Ciencia patolóxica

O termo foi utilizado por primeira vez por Irving Langmuir, químico gañador do premio Nobel, durante un coloquio en 1953 no Laboratorio de Investigación Knolls.

Langmuir dixo que a ciencia patolóxica é unha área de investigación que simplemente non desaparece, aínda despois de ser abandonada e tida como "falsa" pola maioría dos científicos do campo correspondente. Chamou ciencia patolóxica á "ciencia das cousas que non son tales".^[1][2]

Segundo a definición de Langmuir, é un proceso psicolóxico no que un científico, que orixinalmente se axustara ao método científico, inconscientemente desvíase del, e comeza un proceso patolóxico da interpretación de datos ilusorios (máxicos).^[3]

Langmuir nunca tivo a intención de que o termo fora rigorosamente definido, senón que simplemente comezou como o título da súa charla sobre algúns exemplos de ciencia rara.

Ao igual que con calquera intento de definir a actividade científica, sempre se poden encontrar exemplos e contraexemplos.

Algunhas das características da ciencia patolóxica son:

• O efecto observábel máximo prodúcese por un axente causante de intensidade apenas perceptíbel, e a magnitude do efecto é substancialmente independente da intensidade da causa.
• A magnitude do efecto está próxima ao límite da detectabilidade, ou son necesarias moitas medidas debido á baixa significación estatística dos resultados.
• Propóñense teorías fantásticas contrarias á experiencia.
• As críticas resólvense con escusas ad hoc.

Bart Simon inclúe entre as prácticas que pretenden ser ciencia categorías como: pseudociencia, afeccionados á ciencia ou ciencia amateur, ciencia fraudulenta, mala ciencia, ciencia lixo, ciencia popular, ciencias ocultas ou esotéricas, entre outras.^[4]

Exemplos de ciencias patolóxicas poden ser, entre outras, "as canles de Marte", os raios N, poliauga, memoria da auga e a fusión fría. As teorías e as conclusións de todos estes exemplos son rexeitadas pola maioría dos científicos, con só un pequeno número de excepcións.

Henry H. Bauer, profesor emérito en estudos de química e defensor da controvertida negación da SIDA, criticou o termo dicindo que a ciencia patolóxica "non é unha mala conduta científica (nin tampouco é patolóxica)", e que carece de xustificación para o entendemento contemporáneo de estudos de ciencias como historia, filosofía e socioloxía da ciencia, polo que serían horas de abandonar a frase.^[5]

• Langmuir, I. & R. N. Hall., "Pathological Science". 18 de decembro de 1953. Colloquium at The Knolls Research Laboratory. (en inglés) Consultada o 26-07-2011.
• Langmuir, Irving, & R. N. Hall. "Pathological science". Physics Today, 42 (10): 36–48 (1989).
• Turro, Nicholas J., "Toward a general theory of pathological science" Strange Science (en inglés). Consultada o 26-07-2011.

• Ciencia.
• Ciencias ocultas.
• Pseudociencia.
• Protociencia.
• Falsacionismo.
• Criterio de demarcación.

• Carroll, Robert Todd, "pathological science". The Skeptic's Dictionary. (en inglés) Consultada o 26-07-2011.
• Biberian, Jean-Paul (2007). "Condensed Matter Nuclear Science (Cold Fusion): An Update" (PDF). International Journal of Nuclear Energy Science and Technology 3 (1): 31–43. doi:10.1504/IJNEST.2007.012439.  (en inglés) Consultada o 26-07-2011.
• Wallace, Bryan G., "Pathological Physics". St. Petersburg, FL. (en inglés) Consultada o 26-07-2011.