Թխված Ալյասկա

Ըստ տարածված վարկածի՝ «թխված Ալյասկա» անվանումը հորինել է Նյու Յորքի Delmonico’s ռեստորանի խոհարար Չարլզ Ռանհոֆերը 1867 թվականին՝ ի պատիվ Ռուսական կայսրությունից Ալյասկայի գնման։ Վարկածը չի հաստատվում հավաստի տվյալներով, և ինքը՝ Ռանհոֆերը, 1894 թվականին անվանել է ուտեստը «Ալյասկա, Ֆլորիդա», հավանաբար, նկատի ունենալով սառը և տաք բաղադրիչների միջև հակադրությունը^[1][2][3]։ Այլ տեղեկությունների համաձայն՝ աղանդերը հորինել են չինացի խոհարարները, որոնք Փարիզում 1860 թվականին ֆրանսիացի խոհարարների հետ կիսվել են պաղպաղակի թխման գաղտնիքներով։ Ֆրանսիայում աղանդերը մատուցվում է «նորվեգական ձվածեղ» (ֆր.՝ omelette à la norvégienne) անվանումով^[4][5][6]։

Պաղպաղակը տարածում են բիսկվիթի շերտի վրա, տալիս են հարկավոր ձևը և սառեցնում։ Սեղանին մատուցելուց առաջ, ամբողջությամբ ծածկում են շաքարով հարած ձվի սպիտակուցի խիտ փրփուրով և արագ թխում ուժեղ տաքացված ջեռոցում, որպեսզի սպիտակուցը թեթևակի կարմրի։ Աղանդերը անմիջապես մատուցվում են սեղանին, քանի դեռ բեզեն տաք է, իսկ պաղպաղակը չի հալվել^[7]։ Բեզեն արդյունավետ ջերմամեկուսիչ է, որը պաղպաղակը պահպանում է ջեռոցի տաքությունից։

Ռանհորֆ քաղաքի Delmonico’s ռեստորանում մատուցված տորթի բաղադրատոմսը պարունակում էր բանանի պաղպաղակ և պնդուկի բիսկվիթ^[1]։ Տարբեր բաղադրատոմսերում օգտագործում են տարբեր տեսակի պաղպաղակներ և տարբեր տեսակի բիսկվիթներ։ Երբեմն պաղպաղակը տեղադրվում է կեքսի, սուրբծննդյան պուդինգի, կոճապղպեղով անուշահացի վերին շերտի վրա։ Աղանդերի չինական տարբերակը պատրաստվում է վանիլային և կոճապղպեղի պաղպաղակից։ Հայտնի շոու-տարբերակում «Թխված Ալյասկայի» վրա, որը կոչվում է «Ալյասկայի ռումբ», լցնում են ռոմ և մատուցելուց առաջ ֆլամբացնում^[8]։ «Թխված Ալյասկայի» պատրաստման համար 1974 թվականին Ժակլին Դիազը պատրաստել է բիսկվիթների թխման համար նախատեսված կաղապար, որի մեջ հարմար է լցնել պաղպաղակը։

• 
  Բանանից «Թխված Ալյասկա»
• 
  «Ալյասկա ռումբ»
• 
  «Թխված Ալյասկա» բալի տոփինգով
• 
  «Թխված Ալյասկան կիտրոա-կոճապղպեղային սոուսով և հապալասի շերբեթով»