Եվգենի Բելով (դիվանագետ)
Եվգենի Բելով (ռուս.՝ Евге́ний Влади́мирович Бело́в, հուլիսի 18, 1942, Զնամենկա, Մինուսինսկի շրջան, Կրասնոյարսկի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունիսի 19, 2015, Մոսկվա, Ռուսաստան[1]), ռուսական դիվանագետ
| Եվգենի Բելով | |
| Կրթություն՝ | Մոսկվայի էներգետիկայի ինստիտուտ |
|---|---|
| Գիտական աստիճան՝ | պատմական գիտությունների թեկնածու |
| Մասնագիտություն՝ | դիվանագետ |
| Ծննդյան օր | հուլիսի 18, 1942 |
| Ծննդավայր | Զնամենկա, Մինուսինսկի շրջան, Կրասնոյարսկի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Վախճանի օր | հունիսի 19, 2015 (72 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Պարգևներ | |
Կենսագրությւոն
Ծնվել է 1942 թվականի հուլիսի 18-ին Կրասնոյարսկի երկրամասում։
1959 թվականի Մոսկվայի մարզի № 61 մեքենայացման վարչության ատաղձագործն։
1966 թվականին ավարտել է Մոսկվայի էներգետիկ ինստիտուտը։ Նույն տարվանից Մոսկվայի մարզի Կալինինգրադում փորձարարական մեքենաշինության Կենտրոնական կոնստրուկտորական բյուրոյի ինժեներ։
1970 թվականից՝ քարտուղար, ՀԼԿԵՄ քաղկոմի առաջին քարտուղար։
1974 թվականից՝ ԽՄԿԿԿ քաղկոմի արդյունաբերական-տրանսպորտային բաժնի վարիչ։ 1977 թվականից՝ ԽՄԿԿ Կալինինգրադի քաղկոմի քարտուղար։
1985 թվականին ավարտել է ԽՍՀՄ ԱԳՆ դիվանագիտական ակադեմիան։
1985 թվականից' Մոզամբիկի Հանրապետությունում ԽՍՀՄ դեսպանության խորհրդական, ԽՍՀՄ ԱԳՆ ավագ խորհրդական, Թուրքմենստանում Ռուսաստանի դեսպանատան դեսպանորդ-խորհրդական։
1996 թվականի հոկտեմբերի 3-ից 2000 թվականի ապրիլի 28-ը՝ Տաջիկստանի Հանրապետությունում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան[2][3]։
2000 թվականի հուլիսից նոյեմբերը՝ Դեպարտամենտի հասարակայնության հետ կապերի սուբյեկտների Ֆեդերացիայի նախագահ, խորհրդարանի և հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունների Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության տնօրենի պաշտոնակատար։
2000 թվականի նոյեմբերից 2003 թվականի հուլիսը՝ Ռուսաստանի Դաշնության սուբյեկտների, խորհրդարանի և հասարակական-քաղաքական կազմակերպությունների հետ կապերի դեպարտամենտի տնօրեն։
2003 թվականի հուլիսի 28-ից 2009 թվականի հուլիսի 14-ը՝ Անկախ Պետությունների Համագործակցության կանոնադրական և այլ մարմիններում Ռուսաստանի Դաշնության մշտական ներկայացուցիչը Մինսկում (Բելառուս)[4][5]։
Պատմական գիտությունների թեկնածու։ Տիրապետում է ֆրանսերեն և պորտուգալերեն լեզուներին։
Մահացել է 2015 թվականի հունիսի 19-ին։
Դիվանագիտական աստիճան
Պարգևներ
- Պատվո շքանշան (1997 թվականի հուլիսի 11)՝ մեժտաջիկյան կարգավորման հարցերի լուծման գործում ակտիվ մասնակցության համար[9]
- «Պատվո նշան» շքանշան
- Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի պատվոգիր (2010 թվականի փետրվարի 17)՝ միջազգային համագործակցության զարգացման գործում ունեցած վաստակի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար[10]
- Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի շնորհակալություն (2001 թվականի մարտի 7)՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում ունեցած վաստակի և երկարամյա արդյունավետ դիվանագիտական գործունեության համար[11]
- Սուրբ բարեպաշտ իշխան Դանիել Մոսկվայի շքանշան
- Մոսկվայի մարզի Կորոլյով քաղաքի պատվավոր քաղաքացի (2003)[12]
- Բարեկամության շքանշան (Տաջիկստան)՝ ռուս-տաջիկական հարաբերությունների ամրապնդման գործում ունեցած վաստակի, Տաջիկստանում խաղաղության և ազգային համաձայնության հաստատման ընդհանուր համաձայնագրի իրականացման՝ անձնական աջակցության համար
- Լենինյան կոմերիտմիության մրցանակ
- Դուշանբե քաղաքի պատվավոր քաղաքացի (Տաջիկստան)։