Բորիս Պոպով | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | հուլիսի 25, 1909(1909-07-25) |
Ծննդավայր | Ussuriysk, Ռուսական կայսրություն |
Վախճանվել է | սեպտեմբերի 15, 1986(1986-09-15) (77 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Նովոսիբիրսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | գրող և բանաստեղծ |
Լեզու | ռուսերեն |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
Բորիս Նիկոլայի Պոպով (հուլիսի 25, 1909(1909-07-25), Ussuriysk, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 15, 1986(1986-09-15), Նովոսիբիրսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս խորհրդային գրող և արձակագիր։ ԽՍՀՄ և Ռուսաստանի գրողների միության անդամ[1]։
Բորիս Պոպովը ծնվել է բանվորի ընտանիքում։ 1926 թվականից օժանդակ բանվոր էր։ Աշխատել է Հարավ-Սիբիրյան մայրուղու շինարարությունում՝ որպես հողագործ բանվոր։ Ավելի ուշ, Բառնաուլում ընթերցասրահի ղեկավար՝ քարոզչական թիմի ղեկավարն էր։ 1929 թվականից ռեժիսոր և մշակութային միջոցառումների կազմակերպիչ Բաքվի, Նովոսիբիրսկի, Բառնաուլի ակումբներում։ Կարմիր բանակում ծառայելուց հետո, 1932 թվականից աշխատել է Լեռնային Ալթայսկում որպես լրագրող, կուսակցական աշխատանքի ընթացքում եղել է քաղաքային խորհրդի գործադիր կոմիտեի նախագահ։
Նա իր առաջին դեբյուտը կատարել է 1930 թվականին՝ «Հնգամյա պլան» բանաստեղծությունների ժողովածուով (Բաքու, 1930), առաջին գիրքը, որը լույս է տեսել Սիբիրում՝ «Ոսկե ճանկեր»։ Բազմաթիվ վեպերի և պատմվածքների հեղինակ է, այդ թվում՝ երեխաների և պատանիների համար, հուշերի գրքեր, բանաստեղծությունների ժողովածուներ։