Sixto de Borbón
Sixto Henrique de Borbón, chamado polos seus seguidores Sixto Henrique de Borbón-Parma e Borbón-Busset, nado en Pau (departamento dos Pireneos Atlánticos) o 22 de xullo de 1940, é un aristócrata francés, duque de Aranjuez e príncipe de Parma e Piacenza. É o líder do grupo carlista coñecido como Comuñón Tradicionalista, representando cos seus seguidores, chamados "sixtinos", a vertente máis tradicionalista do carlismo,[1] e considérase o rexente[2] do trono de España pola rama carlista
 (2014)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de xullo de 1940 (83 anos) Pau, Francia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Relixión | Cristianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | político , militar |
| Partido político | Fronte Nacional Comunión Tradicionalista |
| Lingua | Lingua castelá |
Outro | |
| Título | Carlist pretender to the Spanish throne (en)  |
| Familia | Casa de Bourbon-Parma (pt) |
| Pais | Xavier, Duque de Parma (pt) e Madeleine de Bourbon-Busset (pt) |
| Irmáns | Carlos Hugo de Borbón-Parma, María Teresa de Borbón Parma, Princess Cécile of Bourbon-Parma (pt) e Françoise de Bourbon-Lobkowicz (pt) |
_Golden_Fleece_Variant.svg) | |
 | |
Traxectoria
Foi o segundo fillo do Duque Francisco Xavier de Borbón-Parma e Bragança (máis tarde príncipe rexente e despois pretendente tamén ó trono español e Duque de Parma) e de Madgdalena de Borbón-Busset.
Xa dende pequeno mostrou as súas intencións de acceder ó trono e posicionouse favorable ás causas Carlistas. Cursou os seus estudos en colexios Beneditinos e nos Maristas, así como dereito, linguas modernas e clásicas e finanzas. En 1965 alistouse na Lexión Española baixo o alcume de Enrique de Aranjuez e o 2 de maio dese mesmo ano fixo a xura de bandeira o que o excluía de compromisos políticos (contrariamente do que ocorre hoxe en día, xa que a xura de bandeira amosa tamén fidelidade cara á Constitución española de 1978.
Os seguidores de Sixto de Borbón acusaron ó seu irmán máis vello, Carlos Hugo de Borbón-Parma, de ter abandonado os ideais que a súa familia sempre apoiara e consideraban que Sixto era o líder do Comuñón Tradicionalista. Namentres que o seu irmán Carlos Hugo abandonara as pretensións carlistas cara ao trono e reconciliárase co Estado Español, Sixto Henrique autonomeouse rexente cando o seu pai, o Duque Xavier de Borbón-Parma, morreu en 1977.
Na primavera de 1976, na romaría de Montejurra, un grupo de seguidores de Sixto de Borbón composto por membros da Comuñón Tradicionalista, a Irmandade de Excombatentes, Unión Nacional Española e Fuerza Nueva, acompañados por pistoleiros ultradereitistas españois, arxentinos, italianos e franceses agrediu ós militantes do Partido Carlista partidarios de Carlos Hugo de Borbón nos chamados Sucesos de Montejurra. O resultado do incidente foi a morte de dúas persoas aínda que non se conseguiu o obxectivo que era o de alterar o apoio maioritario do Partido Carlista a Carlos Hugo quen foi ratificado un ano despois.
Sufriu un grave accidente de automóbil en 2001 e como consecuencia diminuíu a súa actividade pública, porén apoiou a candidatura de Jean-Marie Le Pen, o candidato da Fronte Nacional nas eleccións de 2002 e 2007.