Էդուարդ Սեպիր

Էդուարդ Սեպիր (անգլ.՝ Edward Sapir, հունվարի 26, 1884(1884-01-26)^{[1][2][3][…]}, Լեմբորկ - փետրվարի 4, 1939(1939-02-04)^{[4][1][2][…]}, Նյու Հեյվեն, Կոնեկտիկուտ, ԱՄՆ^[4]), ամերիկացի լեզվաբան, ազգագրագետ, արվեստների և գիտության ամերիկյան ակադեմիայի անդամ։ Չիկագոյի (1927-1931) և Եյլի (1931 թվականից) համալսարանների պրոֆեսոր։ ԱՄՆ-ի լեզվաբանական (1933) և մարդաբանական (1938) ընկերությունների նախագահ։

Էդուարդ Սեպիր անգլ.՝ Edward Sapir
Ծնվել է	հունվարի 26, 1884(1884-01-26)[1][2][3][…] Լեմբորկ
Մահացել է	փետրվարի 4, 1939(1939-02-04)[4][1][2][…] (55 տարեկան) Նյու Հեյվեն, Կոնեկտիկուտ, ԱՄՆ[4]
Քաղաքացիություն	ԱՄՆ
Մասնագիտություն	մարդաբան, լեզվաբան, լեզվի սոցիոլոգիա, համալսարանի դասախոս, ազգագրագետ և փիլիսոփա
Հաստատություն(ներ)	Եյլի համալսարան և Չիկագոյի համալսարան
Գործունեության ոլորտ	լեզվաբանություն, Էթնոլոգիա և Էթնիկական հոգեբանություն
Պաշտոն(ներ)	Ամերիկայի լեզվաական հասարակության նախագահ
Անդամակցություն	Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատեր	Կոլումբիայի համալսարան (1909), Սթայվեսանթի անվան ավագ դպրոց և ԴեՎիտ Քլինտոն ավագ դպրոց
Տիրապետում է լեզուներին	իդիշ և անգլերեն[1][5]
Գիտական ղեկավար	Ֆրանց Բոաս
Եղել է գիտական ղեկավար	Բենջամին Լի Ուորֆ
Պարգևներ	Ստերլինգի պրոֆեսոր
Քաղվածքներ Վիքիքաղվածքում
Edward Sapir Վիքիպահեստում

Հիմնական աշխատությունները նվիրված են ընդհանուր լեզվաբանության խնդիրներին, ամերիկյան հնդկացիական լեզուներին։ «Լեզու» (1921) գրքում Սեպիրը շարադրել է լեզվաբանական իր դրույթը (լեզուն խիստ կազմակերպված համակարգ է), որը նշանակալի ազդեցություն է գործել ժամանակակից ամերիկյան ստրուկաուրալիզմի վրա, տվել լեզուների տիպաբանական յուրօրինակ դասակարգում։ Սեպիրի համար բնորոշ է լեզվի սոցիալական էության ըմբռնումը և մարդաբանության ու լեզվաբանության մեջ ռասայական տեսությունների մերժումը։ Շրջապատող աշխարհի մասին մարդու պատկերացումների համակարգի ձեավորման վրա լեզվի ազդեցության վերաբերյալ Սեպիրի հիպոթեզը (այսպես կոչված՝ Սեպիր-Ուորֆի հիպոթեզ) ընկած է էթնոլինգվիստիկայի հիմքում։