Gran Premio de México de 1990

Non houbo cambios na aliñación cando o show da F1 trasladouse á Cidade de México. O clima estivo cambiante durante a fin de semana, collendo a algúns pilotos desprevidos, o equipo de Larrousse levou a peor parte o sábado pola mañá cando ambos pilotos tiveron grandes accidentes, pero tanto Aguri Suzuki como Éric Bernard lograron clasificarse para a carreira, pero todo non foi tan bo en Leyton House, onde tanto Ivan Capelli como Maurício Gugelmin non se clasificaron. Na parte dianteira da grella houbo unha pequena sorpresa con Gerhard Berger que logrou a pole position por diante de Riccardo Patrese, Ayrton Senna, Nigel Mansell, Thierry Boutsen, Jean Alesi, Pierluigi Martini, Nelson Piquet, Satoru Nakajima e Stefano Modena, con Alain Prost, descontento coa cualificación do seu Ferrari que só puido ser 13º. Roberto Moreno foi descualificado por recibir un empurrón no inicio da cualificación.^[1]

O sol saudou aos pilotos o día da carreira e na saída Patrese afastouse de Senna, Berger, Boutsen e Piquet. Senna estaba desesperado por pasar a Patrese e ao comezo da volta 2 púxose na cabeza, levando a Berger con el. O dúo de McLaren saíu disparado abrindo distancia, mentres que atrás a acción era grande, con Prost atacando a través da pista logo da súa mala posición na grella e con Piquet situándose terceiro. A carreira de Berger en segundo lugar chegou ao seu fin cedo cando tivo que parar para poñer pneumáticos novos na volta 13, deixando a Piquet en segundo lugar, pero baixo a inmensa presión do seu vello rival Nigel Mansell, que foi capaz de pasarlle pouco despois. Con todo, foi Prost quen sorprendeu a todos mentres continuaba o seu ataque a través da pista, tomando o segundo posto de Mansell a 15 voltas para chegar a meta. Prost procedeu a recortar distancia con Senna, que estaba empezando a perder velocidade por problemas cos pneumáticos. O brasileiro apostara pola durabilidade dos pneumáticos e non facer unha parada para poñer cauchos novos. Na volta 60, Prost superou a Senna cun simple movemento e tres voltas máis tarde, o pneumático traseiro de Senna estalou, obrigándoo a retirarse do seu 100º Gran Premio. A verdadeira batalla acabou sendo polo segundo lugar entre Mansell e Berger, que culminou co agora lendario adiantamento de Mansell polo exterior de Berger entrando na ultrarrápida curva Peraltada. Algúns o chamaron valente, outros o chamaron suicida, pero de calquera xeito Mansell terminou segundo detrás de Prost con Berger terceiro seguido de Alessandro Nannini, Boutsen e Piquet.

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	McLaren-Honda	54
2	Ferrari	36
3	Williams-Renault	20
4	Benetton-Ford	20
5	Tyrrell-Ford	14

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos de ambos grupos de clasificación.