Zarěč
Zarěč (zestarjene Zaryč;[2] němsce Saritsch) je wjes ze 120 wobydlerjemi[3] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša ke gmejnje Njeswačidło a leži 158 m nad mórskej hładźinu při Čornicy.
| |||||
| gmejna: | Njeswačidło | ||||
| zagmejnowanje: | 1993 | ||||
| wobydlerstwo: | 120 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| wysokosć: | 158 metrow n.m.hł. | ||||
51.23527777777814.333055555556158 | |||||
| póstowe čisło: | 02699 | ||||
| předwólba: | 035933 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Stary Zarěčanski wětrnik (dźensa blisko Chasowa) | |||||
wikidata: Zarěč (Q162636) | |||||
Geografija
Susodne wjeski su Króńca na sewjeru, Łuh na sewjerowuchodźe, Łahow na juhu a Banecy na juhozapadźe.
Ležownostne mjena
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: W Koblowach, Na kerchowčku, Pola lěsa, Dźowči kut, Marjowki, Rudźiny, Rubiško, Paseńk, Hłubina, Łajec hat, Hłohončki, Maruški, Na Hakowskim.[4]
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Scharezk pochadźa z lěta 1412.[5] Hač do lěta 1993 běše samostatna gmejna z wjesnymi dźělemi Banecy, Króńca, Łahow, Wbohow a Wutołčicy (wot 1936).
Wobydlerstwo a rěč
W lěće 1884 měješe Zarěč po Mukowej statistice 122 wobydlerjow, z nich 111 Serbow (91 %).[6] Arnošt Černik zwěsći w Zarěčanskej gmejnje 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 32,7 %.[7]
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 130 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 46,1 lět (Sakska: 46,4).[8]
Ewangelscy Zarěčenjo přisłušeja Njeswačanskej wosadźe.
Literatura
- Saritsch/Zarěč. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 237sl.
- Měrćin Kral-Zarěčanski: Přeměnjenje wjesneho załožka Zarěča z přepołoženjom knježeho kubła. We Łužicy čo. 4/1924, str. 10–15.
Žórła
Wotkaz
Commons: Zarěč – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
