Voo 447 de Air France
O voo 447 da compañía Air France, un Airbus A330, con orixe en Río de Xaneiro e destino a París, tivo o 1 de xuño de 2009 un accidente no océano Atlántico. Estando prevista a súa chegada ó aeroporto Charles de Gaulle ás 11:10, os radares perdéronlle o rastro horas antes.
| Voo 477 de Air France | |
|---|---|
 O avión accidentado. | |
| Resumo | |
| Data | 1 de xuño de 2009 |
| Causa | Aínda descoñecida |
| Lugar | Océano Atlántico Sur Preto de San Pedro e San Paulo |
| Coordenadas | 30°33′42″O / 3.0658333333333, -30.561666666667 |
| Orixe |  Río de Xaneiro |
| Destino |  París |
| Finados | 228 (confirmado oficialmente) |
| Feridos | 0 |
| Aeronave | |
| Tipo de aeronave | Airbus A330 |
| Operador | Air France |
| Rexistro | F-GZCP |
| Pasaxeiros | 216 |
| Tripulación | 12 |
| Superviventes | 0 |
Desaparición
Medios oficiais brasileiros declararon que o avión desaparecera entre o arquipélago de Fernando de Noronha, a 186 millas ó nordés da cidade de Natal, e a Illa do Sal, unha das illas de Cabo Verde. Segundo as súas palabras, tratábase dunha "área enorme do océano Atlántico, tres veces o tamaño de Europa", se ben Douglas Ferreira, o encargado da investigación da Axencia Aeronáutica Civil do Brasil declarou que podería estar preto da costa africana no momento da súa desaparición, tendo en conta a velocidade á que viaxaba[1]. O presidente de Francia, Nicolas Sarkozy declarou que as posibilidades de atopar superviventes era "ínfimas"[2].
Os labores de rastreo correron a cargo de dous avións Hércules da Forza Aérea do Brasil e tres navíos da Mariña[3]. Na mañá do martes 2 de xuño de 2009, localizáronse os primeiros restos [4].
Vítimas
No avión viaxaban 228 persoas, deles 216 pasaxeiros e 12 tripulantes,[5] destes últimos once franceses e un brasileiro[6]. A maioría son franceses (73), brasileiros (58) e alemás (26)[7], dun total de trinta e dúas nacionalidades[8]. Viaxaban tamén dúas persoas de nacionalidade española, unha muller catalá[9] da que non transcendeu información, e o enxeñeiro industrial sevillano Andrés Suárez Montes, de 38 anos de idade, traballador no Brasil da empresa Schlumberger.
O director executivo da Michelin para a América Latina, o brasileiro Luiz Roberto Anastácio, e outro executivo brasileiro da mesma compañía, Antonio Gueiros, eran pasaxeiros deste voo, xuntamente cun traballador de Michelin en Francia identificado como Christine Pieraerts. O administrador da unidade brasileira CSA da empresa produtora de aceiro ThyssenKrupp tamén estaba no avión.
Causas
Tratábase dun avión relativamente novo, que entrara en funcionamento en abril de 2005, e que fora posto a punto por última vez o 16 de abril do 2009, segundo Air France[10].
Nun primeiro momento especulouse sobre a posibilidade de que fora alcanzado por un raio, a chuvia, unha xeada ou por mor de turbulencias, aínda que as causas reais aínda se descoñecían[11][12]. Segundo Thomas Anthony, director do programa da Universidade do Sur de California sobre seguridade aeronáutica, "este accidente ocorreu na Zona de Converxencia Intertropical, que é un caldo de cultivo para as tormentas e os ciclóns. Nas imaxes de satélite, pódense ver liñas de tormentas eléctricas que ás veces se estenden durante centos e centos de millas. Podes ver o cumio das tormentas entre o 55.000 e 60.000 pés de altura"[13]. Valorouse tamén a posibilidade dun ataque terrorista, xa que a compañía tivera unha ameaza de bomba na Arxentina unhas semanas antes, que resultara ser falsa[14].
A principios de maio do 2010, o Ministerio de Defensa de Francia comunicou que se localizara a área na que se atopaba a caixa negra[15], se ben advirteu que era posible que non se chegase a recuperar dado o accidentado da orografía.
Finalmente, en xullo de 2012, a Oficina de Investigación e Análise, o organismo estatal francés encargado da seguridade aérea, atribuíu o accidente a fallos na ergonomía do avión e a "accións inapropiadas dos pilotos que estaban sometidos a forte presión"[16].
Consecuencias
Segundo as previsións iniciais das compañías aseguradoras, as indemnizacións previstas poderían facer deste accidente aéreo o máis custoso en termos económicos dende que no ano 2001 un avión se precipitara sobre Queens, Nova York, matando 265 persoas e implicando uns custos de arredor de 600 millóns de dólares[17].
Nacionalidade dos pasaxeiros
| Nacionalidade | Pasaxeiros | Tripulación | Total |
|---|---|---|---|
 Francia | 61 | 11 | 72 |
| Brasil | 58 (57)[18] | 1 | 59 |
 Alemaña | 26 (28)[19] | — | 26 (28) |
 Italia,  República Popular da China | 9 | — | 9 |
 Checoslovaquia | 6 | — | 6 |
.svg){kind=small} Reino Unido,  Liberia | 5 (4)[20] | — | 5 (4) |
 Hungría | 4 | — | 4 |
 Tunisia | (4)[21] | — | (4) |
 Noruega | 3 (4) | — | 3 (4) |
 Irlanda | 3 | — | 3 |
 Eslovaquia | 3 | — | 3 |
 Marrocos | 2 | — | 2 |
 Polonia | 2 | — | 2 |
 España | 2 | 1 | 3 |
 Estados Unidos | 2 | — | 2 |
 Arxentina | 1 | (1) | 1 (2) |
 Austria | 1 | — | 1 |
.svg){kind=small} Bélxica | 1 (2) | — | 1 (2) |
 Canadá | 1 | — | 1 |
 Croacia | 1 | — | 1 |
 Dinamarca | 1 | — | 1 |
 Estonia | 1 | — | 1 |
 Gabón | 1 | — | 1 |
 Islandia | 1 | — | 1 |
 Países Baixos | 1 (2)[22] | — | 1 (2) |
 Filipinas | 1 | — | 1 |
 Romanía | 1 | — | 1 |
 Rusia | 1 | — | 1 |
 Suecia | 1 (3)[23] | — | 1 (3) |
 Suráfrica | 1 | — | 1 |
 Corea do Sur | (1) | — | (1) |
 Turquía | 1[24] | — | 1 |
| Total | 216 | 12 | 228[25] |
Notas
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
- Informe do Bureau d'Enquêtes et d'Analyses pour la sécurité de l'aviation civile Arquivado 03 de maio de 2011 en Wayback Machine.
- Cronoloxía do voo
- Mapa do traxecto
- Programa de Informe semanal, na páxina de RTVE.