Անկապակցություն

Անկապակցություն^[1], անակոլուֆ (հին հունարեն՝ ἀνακόλουθον՝ «անհետևողականության»), հռետորական ֆիգուր՝ կառուցված նախադասության անդամների շարահյուսական անհամաձայնությամբ կամ սխալ շարադասությամբ՝ հակառակ համաձայնության և խնդրառության կանոններին^[1] (կամ որպես անփութություն, կամ որպես արտահայտչականության միջոց). Հորը, որ փորեց, ինքն ընկավ մեջը։ Անակոլուֆը հանդիպում է խոսքի մեծ վարպետների մոտ։

Տես նաև

Ինվերսիա

Ծանոթագրություններ

Գրականություն

Словарь литературоведческих терминов / Редакторы-составители Л. И. Тимофеев и С. В. Тураев. — М.։ Просвещение, 1974.
Розенталь Д. Э., Теленкова М. А. Словарь-справочник лингвистических терминов. — М.։ Просвещение, 1976.

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։

[1]