Բիսկ

Հայտնի, բայց թյուր կարծիք կա, որ ուտեստի անվանումը ծագել է Բիսկայան ծոցի անունից։ Իրականում դա կապ ունի ֆրանսիական bis cuites-ի հետ («երկու անգամ եփած») արտահայտության հետ^[4]․ խոսքն այն մասին է, որ դասական բաղադրատոմսում նախ եփվում են խեցգետնանմանների պատյանները, իսկ հետո միայն ստացված արգանակում՝ դրանց միսը։

Ճաշատեսակի հիմնական բաղադրիչը խեցգետնանմաններն են (պարտադիր՝ պատյաններ, շատ դեպքերում՝ միս)։ Բաղադրատոմսը ներառում է նաև սերուցք, ինչպես նաև սոխ, սխտոր, նեխուր։ Խեցգետնանմաններից կարելի է օգտագործել խեցգետիններ, ծովախեցգետիններ, լանգուստիններ, օմարներ, խեցգետիններ և այլն։ Բացի այդ, օգտագործվում են արգանակ (ձուկ, ավելի հազվադեպ՝ հավ) և սպիտակ գինի։ Մի շարք բաղադրատոմսեր ենթադրում են բրնձի ավելացում^[5]։

Բանջարեղենը եփվում է հաստ պատերով կաթսայի մեջ, այնուհետև դրանց ավելացվում են արգանակ և համեմունքներ։ Խեցգետնանմանները պատրաստվում են առանձին՝ արագ եփում են, որից հետո կեղևը հանում են և եփում, տապակում կամ նույնիսկ թխում։ Խոհարարության տարբեր փուլերում (կախված բաղադրատոմսից) օգտագործվում է բլենդեր^[6]։ Կրեմը ավելացվում է պատրաստման վերջին փուլում^[4]։

Ավանդաբար, մատուցվում է բաժակապնակի վրա երկու բռնակով բաժակի մեջ։ Թույլատրվում է նաև մատուցել բաժակի մեջ։ Գործնականում (Ֆրանսիայից դուրս) այս կանոնը միշտ չէ, որ պահպանվում է։

• Васюкова А. Т. Супы-биски // Технология продукции общественного питания. — М.: Издательско-торговая корпорация «Дашков и К°», 2015. — С. 206—207. — 496 с. — 500 экз. — ISBN 978-5-394-02516-7
• Ковалёв Н. И., Куткина М. Н., Кравцова В. А. Супы-биски // Технология приготовления пищи / Под ред. проф. М. А. Николаевой. Учебник для средних специальных учебных заведений. — М.: Издательский дом «Деловая литература», 1999. — С. 184—185. — 480 с. — 5000 экз. — ISBN 5-93211-002-3