Gianfranco Bedin
Gianfranco Bedin, nado en San Donà di Piave, Venecia, o 24 de xullo de 1945, é un exfutbolista italiano que xogaba como centrocampista. É lembrado principalmente pola súa pertenza ao Grande Inter de Helenio Herrera, o equipo do Inter de Milán que gañou numerosos títulos na década de 1960. Militou durante unha década no club, co que gañou tres ligas italianas, unha Copa de Europa e dúas Copas Intercontinentais. Foi internacional coa selección italiana.[1][2]
| Bedin | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Información persoal | |||
| Nome | Gianfranco Bedin | ||
| Nacemento | 24 de xullo de 1945 | ||
| Lugar de nacemento | San Donà di Piave | ||
| Altura | 175 centímetros | ||
| Posición | centrocampista | ||
| Carreira xuvenil | |||
| Inter de Milán | |||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1964–1974 | Inter de Milán | 225 | (20) |
| 1974–1978 | Sampdoria | 112 | (6) |
| 1978–1979 | Varese | 21 | (0) |
| 1979–1980 | Livorno | 27 | (2) |
| 1980–1981 | Rondinella | 19 | (2) |
| Selección nacional | |||
| 1966–1972 | Italia | 6 | (0) |
| Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria
Formouse na canteira do Inter de Milán e debutou co primeiro equipo en 1964, da man do adestrador Helenio Herrera. Militou no club lombardo ata 1974, disputando un total de 310 partidos e marcando 23 goles. Gañou tres títulos da Serie A, unha Copa de Europa e dúas Copas Intercontinentais. Foi titular en dúas finais da Copa de Europa, a gañada en 1965 ante o Benfica e a perdida en 1967 contra o Celtic de Glasgow.[3] Tras deixar o Inter, xogou catro anos na Sampdoria e a continuación pasou polo Varese, o Livorno e o Rondinella antes de retirarse en 1981.[1][2][4]
Selección italiana
Foi 6 veces internacional coa selección de Italia entre 1966 e 1972.[5][6][7]
Estilo de xogo
Especialista en roubos de balón, destacaba tamén pola súa anticipación, resistencia, ritmo, marcaxe dos rivais e pola súa habilidade para ler o xogo como mediocentro defensivo ou todocampista, o que lle permitía apoiar de xeito defensivo aos seus compañeiros máis creativos e ofensivos. Xogador moderno e bidireccional, tamén era capaz de iniciar xogadas de ataque e de alcanzar boas posicións ofensivas tras recuperar a posesión.[1][2][8]
Palmarés
- Inter de Milán
- Serie A (3): 1964/65, 1965/66, 1970/71.
- Copa de Europa (1): 1964/65.
- Copa Intercontinental (2): 1964, 1965.
Notas
Véxase tamén
Ligazóns externas
- Datos do xogador no sitio web do Inter de Milán (en italiano). Arquivado dende o orixinal o 10 de novembro de 2013.