мне о моём отце“», «Առաջին ալիք», 2009)^[25]

• Мария Шукшина (Видео) // Тема, 1-й канал Останкино, 24.07.1992.
• «Мария Шукшина». ruskino.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2013 թ․ օգոստոսի 23-ին.
• «Шукшина Мария». Российские и советские актёры. 2008 թ․ սեպտեմբերի 12. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 12-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարիա Շուկշինա» հոդվածին։