Կեղծթսուգա կենիատերև

Միատուն մշտադալար բույսեր են՝ 20-100 մ բարձրությամբ, անկանոն, օղակաձև ճյուղավորությամբ և կոնաձև սաղարթով։ Կեղևը գորշամոխրավուն է, սկզբում հարթ, այնուհետև՝ ճաքճքված, հաստ։ Բողբոջները ձգված-ձվաձև են, սրածայր, մերկ, խեժոտ 66 չեն։ Փշատերևները գծանման են, հարթ, վերևից՝ ակոսավոր, ներքևից՝ 2 հերձանցքային շերտերով, կանաչ կամ մոխրականաչավուն, գագաթում ամբողջական կամ փոսիկավոր, պարուրաձև դասավորությամբ։ Արական հասկիկները գլանաձև են, միայնակ, փշատերևների ծոցում, հիմքում շրջապատված բազմաթիվ բողբոջային թեփուկներով։ Առէջները բազմաթիվ են՝ երկու փոշանոթներով։

Փոշեհատիկները օդային պարկ չունեն։ Իգական հասկիկները կազմված են բազմաթիվ թեփուկներից և նստած են ընձյուղների գագաթներին։ Կոները 3-18 սմ երկարություն ունեն, ձվաձև կամ երկարամուն-ձվաձև են, դեպի ցած կախված, համարյա կլորավուն և ամբողջաեզր, պարուրաձև դասավորված, կաշվե-փայտանման սերմնային թեփուկներով, հասունանալիս (առաջին տարվա վերջում) լայն բացվում են։ Սերմերը խեժապատ չեն։ Պտղաբերությունը սկսվում է 10-25 տարեկանում։ Առատորեն պտղաբերում է 2-3 տարին մեկ։

Ծիլերը ունեն 5-12 շաքիլներ։ Արմատային համակարգը պլաստիկ է, երիտասարդ բույսերինը՝ առանցքային։ Ապրում են 700 տարի։ Ստվերատար են, հողի նկատմամբ պահանջկոտ չեն, լավ են աճում նույնիսկ պոդզոլային և կարբոնատային հողերում։ Բազմանում են սերմերով, կտրոններով և պատվաստով վատ են բազմանում։ Ցանքից հետո ծիլերը երևում են 20-30 օրում։ Լավ են տանում խոր խուզումը և էտումը։

Հայտնի են կեղծթսուգայի 18 տեսակներ, որոնցից 12-ը ծագում են Հյուսիսային Ամերիկայից, 6-ը՝ Չինաստանից և Ճապոնիայից։ Աճում են լեռներում։ Ձմեռաերաշտադիմացկուն են^[1]։