Լեոնիդ Ստուկանով

Լեոնիդ Ստուկանովը ծնվել է 1947 թվականի հունվարի 28-ին Նորդբուրգում, ուր նրա մորը քշել էին գերմանացիները Տագանրոգի բռնազավթման ժամանակ։ 1949 թվականին մոր հետ միասին վերադարձել է Տագանրոգ։

1954 թվականին ընդունվել է հանրակրթական դպրոց։ Ութերորդ դասարանն ավարտելուց հետո երկու տարի սովորել է ուսումնարանում՝ ստանալով ռադիոմոնտաժողի մասնագիտություն։

Մի քանի տարի սովորել է Կոմբայնների գործարանին կից մշակույթի պալատի կերպարվեստի ստուդիայում՝ Վալենտինա Ռուսոյի մոտ^[3]։

Ռոստովի Մ. Գրեկովի անվան գեղարվեստի ուսումնարան կարողացել է ընդունվել միայն երրորդ փորձից^[4] և այնտեղ սովորել է 1964 թվականից մինչև 1968 թվականը՝ ավարտելով գեղանկարչական-մանկավարժական բաժինը (Պ. Չերենովի դասարան)^[5]։ Ուսումնարանում Ստուկանովը համարվել է լավագույն նկարիչ^[5]։ Դասավանդողներից ոմանք նրան նույնիսկ կասկածել են հիպերռեալիզմի հանդեպ հակում ունենալու մեջ^[5]։

Ռոստովի գեղարվեստի ուսումնարանն ավարտելուց հետո իր ընկեր-համակուրսեցիներ Ալեքսանդր Ժդանովի, Վ. Սոբկոյի և Լեոնիդ Պուզինի հետ միասին ուղարկվել է Վորոնեժ, աշխատել Նովայա Ուսմանի գեղանկարչության-ձևավորման արվեստանոցում^[5]։

Վերադառնալով Տագանրոգ՝ Լեոնիդ Ստուկանովը մի որոշ ժամանակ աշխատել է Կոմբայնների գործարանին կից մշակույթի պալատի կերպարվեստի ստուդիայում^[3]։

1969 թվականից մինչև 1997 թվականը Լեոնիդ Ստուկանովը դասավանդել է Տագանրոգի մանկական գեղարվեստի դպրոցում^[6]։ Դաստիարակել է բազմաթիվ նկարիչների, որոնց թվում են եղել Յուրի Շաբելնիկովը, Նատալյա Դուրիցկայան, Նադեժդա Շվեցը, Յուրի Ֆեսենկոն, Վասիլի Սլեպչենկոն^[7][8]։

Լեոնիդ Ստուկանովն իր ուսուցիչ է համարել Ալեքսանդր Ժդանովին, որի հետ սովորել է մի խմբում Ռոստովի գեղարվեստի ուսումնարանում, ընկերություն է արել երկար տարիներ և նամակագրություն է պահպանել Ժդանովի՝ 1987 թվականին Միացյալ Նահանգներ տեղափոխվելուց հետո^[9][10]։ Ընկերները Ստուկանովին կոչել են Կոմս (ռուս.՝ Граф)^[11]։ Այդ անունը հորինել էր Ալեքսանդր Ժդանովը դեռ ուսանողական տարիներին^[5]։ Լեոնիդ Ստուկանովը սիրել է երաժտություն, նվագել է փողային նվագախմբում^[12]։

1988 թվականին Լեոնիդ Ստուկանովը մասնակցել է «Արվեստ կամ մահ» (ռուս.՝ «Искусство или смерть») միության ցուցահանդեսներին («Մեկօրյա ցուցահանդես» (ռուս.՝ «Однодневная выставка», «Жупел»)^[13][14]։ Պաշտոնապես չլինելով «Արվեստ կամ մահ» միության անդամ՝ Լեոնիդ Ստուկանովը, մասնակցելով ցուցահանդեսներին, սատարել է իր երիտասարդ աշակերտներին ու գործընկերներին և նրանց շրջանում ունեցել բարձր հեղինակություն^[7][15]։

Լեոնիդ Ստուկանովի կենդանության օրոք կազմակերպվել է երկու անհատական ցուցահանդես Տագանրոգի Անտոն Չեխովի անվան թատրոնում (1987) և Տագանկայի թատրոնում (1992)^[16]։ Տագանրոգի գեղարվեստի թանգարանի հավաքածուում պահվում է Ստուկանովի ութ աշխատանք^[17]։

Լեոնիդ Ստուկանովը զոհվել է չպարզված հանգամանքներում 1998 թվականի մայիսի 16-ին^[18]. նա սպանվել է իր արվեստանոցում։ Քրեական գործը մնացել է չբացահայտված։ Լեոնիդ Ստուկանովը թաղվել է Տագանրոգում՝ Նիկոլաևյան գերեզմանատանը։

• Ռոստովի կերպարվեստների մարզային թանգարան, Դոնի Ռոստով
• Տագանրոգի գեղարվեստի թանգարան^[19][20], Տագանրոգ^[21]
• Ժամանակակի կերպարվեստի թանգարան Դմիտրովսկայայում, Դոնի Ռոստով
• «Piter» պատկերասրահ, Տագանրոգ
• «Ավանգարդ» պատկերասրահ, Դոնի Ռոստով
• Մասնավոր հավաքածուներ Ռուսաստանում, ԱՄՆ-ում, Գերմանիայում և Ֆրանսիայում

• 1987 – «Լեոնիդ Ստուկանով», Տագանրոգի Անտոն Չեխովի անվան դրամատիկական թատրոն, Տագանրոգ^[18]
• 1992 – «Լեոնիդ Ստուկանով», Տագանկայի թատրոն, Մոսկվա^[18]
• 1998 – «Լեոնիդ Ստուկանով», Անտոն Չեխովի անվան գրադարանի ցուցասրահ, Տագանրոգ
• 2010 – «Լեոնիդ Ստուկանով, Վյաչեսլավ Ուշենին, Վիկտոր Պալկո», Ռուսաստանի նկարիչների միության ցուցասրահ, Տագանրոգ^[22][23]
• 2017 – «Կոմս» (ռուս.՝ Граф), ZHDANOV պատկերասրահ, Դոնի Ռոստով^{[24][25][26][27][28]}

• 1988 – «Մեկօրյա ցուցահանդես» (ռուս.՝ «Однодневная выставка», «Прибой» գործարանի մշակույթի պալատ, Տագանրոգ
• 1988 – «Жупел», Նկարիչների միության ցուցասրահ Գորկու փողոցում, Դոնի Ռոստով^[29]
• 1996 – Տագանրոգի նկարիչների ցուցահանդես, Ռուսաստանի նկարիչների միության ցուցասրահ, Տագանրոգ
• 1996 – Տագանրոգի նկարիչների ցուցահանդես, Ռուսաստանի նկարիչների միության ցուցասրահ, Տագանրոգ
• 1997 – Տագանրոգի նկարիչների ցուցահանդես, Ռուսաստանի նկարիչների միության ցուցասրահ, Տագանրոգ
• 1998 – Տագանրոգի նկարիչների ցուցահանդես, Անտոն Չեխովի անվան գրադարանի ցուցասրահ, Տագանրոգ
• 2006 – «О времени, о мире, о родной земле», Տագանրոգի գեղարվեստի թանգարան, Տագանրոգ
• 2007 – «Донское наследие», Պետական պատմական թանգարան, Մոսկվա^[30]
• 2008 – «М — Ж», Ժամանակակից կերպարվեստի թանգարան Դմիտրովսկայայում, Դոնի Ռոստով
• 2008 – «Մահկանացուի մասին արվեստում։ Նիկոլայ Կոնստանտինովի հիշատակին» (ռուս.՝ «О смертном в искусстве. Памяти Николая Константинова»), М-պատկերասրահ, Դոնի Ռոստով^[31][32][33]
• 2008 – Օ․ Սուխոդոլսկու պատկերասրահի հավաքածուից (ռուս.՝ «Из собрания Галереи О. Суходольского»), Ռուսաստանի նկարիչների միության ցուցասրահ, Տագանրոգ
• 2009 – ««Արվեստ կամ մահ» միություն, Մոսկվայի ժամանակակից արվեստի թանգարան, Մոսկվա^[7]
• 2015 – «Սև գույն» (ռուս.՝ «Чёрный свет»), Ժամանակակից կերպարվեստի թանգարան Դմիտրովսկայայում, Դոնի Ռոստով^[34][35]
• 2016 – «Գավառական սյուիտ» (ռուս.՝ «Провинциальная сюита»), Ժամանակակից կերպարվեստի թանգարան Դմիտրովսկայայում, Դոնի Ռոստով^[36][37]
• 2019 – «Չամփոփելով արդյունքները․․․» (ռուս.՝ «Не подводя итоги...»), Տագանրոգի գեղարվեստի թանգարան, Տագանրոգ^[38]
• 2019 – «Հիշում ենք» (Լ․ Ստուկանով, Վ. Դմիտրիև, Վ. Օռլով, Ն. Լիմանենկո, Վ. Պրոտոպոպով և այլք, ռուս.՝ «Помним»), Ռուսաստանի նկարիչների միության ցուցասրահ, Տագանրոգ^[39][40]

• Յուրի Հակոբյանց (1978), նկարիչ^[41][42]
• Ալեքսեյ Ադամով (1971), ռուս նկարիչ
• Վլադիմիր Բարանովսկի, ռուս նկարիչ
• Վլադիմիր Վելտման (1959), ռուս նկարիչ
• Նատալյա Դուրիցկայա (1960), ռուս նկարչուհի^[43]
• Վալերի Պոլիենկո (1974), ռուս ռեժիսոր, բանաստեղծ-երգահան, կոմպոզիտոր, պրոդյուսեր
• Վլադիսլավ Պրոտոպոպով (1961-2015), ռուս նկարիչ, մանկավարժ^[44][45]
• Վասիլի Սլեպչենկո (1960-1991), ռուս նկարիչ^[46]
• Յուրի Ֆեսենկո (1955), ռուս նկարիչ^[7][8]
• Յուրի Շաբելնիկով (1959), ռուս նկարիչ^[8]
• Նադեժդա Շվեց (1958), ռուս նկարչուհի, Ուկրաինայի վաստակավոր նկարչուհի, Խարկովի օպերայի և բալետի ակադեմիական թատրոնի գլխավոր նկարչուհի^[8]
• Ալեքսեյ Յակովլև (1974), ռուս նկարիչ, մանկավարժ^[47][48]

• 2008 թվականի հունվարին Տագանրոգի գեղարվեստի թանգարանում անցկացվել է Նատալյա Դուրիցկայայի «Ճյուղեր» (ռուս.՝ «Ветви») անհատական ցուցահանդեսը՝ նվիրված Լեոնիդ Ստուկանովին^[49]։
• 2014 թվականին հրատարակվել է Լեոնիդ Պուզինի «Լուսինը Ջրհոսում» (ռուս.՝ «Луна в Водолее») վեպը՝ նվիրված Լեոնիդ Ստուկանովին^[50]։
• 2017 թվականի փետրվարին Ռուսաստանի նկարիչների միության Տագանրոգի ցուցասրահում բացվել է «Կոմսից հետո» ցուցահանդեսը՝ նվիրված Լեոնիդ Ստուկանովի ծննդյան 70-ամյակին^[51][52]։ Ցուցահանդեսում ներկայացվել են Լեոնիդ Ստուկանովի աշակերտների աշխատանքները, որոնց թվում էին Յուրի Շաբելնիկովը, Նադեժդա Շվեցը, Նատալյա Դուրիցկայան, Վասիլի Սլեպչենկոն, Վլադիմիր Վելտմանը, Ալեքսեյ Յակովլևը, Վլադիսլավ Պրոտոպոպովը, Վադիմ Կրիվոշեևը, Յուրի Հակոբյանցը^[51]։

• 
  «Գարուն», ստվարաթուղթ/յուղաներկ, 117х101, 1988
• 
  «Ինքնադիմանկար», ստվարաթուղթ/յուղաներկ, 30х24, 1990
• 
  «Կանացի դիմանկար», ստվարաթուղթ/յուղաներկ, 84х77, 1980-ավանների վերջ
• 
  «Սև գետակ», ստվարաթուղթ/յուղաներկ, 70х56, 1985
• 
  «Մարիա», ստվարաթուղթ/յուղաներկ, 58х34, 1981
• 
  «Ընտանիք», կտավ/յուղաներկ, 47х34, 1970-ականների վերջ