Gran Premio do Reino Unido de 1992

O Gran Premio do Reino Unido de 1992 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 12 de xullo de 1992 no circuíto de Circuíto de Silverstone en Silverstone, Reino Unido. Foi a novena carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1992. Foi o 47º Gran Premio do Reino Unido e o 28º celebrado en Silverstone. A carreira disputouse sobre 59 voltas ao circuíto de máis de cinco quilómetros para unha distancia de carreira de 308 quilómetros. Foi gañada por Nigel Mansell para o equipo Williams - Renault, o inglés comezou desde a pole position, liderando todas as voltas e marcando a volta rápida da carreira. Riccardo Patrese terminou segundo no outro Williams, con Martin Brundle terceiro nun Benetton - Ford.

Gran Premio de Reino Unido de 1992
Detalles da carreira
Carreira 9 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992.
Trazado do circuíto de silverstone
Trazado do circuíto de silverstone
Data12 de xullo de 1992
Nome oficialXLV Foster´s British Grand Prix
LocalizaciónCircuíto de Silverstone, Silverstone, Reino Unido
PercorridoPercorrido permanente de carreira
5´226 km
Distancia59 voltas, 308´334 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Nigel MansellWilliams-Renault
Tempo1:18.965
Volta rápida
Piloto Nigel MansellWilliams-Renault
Tempo1:22.539 na volta 57
Podio
Primeiro Nigel MansellWilliams-Renault
SegundoItalia Riccardo PatreseWilliams-Renault
Terceiro Martin BrundleBenetton-Ford

Despois de que Mansell gañase o seu Gran Premio de casa, os espectadores británicos invadiron a pista de carreiras para felicitar ao seu heroe. O auto de Mansell foi bloqueado pola multitude, o que lle impediu conducir de regreso aos boxes. Eventualmente Mansell foi devolto aos boxes polos comisarios de pista para asistir á cerimonia do podio. O triunfo foi o 28º da carreira de Mansell, converténdoo no exitoso piloto británico de Fórmula 1 ata ese momento en termos de vitorias (superando a Jackie Stewart, 27).

O futuro Campión do Mundo Damon Hill fixo a súa primeira aparición, co equipo Brabham. Outros dous futuros campións, Michael Schumacher e Mika Häkkinen, anotaron puntos.

Informe

Práctica e cualificación

Nigel Mansell dominou a cualificación, logrando a súa oitava pole position do ano en case dous segundos do seu compañeiro de equipo en Williams Riccardo Patrese con outros 0.8 segundos de volta a Ayrton Senna no McLaren en terceiro lugar. Xunto a Senna na segunda fila estaba Michael Schumacher no Benetton Formula, cos seus respectivos compañeiros Gerhard Berger e Martin Lutund na terceira fila. Johnny Herbert foi sétimo no seu Lotus, diante de Jean Alesi Ferrari, con Mika Häkkinen no outro Lotus e Érik Comas no Ligier completando os dez primeiros. Damon Hill clasificou por primeira vez, tomando a posición 26 e a última no seu Brabham.

Carreira

Aínda que Patrese liderou na primeira curva, Mansell pronto pasou ao seu compañeiro de equipo e afastouse do resto, gañando finalmente por 39 segundos. Brundle fixo un rápido comezo para quedar terceiro, loitando contra o seu vello rival de Fórmula 3 Senna ata que o brasileiro sufriu unha falla na transmisión a sete voltas do final. Brundle eventualmente terminou nove segundos por detrás de Patrese e cinco por diante do seu compañeiro de equipo Schumacher, quen perdera tempo logo dunha colisión co Jordan de Stefano Modena cando intentaba pasalo. Berger terminou xusto detrás de Schumacher malia un problema no motor nas últimas voltas, mentres que Häkkinen levouse o último punto no sexto lugar. Hill terminou 16°, catro voltas detrás de Mansell, el e outros pilotos aínda circulaban cando os espectadores invadiron a pista para celebrar a vitoria de Mansell.

Post-carreira

A vitoria, a sétima de Mansell na tempada, moveuno a 76 puntos no Campionato de Pilotos, Patrese con 40 e Schumacher con 29. No Campionato de Construtores, Williams tiña 116 puntos, con Benetton un distante segundo lugar con 42 e McLaren con 38.

Clasificación

Cualificación

Mika Häkkinen finished sixth in his Lotus 107.
PosPilotoConstrutorQ1Q2diferenza
15 Nigel MansellWilliams-Renault1:18.965Pole
26 Riccardo PatreseWilliams-Renault1:20.884+1.919
31 Ayrton SennaMcLaren-Honda1:21.706+2.741
419 Michael SchumacherBenetton-Ford1:22.066+3.101
52 Gerhard BergerMcLaren-Honda1:22.296+3.331
620 Martin BrundleBenetton-Ford1:23.489+4.524
712 Johnny HerbertLotus-Ford1:23.605+4.640
827 Jean AlesiFerrari1:23.723+4.758
911 Mika HäkkinenLotus-Ford1:23.813+4.848
1026 Érik ComasLigier-Renault1:23.957+4.992
1129 Bertrand GachotLarrousse-Lamborghini1:24.065+5.100
129 Michele AlboretoFootwork-Mugen-Honda1:24.198+5.233
1325 Thierry BoutsenLigier-Renault1:24.545+5.580
1428 Ivan CapelliFerrari1:24.558+5.593
1515 Gabriele TarquiniFondmetal-Ford1:24.761+5.796
1630 Ukyo KatayamaLarrousse-Lamborghini1:24.851+5.886
1710 Aguri SuzukiFootwork- Mugen-Honda1:24.924+5.959
184 Andrea de CesarisTyrrell-Ilmor1:24.984+6.019
1921 JJ LehtoDallara-Ferrari1:25.037+6.072
203 Olivier GrouillardTyrrell-Ilmor1:25.096+6.131
2116 Karl WendlingerMarch-Ilmor1:25.123+6.131
2222 Pierluigi MartiniDallara-Ferrari1:25.221+6.256
2332 Stefano ModenaJordan-Yamaha1:25.362+6.397
2433 Maurício GugelminJordan-Yamaha1:25.988+7.023
2524 Gianni MorbidelliMinardi-Lamborghini1:25.998+7.033
268 Damon HillBrabham-Judd1:26.378+7.413
NSC23 Alessandro ZanardiMinardi-Lamborghini1:26.458+7.493
NSC17 Paul BelmondoMarch-Ilmor1:27.995+9.030
NSC14 Andrea ChiesaFondmetal-Ford1:28.452+9.487
NSC7 Eric van de PoeleBrabham-Judd1:28.719+9.754
NSCP34 Roberto MorenoAndrea Moda-Judd1:30.592+11.627
NSCP35 Perry McCarthyAndrea Moda-Judd1:46.719+27.754

Carreira

Fans invading the track at Copse Corner following Nigel Mansell's victory.
PosPilotoConstrutorVoltasTempo/RetiradaGrellaPuntos
15 Nigel MansellWilliams-Renault591:25:42.991110
26 Riccardo PatreseWilliams-Renault59+ 39.09426
320 Martin BrundleBenetton-Ford59+ 48.39564
419 Michael SchumacherBenetton-Ford59+ 53.26743
52 Gerhard BergerMcLaren-Honda59+ 55.79552
611 Mika HäkkinenLotus-Ford59+ 1:20.13891
79 Michele AlboretoFootwork-Mugen-Honda58+ 1 volta12
826 Érik ComasLigier-Renault58+ 1 volta10
928 Ivan CapelliFerrari58+ 1 volta14
1025 Thierry BoutsenLigier-Renault57+ 2 voltas13
113 Olivier GrouillardTyrrell-Ilmor57+ 2 voltas20
1210 Aguri SuzukiFootwork-Mugen-Honda57+ 2 voltas17
1321 JJ LehtoDallara-Ferrari57+ 2 voltas19
1415 Gabriele TarquiniFondmetal-Ford57+ 2 voltas15
1522 Pierluigi MartiniDallara-Ferrari56+ 3 voltas22
168 Damon HillBrabham-Judd55+ 4 voltas26
1724 Gianni MorbidelliMinardi-Lamborghini53Motor25
Ret1 Ayrton SennaMcLaren-Honda52Transmisión3
Ret4 Andrea de CesarisTyrrell-Ilmor46Trompo18
Ret27 Jean AlesiFerrari43Mecánica8
Ret32 Stefano ModenaJordan-Yamaha43Motor23
Ret33 Maurício GugelminJordan-Yamaha37Motor24
Ret29 Bertrand GachotLarrousse-Lamborghini32Roda11
Ret12 Johnny HerbertLotus-Ford31Transmisión7
Ret16 Karl WendlingerMarch-Ilmor27Caixa de cambios21
Ret30 Ukyo KatayamaLarrousse-Lamborghini27Transmisión16
NSC23 Alessandro ZanardiMinardi-Lamborghini
NSC17 Paul BelmondoMarch-Ilmor
NSC14 Andrea ChiesaFondmetal-Ford
WD7 Eric van de PoeleBrabham-Judd
NSCP34 Roberto MorenoAndrea Moda-Judd
NSCP35 Perry McCarthyAndrea Moda-Judd
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira

Clasificación do campionato de construtores
PosConstrutorPuntos
1 Williams-Renault116
2 Benetton-Ford42
3 McLaren-Honda38
4 Ferrari13
5 Lotus-Ford7
  • Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos na clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1992
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1992
Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1992
Carreira anterior:
Gran Premio do Reino Unido de 1991
Gran Premio do Reino UnidoCarreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1993

Notas

  • Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992–93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1. 

Véxase tamén