Ահմեդ III
Ահմեդ III (օսմ. آحمد ثالث — Âhmed-i sâlis, թուրքերեն՝ Üçüncü Ahmet, դեկտեմբերի 30, 1673[1][2], Դոբրիչ, Silistra Eyalet, Օսմանյան կայսրություն - հուլիսի 1, 1736[1][3], Թոփքափը ամրոց, Ստամբուլ, Rumelia Eyalet, Օսմանյան կայսրություն), Օսմանյան կայսրության սուլթան 1703 - 1730 թվականներին։ Մուհամմեդ IV-ի որդին և Մուստաֆա II-ի եղբայրն է։ Նրա մայրը Վալիդ սուլթանն էր, ում ծննդյան անունն էր Էվմանիա Վորիան, ով ազգությամբ հույն էր[4][5][6][7][8][9] Նա ծնվել է Դոբրուդջայի Հաջիոգլուպազարի քաղաքում։ Նա գահին բարձրացավ 1703 թվականին, իր եղբորը` Մուստաֆա II-ին (1695–1703) գահընկեց անելուց հետո։ Նևշեյիրլի Դամատ Իբրահիմ փաշան և նրա դուստր Հատիս սուլթան ղեկավարեցին կառավարությունը 1718-ից 1730 թվականները, այս ժամանակաշրջանը պատմության մեջ հայտնի է Վարդակակաչների ժամանակաշրջան։
| Ահմեդ III օսման.՝ آحمد ثالث | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 30, 1673[1][2] |
| Ծննդավայր | Դոբրիչ, Silistra Eyalet, Օսմանյան կայսրություն |
| Մահացել է | հուլիսի 1, 1736[1][3] (62 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Թոփքափը ամրոց, Ստամբուլ, Rumelia Eyalet, Օսմանյան կայսրություն |
| Գերեզման | Ստամբուլ |
| Քաղաքացիություն | Օսմանյան կայսրություն |
| Կրոն | իսլամ |
| Մասնագիտություն | կառավարիչ, բանաստեղծ և քաղաքական գործիչ |
| Ամուսին | Ռաբիա Սուլթան, Ամինա Միհրիշահ, Այիշա Խանում Սուլթան և Emetullah Kadın Efendi? |
| Ծնողներ | հայր՝ Մուհամեդ Դ, մայր՝ Էմեթուլլահ Գյունլուշ Սուլթան |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Օսմանյան կայսրության սուլթան |
| Երեխաներ | Մուստաֆա III, Աբդուլ Համիդ I, Հաթիս Սուլթան, Esma Sultan?, Ումմուգյուլսում Սուլթան, Saliha Sultan?, Fatma Sultan?, Atike Sultan?, Ayşe Sultan (daughter of Ahmed III)?, Զեյնեբ սուլթան և Zübeyde Sultan? |
Ստորագրություն | |
 Ahmed III Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
Ահմեդ III-ը լավ հարաբերություններ ուներ Ֆրանսիայի հետ, ի հակադրություն Ռուսաստանի, բացի այդ նրա երկու կանայք ֆրանսիացի էին։ Նա ապաստան է տալիս շվեդ թագավոր Կառլոս XII (1682–1718), երբ շվեդները պարտություն կրեցին Պոլտավայի ճակատամարտում 1709 թվականին։ 1710 թվականին Կառլոս XII-ը խորհուրդ տվեց Ահմեդ III-ին պատերազմ հայտարարել Ռուսաստանին, և օսմանյան բանակը Բալտացի Մեհմեդ փաշայի գլխավորությամբ հաղթանակ տարան Պրուտ գետի արշավանքում։ Արդյունքում Ռուսաստանը վերադարձրեց Ազովը օսմանցիներին։
Ռուսաստանի հետ պատերազմը Ահմեդին բերեց այնպիսի հաջողության, ինչպիսին չէր ունեցել ոչ մի սուլթան իրենից առաջ և չի ունենա իրենից հետո, արդյունքում Ահմեդը կարողացավ իր կամքը թելադրել Մոսկվային։ Այնուամենայնիվ սուլթանի այս պատերազմից օգտվեցին Սեֆյանները, ովքեր ներխուժեցին կայսրության տարածք, երբ օսմանցիները զբաղված էին Ռուսաստանի դեմ պատերազմով։
Սուլթան Ահմեդ III-ը ժողովրդականություն չէր վայելում, քանի որ իրնքը և իր շրջապատը վայելում էին չափից դուրս շռայլ կյանք, ինչը 1730 թվականի սեպտեմբերի 20-ին բերեց տասնյոթ ենիչարների ապստամբության, որը գլխավորում էր ալբանացի Պատրոնա Հալիլը, և ստիպեցին Ահմեդին հրաժարվել գահից։
Ահմեդը կամովին հանձնեց գահը իր զարմիկ Մահմուդ I-ին (1730–54): Ահեմդը այնուհետև հեռացավ Կաֆաս, որը նվաճել էր Մահմուդը և մահացավ Տոպկապի պալատում գահից հրաժարվելուց վեց տարի հետո։
Ծանոթագրություններ
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ահմեդ III» հոդվածին։ |