Էդվին Գրին Օ'Քոնոր (հուլիսի 29, 1918(1918-07-29)[1][2][3][…], Փրովիդենս, ԱՄՆ - մարտի 23, 1968(1968-03-23)[1][2][3][…], Բոստոն, ԱՄՆ), ամերիկացի լրագրող, գրող և ռադիոմեկնաբան։ 1962 թվականին ստացել Է Պուլիտցերյան մրցանակ գեղարվեստական գրականության ոլորտում իր «Վշտի եզրը» (1961) վեպի համար։ Նրա նախնիները իռլանդացի էին, ուստի նրա վեպերը վերաբերում էին իռլանդա-ամերիկյան փորձին և հաճախ վերաբերում էին քաղաքական գործիչների և քահանաների կյանքին։
Էդվին Օ'Քոննոր | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 29, 1918(1918-07-29)[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Փրովիդենս, ԱՄՆ |
Վախճանվել է | մարտի 23, 1968(1968-03-23)[1][2][3][…] (49 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Բոստոն, ԱՄՆ |
Մասնագիտություն | գրող, լրագրող, ռադիոհաղորդավար, վիպասան և սցենարիստ |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Նոտր Դամ համալսարան և Լա Սալ Ակադեմիա, Պրովիդենս |
Ժանրեր | վեպ |
Պարգևներ |
Օ'Քոննորը ծնվել է 1918 թվականի հուլիսի 29-ին Ռոդ Այլենդի Փրովիդենս քաղաքում բժշկի ընտանիքում, բայց մեծացել է Ռոդ Այլենդի Վունսոկեթ քաղաքում։ Նա Լա Սալ ակադեմիայի և Նոթր Դամի համալսարանի շրջանավարտ էր։ Ավարտելուց հետո նա Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ծառայել է ԱՄՆ առափնյա գվարդիայում[4]։ 1946 թվականին նա սկսեց աշխատել որպես ազատ գրող՝ վաճառելով իր պատմություններն ու զեկույցները բազմաթիվ ամսագրերի, այդ թվում՝ Atlantic Monthly-ի։
1950 — ականներին Օ'Քոննորը սկսեց հեռուստատեսային քննադատի կարիերան Բոստոնի երկու թերթերում՝ մասնագիտություն, որին նա հավատարիմ մնաց իր կյանքի մնացած ժամանակահատվածում։ Այդ ժամանակ նա հրատարակեց իր առաջին վեպը՝ «Օրակուլը» (1951)։
Կարճ ժամանակ անց նա հրատարակեց «Վերջին ուրախությունը» (1956) վեպը։ Վեպը էկրանավորվել է 1958 թվականին, երբ Ջոն Ֆորդը բեմադրել է Ֆրենկ Ս. Նյուջենտի սցենարը[5]։ Սփենսեր Թրեյսիի, Ջեֆրի Հանթերի և Դոնալդ Կրիսպի մասնակցությամբ ֆիլմը կոմերցիոն հաջողություն չունեցավ։ Այնուամենայնիվ, ինչպես նշում է Չարլզ Ֆանինգը, «Օ'Քոննորին առաջին անգամ ֆինանսական անվտանգություն ապահովեց «Վերջին ուրախությունից» չնախատեսված շահույթը»[6]։
Օ'Քոննորը 1962 թվականին արժանացել է գեղարվեստական գրականության Պուլիտցերյան ամենամյա մրցանակին իր հաջորդ՝ «Վշտի եզրը» (Little, Brown, 1961) վեպի համար։
Նրա վերջին վեպը՝ «Բոլորը ընտանիքում», հայտնվել է 1966 թվականին։
Օ'Քոննորը հանկարծամահ է եղել ուղեղի արյունազեղումից 1968 թվականին։
Հետմահու 1970 թվականին լույս տեսավ Էդվին Օ'Քոննորի «Լավագույնը և վերջինը» ժողովածուն, որը ներառում էր հատվածներ նրա հրատարակված վեպերից, չհրապարակված աշխատանքների հատվածներ, նրա գրած հոդվածները և դասախոսության սղագրությունը։
|