Lunar Orbiter 2
Lunar Orbiter 2 foi unha sonda espacial da NASA lanzada o 6 de novembro de 1966 mediante un foguete Atlas SLV-3 Agena D desde Cabo Cañaveral cara a Lúa.[1][2][4][5]
| Lunar Orbiter 2 | |
|---|---|
 Un modelo dunha nave Lunar Orbiter | |
| Tipo | Orbitador lunar |
| Organización | NASA |
| Data de lanzamento | 6 de novembro de 1966, 23:21 GMT[1][2][3] |
| Foguete portador | Atlas SLV-3 Agena D[2][4] |
| Sitio de lanzamento | Cabo Cañaveral[2][4][5] |
| Obxectivo da misión | Fotografía da superficie lunar.[2][4][5] |
| Decaemento | 11 de outubro de 1967[1] |
| NSSDC ID | 1966-100A |
| Masa | 385,6 kg[2] |
| Potencia | 375 W[2] |
Características
Lunar Orbiter 2 foi unha sonda do programa Lunar Orbiter para fotografar a maior parte da superficie lunar cunha resolución de ata 1 metro de cara a facilitar o camiño para as alunizaxes do proxecto Apollo. Tamén levaba a bordo medidores de intensidade da radiación e de impacto de micrometeoritos.[1][2][4][5]
Lunar Orbiter 2 foi inxectada nunha órbita cislunar, chegando á Lúa tras 92,5 horas de viaxe. Colocouse nunha órbita elíptica case ecuatorial cun periapse inicial de 196 km (baixado ata os 49,7 km tras 33 órbitas) e un apoapse inicial de 1850 km, cunha inclinación de 11,8°.[1][2][4][5]
A nave tomou 609 imaxes de alta resolución e 208 de media resolución, perdéndose seis imaxes debido ao fallo dun amplificador no último día de transmisións. Tamén recolleu datos sobre a radiación, rexistrando tres impactos de micrometeoritos. Tras cumprir a súa misión a nave foi estrelada contra a superficie da Lúa o 11 de outubro de 1967, usándose para probar técnicas de seguimento.[1][2][4][5]