Ժոզեֆ Մարի Վիեն
Ժոզեֆ Մարի Վիեն (ֆր.՝ Joseph-Marie Vien; հունիսի 18, 1716[1][2][3][…], Մոնպելիե - մարտի 27, 1809[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի նկարիչ։
Ժոզեֆ Մարի Վիեն ֆր.՝ Joseph-Marie Vien | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | հունիսի 18, 1716[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Մոնպելիե |
Մահացել է | մարտի 27, 1809[1][2][3][…] (92 տարեկան) |
Մահվան վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա |
Գերեզման | Պանթեոն (Փարիզ) |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
Կրթություն | Գեղանկարի և քանդակի ակադեմիա |
Երկեր | Two Women Bathing? և The sweet melancholy? |
Մասնագիտություն | նկարիչ, քաղաքական գործիչ և դիզայներ |
Ամուսին | Marie-Thérèse Reboul?[4] |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Թագավորի առաջին նկարիչ, Պահպանողական սենատի անդամ և տնօրեն |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Անդամություն | Գեղանկարի և քանդակի ակադեմիա |
Երեխաներ | Joseph-Marie Vien the younger?[4] |
![]() |
Կյանք և ստեղծագործություն
Նկարել սովորել է Նկարչության և քանդակագործության թագավորական ակադեմիայում, նկարիչ Շառլ-Ժոզեֆ Նատուարի գլխավորությամբ, նրա օգնությամբ մասնակցել է նաև Փարիզյան սալոնների ցուցահանդեսներին։ 1743 թվականին արժանացավ Գրան Պրիի, և ստացել է թագավորական կրթաթոշակ՝ դեպի Իտալիա իր ուսումնական մեծ ճանապարհորդության համար։ 1744 թվականի սկզբին ժամանեց Հռոմ, որտեղ ընդունվեց Հռոմի ֆրանսիական ակադեմիա։
Ֆրանսիա վերադառնալուց հետո ապրել և աշխատել է որպես ազատ նկարիչ, 1750 թվականին բացեց նկարչության սեփական դպրոցը։ 50-ականներին վայելեց արվեստի հանրաճանաչ պատմաբան, գեղանկարչության սիրահար կոմս դե Կեյլուսի հովանավորչությունը։ Նրան օգնել է նաև Դիդրոն, որը նրա նկարները գովազդում էր իր ընկերների և ծանոթների մոտ։ 1781 թվականին վերադարձավ Փարիզ և 1789 թվականին նշանակվեց Լյուդովիկոս XVI թագավորի գլխավոր պալատական նկարիչը։
Ֆրանսիական հեղափոխության սկզբնական շրջանում մնաց աննկատ, սակայն Նապոլեոն I իշխանության գալուց հետո հայտնվեց առաջին կոնսուլայի ուշադրության կենտրոնում։ Կայսերական գահը Ֆրանսիային միացնելով (1804 թ.) Նապոլեոնը Վիենին նշանակեց սենատոր և Կայսրության կոմս։ Վիենի ստեղծագործությունները արտահայտում են ֆրանսիական գեղանկարչության ռոկոկո ոճից վաղ կլասիցիզմի անցումը։ Նկարչի բազմաթիվ աշակերտներից արժե հիշատակել Ժան Լուի Դավիդի անունը[7]։
Հայտնի աշխատանքներ
- Hermite endormi (1753), (Լուվր)
- Dédale dans le Labyrinthe attachant les ailes à Icare, 1754 (Լուվր)
- La Douce Mélancolie (1756), (Քլիվլենդի նկարչության թանգարան)
- Saint Denis préchant (1767), Église Saint-Roch, Paris
- Grecque au bain (1767), (Museum of Art, Ponce, Porto Rico)
- Продавщица Амуров (1763), Ֆոնթենբլոյի ազգային թանգարան
- Toilette d’une jeune mariée dans le costume antique, (100x135 cm) (առանձին հավաքածու)[8]
- Une Femme qui sort des bains, 1763, (huile 95x68 cm) (առանձին հավաքածու)[9]
- Jeunes grecques parant de fleurs l’Amour endormi, 1773 (Լուվր)
- Les adieux d’Hector et d’Andromaque, 1786 (Լուվր)
- L’Enlèvement de Proserpine, 1762 (Musée de Grenoble)
- Saint Louis remet la régence à sa mère, Chapelle Saint-Louis de l'École militaire, Paris
- Սուլթանուհի
- Սև սուլթան
- Վաճառողուհի Ամուրով
- Մարս և Վեներա
Ծանոթագրություններ
Գրականություն
- Thomas W. Gaethgens: Joseph-Marie Vien, Peintre Du Roi, 1716—1809., Arthena 1988, ISBN 2-903239-09-6
Արտաքին հղումներ
- Example of work: Cupid & Psyche, 1767
- Joseph-Marie Vien sur Artcyclopedia
- Joseph-Marie Vien sur la Base Joconde
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժոզեֆ Մարի Վիեն» հոդվածին։ |