Էդվարդ Էնհոլթ

Էնհոլթը ծնվել է Նյու Յորքում։ Նա սկսել է գրել 15 տարեկան հասակում, «Ժայռերի վրա» Ջորջ Բերնարդ Շոուի քաղաքական կատակերգության հիման վրա։ Շոուն քննադատել է նրան այն բանի համար, որ նա փչացրել է իր աշխատանքը, և դրա փոխարեն Էդվարդն ընդունվել է Կոլումբիայի և Փրինսթոնի համալսարաններ^[4]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Էնհոլթը ծառայել է Կալիֆոռնիայի Քալվեր Սիթի ռազմաօդային ուժերի առաջին ստորաբաժանումում՝ որպես ուսումնական ֆիլմերի սցենարիստ։

Պատերազմից հետո Էնհոլթն ավարտել է գրել սցենարներ թրիլերների համար, ի սկզբանե օգտագործելով Էնդրյու Հոլթ կեղծանունը։ Իր և իր կնոջ Էդնա Էնհոլթի աշխատանքները գրավել են Հոլիվուդի ուշադրությունը, և նրանք Նյու Յորքից տեղափոխվել են Լոս Անջելես, որտեղ 1946 թվականին տեղի ունեցավ նրա առաջին սցենարի դեբյուտը^[4]։

Կոլումբիայի պայմանագրի համաձայն՝ Էնհոլթը գրեց «Բուլդոգ Դրամոնդը պատասխան հարված է հասցնում» ֆիլմի սցենարը (1947)։ Twentieth Century Fox-ում աշխատելուց հետո, որի ընթացքում նրանք «Օսկար» մրցանակի են արժանացել «Խուճապ փողոցներում» (1950) քաղաքային թրիլերի էկրանավորման համար, «ամուսին և կին» թիմը վերադարձել է Կոլումբիա՝ որպես սցենարիստ-պրոդյուսերներ՝ վաստակելով ևս մեկ անվանակարգ «Դիպուկահար» թրիլերի լավագույն պատմության համար 1952 թվականին^[5]։

Էնհոլթները գրել են Կարսոն Մաքքալերսի «Հարսանիքի մասնակից» ֆիլմի էկրանավորումը 1952 թվականին, որում պահպանվել են Ջուլիա Հարրիսի, Բրենդոն դե Վայլդի և Էթել Ուոթերսի բեմական ներկայացումները^[6][7]։

Զույգի բաժանումից հետո, Էնհոլթը բազմակողմանիորեն զարգացած անձնավորություն գտնվեց։ Նա գրել է Իրվին Շոուի «Երիտասարդ առյուծներ» (1958)^[8] և «կանայք և սիրեկաններ» (1963) վեպի էկրանավորումը^[9][10]։ Սցենարիստը "Օսկարի" երկրորդ մրցանակն է ստացել Ժան Անույի «Բեկետ» (1964) պիեսի էկրանավորման համար^[11]։

Հետագա անհատական աշխատանքները ներառում են ՝ «Աղջիկներ, աղջիկներ, աղջիկներ» (1962)^[12], «Բոստոնի խեղդողը» (1968), «Խելագար կինը» (1969), ինչպես նաև ամերիկյան Էլի Ա.Լանդաու թատրոնի «Լյութեր» (1973) և «Մարդը ապակե խցիկում» (1975) երկու ֆիլմերը։

Վաղ 1970-ականներին, Էնհոլթը վերադարձավ փոքր էկրան՝ ստանալով «Էմմի» մրցանակի անվանակարգը ABC QB VII մինի-սերիալի համար (1974)^[13]։ Էնհոլթը հանդիսացել է նաև NBC-ի «Պետրոս Մեծ» մինի-սերիալի առաջնորդող ուժ^[14][15]։

Իր կյանքի վերջին նա նկարահանել է այնպիսի գեղարվեստական ֆիլմեր, ինչպիսիք են «Փախուստ Աթենքից» (1979), «Կանաչ սառույց» (1981), «Խոլկրոֆտի Կտակարանը» (1985) և «Նեոնային կայսրություն»^[16][17]։