Հուլիոս Պոմպոնիուս Լաետուս

Հուլիոս Պոմպոնիուս Լաետուսը ծագումով Կալաբրիայից է, Հռոմում սովորել է Լորենցո Վալլայի մոտ, ապա դասավանդել Հռոմի համալսարանում։ 1465 թվականին Հռոմում հիմնել է հումանիստների «Հռոմեական ակադեմիա»-ն, որտեղ նա ուսումնասիրել է հին փիլիսոփայությունը, քննադատել միջնադարյան սխոլաստիզմը և կաթոլիկ եկեղեցին։ Պողոս Երկրորդը, համարելով այս Ակադեմիայի անդամներին դավադիրներ և անբարոյական աթեիստներ, ձերբակալել է նրանց և փակել Ակադեմիան։ Պոմպոնիուսը փախել է Վենետիկ, բայց արտահանձնվել Հռոմի պապին, բանտարկվել ու խոշտանգվել։ Սիքստոս IV-ի օրոք ակադեմիկոսներն ազատ են արձակվել, և Պոմպոնիուսը շարունակել է իր նախկին գործունեությունը^[7]։

1472-1473 թվականներին Պոմպոնիուսը շրջել է Ռուսաստանի հարավային մասում, և իր տպավորությունները ներկայացրել Վերգիլիոսի «Գեորգիկների» մեկնաբանություններում:Պատմական աշխատության մեջ «Կեսարը» ուրվագծել է Հռոմեական կայսրության և Բյուզանդիայի III-ից VII-րդ դարերի պատմությունը։

• Գրություններ Հռոմեական պատմության մասին.
• «De jurisperitis»,
• «De Romanorum magistratibus»,
• «De legibus»,
• «De romanae urbis հնություն»,
• Compendium historiae Romanae ab interitu Gordiani usque ad Justinum III;
• քերականության վերաբերյալ տրակտատ,
• մեկնաբանություններ Վերգիլիոսի և այլոց վերաբերյալ։
• «Opera omnia» խմբ. 1521 թ.

• «Помпонио Лэто, Джулио». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)