Granulado plástico
O granulado de plástico de preprodución, son pequenos gránulos (menores de 5 milímetros, 0'2 polgadas) que se utilizan universalmente na industria dos plásticos para a fabricación de produtos plásticos.[1] [2] Estes microplásticos están feitos principalmente de polietileno, polipropileno, poliestireno, cloruro de polivinilo e outros plásticos ou resinas sintéticas.[3] Os gránulos son o bloque de construción, mediante extrusión ou moldeo por inxección de plástico, para artigos cotiás, incluíndo botellas de auga, recipientes ou bolsas de plástico.[4]
Terminoloxía
Os gránulos son comunmente coñecidos en inglés e outras linguas como nurdles e pellets, escrito en portugués tamén como pélets ou péletes. A prensa galega empregou maioritariamente o termo pellets na cobertura do verquido do Toconao. En castelán úsase granza, alén deses termos.
Impacto ambiental
- Artigo principal: Contaminación por gránulos de plástico.
Estes plásticos pódense ver nas costas de ríos, praias e lagos de todo o mundo.[5] [6] A data de rexistro máis antiga que o granulado foi visto nas praias foi ao redor da década de 1970, pero foran utilizados anteriormente ao redor da década de 1940.[3] Os pellets atopan o seu camiño cara ao océano de moitas formas, incluídos os derrames accidentais durante o transporte, e móvense rapidamente xa que son o suficientemente pequenos como para seren arrastrados polo vento e tamén flotan na auga.[7] Mentres os gránulos quedan fóra do mundo, seguen a romperse e facerse aínda máis pequenos do que se rexistraba anteriormente.
Ecosistemas
Os pellets poden perturbar moitos ecosistemas, xa que algunhas aves e peixes poden confundir estes anacos de plástico coa súa comida e poden acabar morrendo de fame pola cantidade de plástico que comeron. Os gránulos poden absorber toxinas e outros produtos químicos nocivos, coñecidos como contaminantes orgánicos persistentes (COP, POPs polas siglas en inglés), que poden ser consumidos polos peixes, que poden envelenalos ou ficar atrapados pasando á cadea trófica e ao consumo humano.[3] Os gránulos poden converterse nun lugar propicio para a formación de biofilmes ou biopelículas, capas densas de microorganismos, incluíndo bacterias e fungos. Estes biofilmes poden albergar patóxenos e, potencialmente, entrar en contacto con humanos, aumentando así o risco de transmisión de enfermidades.[7]
Microplásticos ambientais
Os gránulos ao longo dos corpos de auga e das vías do ferrocarril son monitorizados en ocasións mediante programas de ciencia cidadá. Nos Estados Unidos, os membros da comunidade poden controlar os nurdles mediante os métodos descritos en www.nurdlepatrol.org.[8]
Unha vez recollidos, os gránulos pódense depositar na Environmental Microplastics Collection.[9] Esta colección actúa como unha mostra de historia natural con exemplares recollidos, a súa localización, hora e data de recollida e o número de gránulos recollidos son comisariados para o seu uso na investigación futura. Os pellets poden rastrexarse, até certo punto, á súa orixe, xa que as empresas que os producen teñen cadansúa "pegada dixital" de produtos químicos polimerizados.
O granulado da vertedura do Toconao, recollido en Galiza, foi levado á Universidade de Vigo para ser analizado.[10]
Notas
Véxase tamén
- Granulación (Pelletizing)
- Microplásticos
- Plásticos
- Plásticos estándar
- Produto derivado do petróleo
- Vertedura de granulado de plástico na costa galega