Անդրիս Բերզինշ
Անդրիս Բերզինշ (լատին․՝ Andris Bērziņš, դեկտեմբերի 10, 1944[2], Նիտաուրե, Ռիգայի շրջան, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), լատվիացի գործարար և քաղաքական գործիչ, Լատվիայի Հանրապետության նախագահը 2011 թվականի հունիսի 2-ից մինչև 2015 թվականի հուլիսի 8-ը։
| Անդրիս Բերզինշ | |
.jpg) | |
| Կուսակցություն՝ | անկախ քաղաքական գործիչ |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Ռիգայի տեխնիկական համալսարան, Լատվիայի համալսարան և Sigulda State grammar school?[1] |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և բանկիր |
| Ծննդյան օր | դեկտեմբերի 10, 1944[2] (79 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Նիտաուրե, Ռիգայի շրջան, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Լատվիա և  ԽՍՀՄ |
| Ամուսին | Դացե Սեյսումա |
| Պարգևներ | |
1993 թվականից մինչև 2004 թվականը Բերզինշը եղել է լատվիական «Ունիբանկա» բանկի նախագահը։
Կենսագրություն
Կրթություն
1958 թվականին ավարտել է Նիտաուրի միջնակարգ դպրոցը։
1971 թվականին ավարտել է Ռիգայի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը՝ «ռադիոինժեներ» մասնագիտությամբ։
1988 թվականին ավարտել է Լատվիայի պետական համալսարանը՝ «արդյունաբերության պլանավորում» մասնագիտությամբ։
Կարիերան խորհրդային շրջանում
1970 թվականից՝ ինժեներ, հետագայում՝ «Էլեկտրոն» ձեռնարկության տնօրեն։ Եղել է ԽՄԿԿ-ի կազմում[7]։
1988 թվականից Լատվիայի ԽՍՀ կենցաղային ծառայությունների նախարարի տեղակալ։ Ղեկավարել է ժողովրդական պատգամավորների Խորհուրդը և Վալմիերսկի շրջանի գործկոմը։
1990 թվականին ընտրվել է Լատվիայի Գերագույն խորհուրդ, աշխատել է Լատվիայի Ժողովրդական ճակատի խմբակցությունում։ 1990 թվականի մայիսի 4-ին քվեարկել է անկախության վերականգնման օգտին։
Կարիերան անկախ Լատվիայում
1993 թվականին գլխավորել է Լատվիայի բանկին կից սեփականաշնորհման հիմնադրամը։
1993-2004 թվականներին եղել է АО Latvijas Unibanka-ի նախագահը։
2006 թվականի դեկտեմբերից մինչև 2009 թվականի ապրիլ՝ Latvenergo խորհրդի նախագահ։
2006-2010 թվականներին հասարակական հիմունքներով աշխատել է առևտրաարդյունաբերական պալատի նախագահ։
Աշխատել է սկանդինավիսկա էնսկիլդ բանկի նախագահի խորհրդական[8]։
Թոշակի անցնելուց հետո Բերզինշը վերադարձել է ակտիվ քաղաքականություն։ 2005 թվականին նա դարձել է Ռիգայի դումայի պատգամավորության թեկնածու Կանաչների և գյուղացիների միությունից (ԿԱԳ)[9]։
2010 թվականի նոյեմբերի 2-ից՝ Լատվիայի Սեյմի պատգամավոր և ազատ առևտրի գոտու խմբակցության անդամ։ 2010 թվականի նոյեմբերի 4-ից՝ Սեյմի տնտեսական, գյուղատնտեսական, բնապահպանական և տարածաշրջանային քաղաքականության կոմիտեի անդամ, իսկ նոյեմբերի 8-ից՝ կոմիտեի նախագահ։ 2010 թվականի նոյեմբերի 4-ից Սեյմի հարցումների հանձնաժողովի անդամ։
Գործունեությունը նախագահական ընտրարշավի ժամանակ
2011 թվականի հունիսի 2-ին մասնակցել է նախագահական ընտրություններին և երկրորդ փուլում հաղթանակ տարել հավաքելով 53 պատգամավորական ձայն Վ. Զատլերսի օգտին տրված 43-ի դիմաց[10]։ Պաշտոնապես պաշտոնը ստանձնել է 2011 թվականի հուլիսի 8-ին[11][12]։ Իր երկրորդ նախագահական մրցարշավին չի մասնակցել։
Պարգևներ
- Իշխան Յարոսլավ Իմաստունի IV աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա, 2008 թվականի հունիսի 25), ուկրաինա-լատվիական համագործակցության զարգացման գործում ներդրած ծանրակշիռ անձնական ավանդի համար[13]։
- Երեք աստղերի շքանշանի շղթա (2011 թվական)[14][15]
- Վիեստուրի շքանշանի Մեծ խաչ (2011 թվական)[14][15]
- Ճանաչման Խաչ (2011 թվական)[14][15]
- Սպիտակ արծվի շքանշան (Լեհաստան, 2012)
- Մարիամի Խաչի շքանշան շղթայով (Էստոնիա, 2012 թվականի մայիսի 31)[16]
- Տոմիսլավ Թագավորի շքանշան (Խորվաթիա, 2012 թվական)
- Անվանական հրազեն տարբերություն (Ուկրաինա)[17]
- «Ակնառու վաստակի համար» շքանշան (Ուզբեկստան, 2013)[18]
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրիս Բերզինշ» հոդվածին։ |