Margaret (lúa)
Margaret é o único satélite irregular con movemento directo de Urano. Foi descuberto por Scott S. Sheppard e o seu equipo, no 2003 e déuselle a designación provisional de S/2003 U 3.[6]
| Descubrimento | |
|---|---|
| Descuberta por | Scott S. Sheppard, e David C. Jewitt |
| Descuberta en | 29 de agosto do 2003[1][2] |
| Características orbitais | |
| Radio orbital medio | 14 345 000 km[3][4] |
| Excentricidade | 0,6608[4] (media) |
| Período orbital | 1687,01 d |
| Inclinación | 57° (respecto da eclíptica)[3] |
| Satélite de | Urano |
| Características físicas | |
| Radio medio | 10 km (estimado)[5] |
| Área superficial | ~1.300 km2 (estimada) |
| Volume | ~4.200 km³ km3(estimado) |
| Masa | ~5,5 x 1015 kg (estimada) |
| Densidade media | 1,3 g/cm3 (asumida) |
| Gravidade superficial | ~0,0023 m/s2 (estimada) |
| Velocidade de escape | ~0,0085 km/s (estimada) |
| Período de rotación | ? |
| Oblicuidade da eclíptica | ? |
| Albedo | 0,04 (asumido)[3] |
| Temperatura superficial | ~65 K (estimada) |
Confirmado coma Urano XXIII, recibiría máis tarde o nome da criada do heroe da obra de William Shakespeare, Much Ado About Nothing.[1]
Órbita
Margaret queda coma único satélite irregular con movemento directo de Urano. O diagrama ilustra os parámetros orbitais de Margaret, únicos entre os satélites irregulares de Urano, amosa a inclinación no eixo vertical e a excentricidade das órbitas ven representada polos segmentos amarelos que se estenden dende o pericentro ó apocentro.
A inclinación de Margaret e de 57°, moi próxima ó límite da estabilidade. As inclinacións intermedias comprendidas entre 60 < i < 140 están baleiras de lúas debido a inestabilidade de Kozai.[3] Nesta rexión inestable, as perturbacións solares no apoapse causan que as lúas destas rexións adquiran grandes excentricidades que encamiñan a estas lúas a colisións ou á súa expulsión orbital nun rango de tempo de entre 10 a 1.000 millóns de anos. A precisión da periapse de Margaret (Pw) é coma mínimo de preto de 1,6 millóns de anos.[4]
No 2008, outorgáselle a excentricidade de Margaret un valor de 0,7979.[7] Isto fai de Margaret a lúa con máis excentricidade do Sistema Solar, aínda que hai que subliñar cá media da excentricidade de Nereida é maior.
Notas
Véxase tamén
Outros artigos
Ligazóns externas
- Margaret ProfileArquivado 10 de xuño de 2015 en Wayback Machine. by NASA's Solar System Exploration (en inglés)
- David Jewitt pages (en inglés)
- Uranus' Known Satellites (by Scott S. Sheppard) (en inglés)
- Ephemeris IAU-NSES (en inglés)