Gran Premio do Pacífico de 1995

O Gran Premio do Pacífico de 1995 (oficialmente o II Gran Premio de Pacífico) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 22 de outubro de 1995 no Circuíto de TI, Aida, Xapón. Foi a décimo quinta rolda da tempada de Fórmula Un de 1995. A carreira de 83 voltas gañouna Michael Schumacher para o equipo Benetton logo de comezar desde a terceira posición. David Coulthard, que comezou o Grand Prix desde a pole position, finalizou segundo nun auto Williams, con Damon Hill terceiro no outro Williams. A vitoria de Schumacher confirmouno como Campión de pilotos de 1995, xa que Hill non podía superar o total de puntos de Schumacher a falta de só dúas carreiras.[2] Esta foi tamén a última carreira de Jean-Christophe Boullion.

Gran Premio de Xapón de 1995
Detalles da carreira[1]
Carreira 15 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995.
Trazado do circuíto de Tanaka.
Trazado do circuíto de Tanaka.
Data22 de outubro 1995
Nome oficialI Gran Premio do Pacífico
LocalizaciónCircuíto TI, Aida, Xapón
PercorridoPercorrido permanente de carreira
3´703 km
Distancia83 voltas, 307´349 km
ClimaNubrado, seco
Pole position
Piloto David CoulthardWilliams-Renault
Tempo1:14.013
Volta rápida
PilotoAlemaña Michael SchumacherBenetton-Renault
Tempo1:16.374 na volta 40
Podio
PrimeiroAlemaña Michael SchumacherBenetton-Renault
Segundo David CoulthardWilliams-Renault
Terceiro Damon HillWilliams-Renault

Carreira

Hill comezou a carreira xunto a Coulthard na primeira fila, no medio da presión dos medios británicos por non ser o suficientemente "fortes" nas batallas.[3] Schumacher intentou conducir pola parte exterior de Hill na primeira curva, pero Hill retivo a Schumacher, Jean Alesi conducindo para Ferrari, aproveitou para pasar a ambos e tomar a segunda posición. Como resultado, Hill baixou ao terceiro posto e Schumacher caeu ao quinto detrás de Gerhard Berger. Schumacher logrou pasar a Alesi e Hill durante o primeiro dos tres pit stops. Isto permitiulle, cunha nova serie de pneumáticos lisos, achegarse a Coulthard, quen estaba nunha estratexia de dúas paradas. Schumacher abriu un espazo de 21 segundos ao marchar 2 segundos máis rápido por volta que Coulthard, polo que cando chegou a súa terceira parada aínda lideraba a carreira,[4] abriu unha brecha a 15 segundos, e gañou a carreira logo de 83 voltas para asegurar a súa oitava vitoria da tempada.

Clasificación

cualificación

PosPilotoConstrutorTempo Q1Tempo Q2Diferenza
16 David CoulthardWilliams-Renault1:14.1821:14.013
25 Damon HillWilliams-Renault1:14.2891:14.213+0.200
31 Michael SchumacherBenetton-Renault1:14.5241:14.284+0.271
427 Jean AlesiFerrari1:14.9191:15.131+0.906
528 Gerhard BergerFerrari1:14.9741:15.125+0.961
615 Eddie IrvineJordan-Peugeot1:15.6961:15.354+1.341
72 Johnny HerbertBenetton-Renault1:15.5611:15.556+1.543
830 Heinz-Harald FrentzenSauber-Ford1:15.9421:15.561+1.548
926 Olivier PanisLigier-Mugen-Honda1:17.0711:15.621+1.608
107 Mark BlundellMcLaren-Mercedes1:15.6521:16.166+1.639
1114 Rubens BarrichelloJordan-Peugeot1:16.2631:15.774+1.761
128 Jan MagnussenMcLaren-Mercedes1:16.3391:16.368+2.326
1325 Aguri SuzukiLigier-Mugen-Honda1:17.0191:16.519+2.506
1423 Pedro LamyMinardi-Ford1:17.2241:16.596+2.583
1529 Jean-Christophe BoullionSauber-Ford1:16.6461:23.791+2.633
1624 Luca BadoerMinardi-Ford1:17.6121:16.887+2.874
173 Ukyo KatayamaTyrrell-Yamaha1:17.2651:17.014+3.001
184 Mika SaloTyrrell-Yamaha1:17.2131:17.235+3.200
199 Gianni MorbidelliFootwork-Hart1:18.2881:18.114+4.101
2010 Taki InoueFootwork-Hart1:19.4711:18.212+4.199
2121 Pedro DinizForti-Ford1:20.5551:19.579+5.566
2222 Roberto MorenoForti-Ford1:19.7451:19.779+5.732
2317 Andrea MonterminiPacific-Ford1:22.0961:20.093+6.080
2416 Bertrand GachotPacific-Ford1:22.7101:21.405+7.392
Fonte:[1]

Carreira

PosPilotoConstrutorVoltasTempo/RetiradaGrellaPuntos
11 Michael SchumacherBenetton-Renault831:48:49.972310
26 David CoulthardWilliams-Renault83+14.92016
35 Damon HillWilliams-Renault83+48.33324
428 Gerhard BergerFerrari82+1 volta53
527 Jean AlesiFerrari82+1 volta42
62 Johnny HerbertBenetton-Renault82+1 volta71
730 Heinz-Harald FrentzenSauber-Ford82+1 volta8
826 Olivier PanisLigier-Mugen-Honda81+2 voltas9
97 Mark BlundellMcLaren-Mercedes81+2 voltas10
108 Jan MagnussenMcLaren-Mercedes81+2 voltas12
1115 Eddie IrvineJordan-Peugeot81+2 voltas6
124 Mika SaloTyrrell-Yamaha80+3 voltas18
1323 Pedro LamyMinardi-Ford80+3 voltas14
143 Ukyo KatayamaTyrrell-Yamaha80+3 voltas17
1524 Luca BadoerMinardi-Ford80+3 voltas16
1622 Roberto MorenoForti-Ford78+5 voltas22
1721 Pedro DinizForti-Ford77+6 voltas21
Ret14 Rubens BarrichelloJordan-Peugeot67Eléctrico11
Ret9 Gianni MorbidelliFootwork-Hart63Motor19
Ret10 Taki InoueFootwork-Hart38Eléctrico20
Ret17 Andrea MonterminiPacific-Ford14Caixa de cambios23
Ret25 Aguri SuzukiLigier-Mugen-Honda10Trompo13
Ret29 Jean-Christophe BoullionSauber-Ford7Trompo15
Ret16 Bertrand GachotPacific-Ford2Caixa de cambios24
Fonte:[5]

Posicións logo da carreira

  • Texto en grosa indica que aínda ten unha posibilidade teórica de converterse en campión do mundo.
Clasificación do campionato de construtores[1]
PosConstrutorPuntos
1 Benetton-Renault123
2 Williams-Renault102
3 Ferrari73
4 McLaren-Mercedes21
5 Jordan-Peugeot18
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Referencias


Carreira anterior:
Gran Premio de Europa de 1995
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1995
Carreira seguinte:
Gran Premio do Xapón de 1995
Carreira anterior:
Gran Premio do Pacífico de 1994
Gran Premio do PacíficoCarreira seguinte:
Non houbo