Peada de Mercia
Peada de Mercia, finado en 656, fillo de Penda, foi brevemente rei do sur de Mercia desde a morte do seu pai en novembro de 655, até a súa propia morte na primavera do ano seguinte[1].
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século VII |
| Morte | 656 |
| Causa da morte | homicidio |
| Rei de Mercia | |
| 655 – 656 ← Penda – Wulfhere de Mercia → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Mercia |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Período de actividade | (Con vida en: 655 (Gregoriano) ) |
Familia | |
| Cónxuxe | Alhflæd (653 (Gregoriano)–) |
| Pais | Penda e Cinevisa (pt)  |
| Irmáns | Wulfhere de Mercia, Aethelred de Mercia, Edebura de Bicester (pt) , Cinesvida (pt) e Cinebura (pt) |
 | |
Traxectoria
Ao redor do ano 653, Peada foi nomeado rei dos anglos medios polo seu pai. Beda, describiu a Peada como
un mozo excelente e o máis digno do título e a persoa dun rei
escribiu que tratou de casar con Alchflaed, filla do rei Oswiu de Northumbria. Con todo, Oswiu condicionou a voda ao bautismo e conversión ao cristianismo de Peada, xunto cos anglos medios (Peada era aínda pagán nese momento, como o seu pai). Beda di que Peada aceptou con entusiasmo a conversión:
Cando escoitou a predicación da verdade, a promesa do reino celestial, a esperanza da resurrección e da inmortalidad futura, declarou que estaba disposto a converterse en cristián, aínda cando rexeitaba á virxe, prevaleceu principalmente en recibir a fe de Aifrid, o fillo do rei Oswiu, que era o seu familiar e amigo, e que casou coa súa irmá Cyneburga, filla do rei Penda.
Peada foi bautizado posteriormente por Finan de Lindisfarne, e despois comezouse unha campaña para converter ao seu pobo:
Por conseguinte foi bautizado polo bispo Finan, con todos os seus cabaleiros e soldados, e os seus serventes, que chegaron xunto con el, un pobo notábel que pertence ao rei, [...]. E tendo recibido catro sacerdotes, que pola súa erudición e boa vida se consideraban adecuados para instruír e bautizar ao seu país, regresou a casa con moita alegría. Estes sacerdotes foron Cedd e Adda, e Betti e Diuma, o último dos cales era escoto de nación, os outros ingleses. Adda era irmán de Utta, ... un célebre sacerdote e abade do monasterio de Gateshead. Os sacerdotes díxose, ao chegar á provincia co príncipe, predicaron a palabra e foron escoitados de boa gaña, e moitos, tanto da nobreza como da clase común, renunciaban ás abominacións da idolatría e eran bautizados cada día[2].
O 15 de novembro de 655, Oswiu derrotou e matou a Penda na Batalla de Winwaed, e por tanto chegou a exercer o poder en Mercia. Segundo Beda, Oswiu permitiu a Peada gobernar a parte sur de Mercia, que consistía en 5000 familias, segundo os datos de Beda, mentres que o norte de Mercia estaba poboado por 7000 familias, e estaban divididos polo río Trent[3].
De acordo coa Crónica anglosaxoa, Peada axudou a fundar o mosteiro de Peterborough:
No seu tempo, viñeron xuntos [Peada] e Oswiu, irmán do rei Oswald, declararon o seu desexo de establecer unha catedral en alabanza a Cristo e en honor de san Pedro. E así o fixeron, e déronlle o nome de Medeshamstede, porque había unha fonte chamada Medeswael. E entón comezaron os cimentos e construíron sobre eles, e confiáronllo a un monxe chamado Seaxwulf. Este era un gran amigo de Deus e todo o pobo amábao, era moi ben nacido no mundo e poderoso. Agora é moito máis potente con Cristo[4].
Con todo, a crónica continúa:
O reinado de Peada non durou moito tempo, porque foi traizoado pola súa propia raíña na Pascua
, Beda tamén informa que Peada foi
moi inicuamente asasinado
a través da traizón da súa esposa
.