Եկատերինա Զղուլաձե
Եկատերինա (Էկա) Զղուլաձե (վրաց.՝ ეკატერინე ზღულაძე, հունիսի 18, 1978, Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), Վրաստանի և Ուկրաինայի քաղաքական, պետական գործիչ։
Եկատերինա Զղուլաձե վրաց.՝ ეკატერინე ზღულაძე | |||
![]() | |||
Եկատերինա Զղուլաձեն ճեպազրույց է անցկացնում Ուկրաինայի ՆԳՆ-ում | |||
| |||
---|---|---|---|
2012 թվականի սեպտեմբերի 20 - 2012 թվականի հոկտեմբերի 25 | |||
Նախորդող | Բաչո Ախալայա | ||
Հաջորդող | Իրակլի Գարիբաշվիլի | ||
| |||
2014 թվականի դեկտեմբերի 17 - 2016 թվականի մայիսի 11 | |||
Նախորդող | Վլադիմիր Եվդոկիմով | ||
Կրթություն՝ | Թբիլիսիի պետական համալսարան | ||
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, պետական ծառայող, լրագրող և թարգմանչուհի | ||
Ծննդյան օր | հունիսի 18, 1978 (46 տարեկան) | ||
Ծննդավայր | Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] | ||
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() | ||
Ամուսին | Ռաֆայել Գլյուկսման[5] | ||
Պարգևներ | |||
Կենսագրություն
Երիտասարդ տարիներ
Եկատերինա Զղուլաձեն ծնվել է 1978 թվականին Թբիլիսիում։
Մանկությունը անցկացրել է Մթածմինդայում, սովորել է Չիտաձե փողոցի վրա գտնվող թբիլիսյան համար 47 դպրոցում[6]։
1992 թվականին Freedom Support Act ծրագրի կողմից ստացել է կրթաթոշակ և մեկ տարի սովորել Օկլահոմա նահանգի ամերիկյան դպրոցում։ Ուսումը շարունակել է Թբիլիսիի պետական համալսարանի լրագրության ֆակուլտետում[6]։ Համալսարանն ավարտելուց հետո միջազգային կազմակերպություններում աշխատել է որպես թարգմանիչ։
2004-2005 թվականներին աշխատել է ամերիկյան կառավարական Millenium Challenge Corporation գործակալության վրացական բաժանմունքում՝ «Հազարամյակի մարտահրավերներ - Վրաստան» կազմակերպությունում։
Աշխատանքը Վրաստանի կառավարությունում
2005 թվականին 27 տարեկանում նշանակվել է Վրաստանի ներքին գործերի նախարարի տեղակալ[6], իսկ հետո դարձել է ներքին գործերի նախարարի առաջին տեղակալ. այդ պաշտոնն զբաղեցրել է մինչև 2012 թվականը։ Աշխատելով փոխնախարարի պաշտոնում՝ Զղուլաձեն բազմիցս մամուլում և ժողովրդի հայտարարել է Վրաստանի ՆԳՆ-ի պաշտոնական տեսակետը[7][8][9]։ Ակտիվ մասնակցություն է ունեցել Վրաստանի ոստիկանության կրճատման և վերակառուցման գործում Սաակաշվիլիի ու Բենդուկիձեի բարեփոխումների շրջանում[10]։
Գլդանսկի բանտում խոշտանգումների սկանդալի պատճառով նախարար Բաչո Ախալայայի թոշակի անցնելուց հետո՝ 2012 թվականի սեպտեմբերի 20-ից մինչև հոկտեմբերի 25-ը, Զղուլաձեն կատարել է Վրաստանի ոստիկանության և հասարակական կարգի պահպանման նախարարի պարտականությունները[11]։ Պաշտոնը թողել է Մերաբիշվիլիի կառավարության հետ 2012 թվականի խորհրդարանական ընտրություններում ընդդիմության հաղթանակից հետո։
Աշխատանքը Ուկրաինայի կառավարությունում
2014 թվականի դեկտեմբերի 13-ին Զղուլաձեն ստացել է Ուկրաինայի քաղաքացիություն Պետրո Պորոշենկոյի հրամանով[12]։ Քաղաքացիություն ստանալը կապեցին նրա հետ, թե հնարավոր է, որ նա նշանակվի Ուկրաինայի ներքին գործերի նախարարի տեղակալ[12]։ Միաժամանակ լուրեր են տարածվել այն մասին, որ այդ փաստի հետ համաձայն չէ Ուկրաինայի ներքին գործերի նախարար Արսեն Ավակովը[13], սակայն ներքին գործերի նախարարի խորհրդական Անտոն Գերաշենկոն հերքել է այս տեղեկությունը[14]։
2014 թվականի դեկտեմբերի 17-ին Ուկրաինայի նախարարների կաբինետի նիստում Զղուլաձեն նշանակվեց Ուկրաինայի ներքին գործերի նախարարի առաջին տեղակալ[15]։ Նշանակմանը բացասական արձագանք տվեց Վրաստանի վարչապետ Իրակլի Գարիբաշվիլին[16]։
2014 թվականի դեկտեմբերի 25-ին ներքին գործերի նախարարությունում տեղի ունեցած ճեպազրույցի ընթացքում Զղուլաձեն հայտնեց ոստիկանության հնարավոր անվանափոխության և պարեկային ծառայության առաջնահերթ բարեփոխումների ունոր տիպի ոստիկանական դպրոցի ընդունելության մասին[17]։ 2015 թվականի հունվարի 21-ին, մեկնաբանելով պարեկային ծառայության հայտերի ընդունման նախանական արդյունքները, հայտնել է, որ հավաքի առաջին երկու օրվա ընթացքում ստացվել է գրեթե 11 000 հայտ, որոնց ավելի քան 30 %-ը ներկայացրել են կանայք[18]։ Առաջին ստորաբաժանումը ստեղծելու համար պահանջվեց կես տարի, և 2015 թվականի հունիսի 13-ին Զղուլաձեն ներկայացրեց Կիևի ոստիկանության պարեկային ծառայության նոր կազմը[19]։ Ծառայությունը բաժանված է չորս գումարտակի, գումարտակների հրամանատարների պաշտոնում նշանակվեցին Ուկրաինայի ՆԳՆ «Сокол» հատուկ ստորաբաժանման սպաներ[19]։
«Foreign Policy» ամսագրի վարկածով՝ 2015 թվականին Զգուլաձեն ընդգրկվել է մարտահրավերների դեմ պայքարող աշխարհի թոփ-100 մտածողների շարքում[20]։ Լրագրողները և փորձագետները Էկա Զղուլաձեին ներառեցին «հատուկ բարեփոխումներ» թիմում. դրանք այն օտարերկրացի բարենորոգիչներն էին, ովքեր աշխատում էին Ուկրաինայի պետական առանցքային պաշտոններում Արսենի Յացենյուկի կառավարությունում 2014-2016 թվականներին։
Համաձայն Ուկրաինայի ՆԳՆ կայքում տեղադրված հայտարարության՝ 2015 թվականին Էկա Զղուլաձեն ուկրաինական աղբյուրներից ստացել է շուրջ 165 հազար գրիվեն շահույթ, իսկ օտարերկրյա աղբյուրներից՝ շուրջ 33 հազար եվրո[21]։
2016 թվականի մայիսի 11-ին Զղուլաձեն դիմում է ներկայացրել ներքին գործերի նախարարի առաջին տեղակալի պաշտոնից ազատվելու մասին[22]։ Ուկրաինայի նախարարների կաբինետը ընդունել է որոշում, որ Էկա Զղուլաձեն ազատվել է պաշտոնից իր խնդրանքով[23][24]։ Հենց այդ օրը Էկա Զղուլաձեն հայտարարել է, որ մնում է Ուկրաինայի ներքին գործերի նախարարության բարենորոգիչների խմբում և գլխավորելու խորհրդականների հատուկ խումբը[25][26]։
Անձնական կյանք
20 տարեկանում ամուսնացել է վրացի հայտնի շոումեն Գեորգի Պալավանդիշվիլիի հետ, 12 տարի անց ամուսնալուծվել է[27]։ 2011 թվականին ամուսնացել է ֆրանսիացի հայտնի լրագրող և ռեժիսոր Ռաֆայել Գլյուկսմանի հետ, ով Միխաիլ Սահակաշվիլու խորհրդականն էր[28]։ Զղուլաձեն երկրորդ ամուսնությունից ունեցել է մեկ որդի՝ Ալեքսանդրը[29]։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Ека Згуладзе о реформах в МВД - видеозапись выступления Екатерины Згуладзе в МВД Украины
- Ека Згуладзе о реформах в МВД - видеозапись выступления Екатерины Згуладзе на Громадське Телебачення Украины
![]() | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Եկատերինա Զղուլաձե» հոդվածին։ |
Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված: |