Եվրոպական միության քաղաքացիական ծառայության տրիբունալ

Նիցայի համաձայնագիրը նախատեսում էր որոշակի հատուկ ոլորտներում դատական հանձնաժողովների ստեղծում։ Այս դրույթը հետագայում փոփոխվում և կոդավորվում է Լիսաբոնի պայմանագրի և Եվրոպական միության գործունեության մասին պայմանագրի 257-րդ հոդվածով («մասնագիտացված դատարաններ»)^[5]․

Եվրախորհրդարանն ու խորհուրդը, գործելով սովորական օրենսդրական կարգի համաձայն, կարող են հիմնել ընդհանուր դատարանին կցված մասնագիտացված դատարաններ՝ հատուկ ոլորտներում առաջացած գործողությունների որոշակի շրջանակ կամ ընթացակարգ առաջին ատյանում ուսումնասիրելու համար։ Եվրախորհրդարանը և խորհուրդը գործելու են կանոնակարգով կա՛մ հանձնաժողովի առաջարկով, Արդարադատության դատարանի խորհրդակցությունից հետո, կա՛մ Արդարադատության դատարանի պահանջով, հանձնաժողովի խորհրդակցությունից հետո. [...]

2004 թվականի նոյեմբերի 2-ին Եվրամիության խորհուրդն այդ հիմքով ընդունել է որոշում՝ հիմնել Եվրամիության քաղծառայության տրիբունալը^[6]։ Յոթ դատավորից բաղկացած այս նոր մասնագիտացված դատարանը ստեղծվել է Եվրամիության և նրա քաղաքացիական ծառայության միջև վեճերի վերաբերյալ որոշում կայացնելու համար․ իրավասություն, որը մինչև 2005 թվականը պատկանում էր Ընդհանուր դատարանին։ Դրա վճիռները օրենքի հարցերով ենթակա էին ապելյացիայի միայն Ընդհանուր դատարանում, իսկ բացառիկ դեպքերում՝ ենթակա վերանայման Եվրոպական Արդարադատության դատարանի կողմից։ Հիմնվել է 2005 թվականի դեկտեմբերի 2-ին, լուծարվել՝ 2016 թվականի սեպտեմբերի 1-ին^[4], չնայած Գլխավոր դատարանի չափերը կրկնապատկելու իր մանդատի հաջողություններին^[7]։

Տարի	Քաղծառայության տրիբունալի նախագահներ
2005–2011	Փոլ Մահանի
2011–2016	Շոն Վան Ռեպենբուշ

Աղբյուր^[8]

• Butler, Graham (2019). «An Interim Post-Mortem: Specialised Courts in the EU Judicial Architecture after the Civil Service Tribunal». International Organizations Law Review. 16. doi:10.1163/15723747-2019010.

• European Union Civil Service Tribunal: official website