Xerardo Fernández Albor
Xerardo Fernández Albor, nado en Santiago de Compostela o 7 de setembro de 1917 e finado o 12 de xullo de 2018,[1] foi un médico e político galego. Foi o primeiro presidente da autonomía Xunta de Galicia trala aprobación do estatuto de autonomía de 1981.
_Mariano_Rajoy_impone_la_Gran_Cruz_de_Isabel_la_Cat%C3%B3lica_a_Gerardo_Fern%C3%A1ndez_Albor._Pool_Moncloa._4_de_enero_de_2013_(cropped).jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de setembro de 1917 Santiago de Compostela, España |
| Morte | 12 de xullo de 2018 (100 anos) Santiago de Compostela, España |
| Lugar de sepultura | cemiterio de Boisaca |
 Eurodeputado | |
Representa: Partido Popular 19 de xullo de 1994 – 19 de xullo de 1999 Lexislatura: IV lexislatura do Parlamento Europeo Circunscrición electoral: España Electo en: eleccións ao Parlamento Europeo de 1994 | |
| Eurodeputado | |
Representa: Partido Popular 25 de xullo de 1989 – 18 de xullo de 1994 Lexislatura: III lexislatura do Parlamento Europeo Circunscrición electoral: España Electo en: eleccións ao Parlamento Europeo de 1989 | |
 1º Presidencia da Xunta de Galicia | |
| 22 de xaneiro de 1982 – 26 de setembro de 1987 ← Xosé Quiroga Suárez – Fernando González Laxe → | |
 Deputado do Parlamento de Galicia | |
| 20 de outubro de 1981 – 25 de xullo de 1989 Circunscrición electoral: A Coruña | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela Universidade de Salamanca |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Estrasburgo Bruxelas |
| Ocupación | político , médico |
| Partido político | Alianza Popular Partido Popular |
| Lingua | Lingua castelá e lingua galega |
| Familia | |
| Irmáns | Agustín Fernández Albor |
Premios | |
 | |
Traxectoria
Vida persoal
Os seus pais, Gerardo e Josefina, rexentaban o hotel Estrella en Santiago de Compostela.[2]
En 1936, durante a guerra civil española, foi chamado a filas polo bando nacional. Foi enviado ás frontes de Brunete e Belchite cando xa estaban case pacificadas, e despois embarcou no buque Baleares, que abandonou antes do seu afundimento. En 1938, como alférez provisional, marchou a Alemaña a facer cursos de perfeccionamento de aviación coa Luftwaffe. A súa promoción, chamada 9ª bis, titulouse o 26 de febreiro de 1939.[3]
Médico de profesión, participou no grupo Realidade Galega, formado por galeguistas históricos de tendencia conservadora.
Casou en xaneiro de 1952 con María Asunción Baltar Tojo, filla de Ramón Baltar Domínguez.[4]
Tivo unha irmá, falecida en 2009[5], e un irmán, o xurista Agustín Fernández Albor.
Vida política
En 1981 encabezou como independente a lista de Alianza Popular para a Xunta de Galicia, converténdose no primeiro presidente da Xunta de Galicia elixido polo Parlamento de Galicia, para o que contou con Xosé Luís Barreiro Rivas, home forte de AP en Galicia. Tras ingresar en AP, Albor pasou a ocupar en marzo de 1983 a presidencia do partido en Galicia.
En 1984 explicou no Parlamento de Galicia o seu encontro en Portugal o 6 de xullo dese ano con contrabandistas e narcotraficantes galegos en Vila Nova de Cerveira[6].
O 30 de outubro de 1986 Barreiro, nunha xogada para conseguir a dimisión de Albor, e o resto dos seus conselleiros dimitiron nun aceno de apoio, agás os conselleiros do PDP e PL puxeron os seus cargos a dispor de Albor, quen non dimitiu e co apoio de Fraga mantívose como presidente con Mariano Rajoy como vicepresidente. En 1987 Barreiro marchou do partido, ingresou no grupo mixto e apoiou unha moción de censura do líder socialista Fernando González Laxe contra el, Fernández Albor deixou logo a presidencia, mantendo o escano ata 1989, ano no que foi elixido para o Parlamento Europeo, onde permaneceu até 1999.
Galardóns
Fillo adoptivo da Pobra do Caramiñal.[7]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- "Fernández Albor, Gerardo". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9.
- Rodríguez-Polo, Xosé Ramón (2011): "Fernández Albor, Xerardo" en Diccionario Biográfico Español, Madrid: Real Academia da Historia.
- Rodríguez-Polo, Xosé Ramón (2009): O triunfo do galeguismo. Opinión pública, partidos políticos e comportamento electoral na transición autonómica. Madrid: Editorial Dykinson.
- Rodríguez-Polo, Xosé Ramón (2009): Ramón Piñeiro e a estratexia do galeguismo. Vigo: Xerais.
Ligazóns externas
| Predecesor: Xosé Quiroga Suárez |  Presidente da Xunta de Galicia 1981 - 1987 | Sucesor: Fernando González Laxe |