Charles E. Barber
Charles Edward Barber, nado en Londres, Inglaterra, o 16 de novembro de 1840, e finado en Filadelfia, Pensilvania, o 18 de febreiro de 1917, foi un deseñador e gravador de moeda, o sexto en ocupar o posto de gravador xefe da Casa da Moeda dos Estados Unidos, desde 1879 ata o seu falecemento.[1][2]
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 16 de novembro de 1840 ![]() Londres ![]() |
Morte | 18 de febreiro de 1917 ![]() Filadelfia, Estados Unidos de América ![]() |
Lugar de sepultura | Mount Peace Cemetery (en) ![]() ![]() |
Gravador xefe da Casa da Moeda dos Estados Unidos | |
![]() | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Estados Unidos de América ![]() |
Actividade | |
Campo de traballo | Gravado ![]() |
Ocupación | gravador ![]() |
![]() ![]() ![]() |
A carreira de Barber, sempre relacionada coa moeda, foi longa e frutífera, xa que el foi o responsable do deseño da maioría das moedas producidas pola US Mint durante o seu período como gravador xefe, á parte dunhas 30 medallas ao longo da súa vida.[1][3]
Ademais das series de moeda circulante para os EEUU, destacan entre as súas creacións diversas moedas conmemorativas, algunhas delas en asociación co seu gravador axudante George T. Morgan. Barber ocupouse dos anversos e Morgan dos reversos de varias destas moedas, como é o caso do medio dólar colombino ou o medio dólar da Exposición Panamá-Pacífico de San Francisco, en 1915. Para países estranxeiros Barber deseñou tamén algunhas moedas, como a serie do dólar hawaiano de 1883 e diversos valores en centavos de peso para Cuba en 1915.
Traxectoria
Vida familiar
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/CharlesEBarber-photo.jpg/160px-CharlesEBarber-photo.jpg)
Charles E. Barber era fillo de William Barber, quen o precedeu no posto de gravador xefe da Casa da Moeda dos Estados Unidos. O nome da súa nai era Anna Maria e Charles tivo un irmán e dúas irmás.[1][2][4][5]
En 1852 emigrou aos EEUU desde a súa Inglaterra natal xunto coa súa familia.[2]
En 1869, cando tiña 29 anos, foi nomeado gravador axudante da ceca de Filadelfia, unha das que compoñen a US Mint. Once anos máis tarde, o 20 de xaneiro de 1880, foi nomeado polo presidente Rutherford B. Hayes para suceder o seu pai no posto de gravador xefe. [2][6][4]
Charles Barber casou en primeiras nupcias con Martha E. Jones, quen faleceu en 1899. En 1902 contraeu novamente matrimonio, con Caroline Gaston (1846-1950), que sería a súa muller ata a morte de Barber en 1917.[7] Do seu primeiro matrimonio naceu unha filla en 1875, Anna May, que morreu en 1876. Dez anos máis tarde, Charles e Martha tiveron unha segunda filla, chamada Edith (1886-1970), que custodiou os arquivos persoais do seu pai antes de pasar aos Arquivos Nacionais dos EEUU.[8][9]
Viaxe por Europa
Por petición do presidente Roosevelt e do director da ceca estadounidense, George E. Roberts, Barber fixo en 1905 unha viaxe por Europa para visitar varias casas de moeda, nunha misión de intercambio de información, co obxectivo de observar e comentar as prácticas habituais nas cecas europeas e mellorar logo a eficiencia da US Mint. Os informes que redactou á súa volta para a súa entrega a Roberts, xunto con algúns apuntamentos autógrafos do propio Barber, forman parte hoxe do acervo dos Arquivos Nacionais dos Estados Unidos.[10]
Barber soubo conciliar a perspectiva profesional da viaxe cunha vertente máis familiar, xa que se compañou da súa segunda esposa, Caroline, e a súa filla Edith, que daquela tiña 19 anos. No diario da viaxe escrito por esta última detállanse datos do seu itinerario, así como diversas reflexións persoais sobre o seu pai.[10][9]
Personalidade e relacións persoais
Malia terse escrito moito acerca da hostilidade existente entre Barber e o seu axudante Morgan, en recentes investigacións quedou concluintemente refutada tal relación, algo, por outra banda, esperable, á vista dunha carreira conxunta na Casa de Moeda dos EEUU ao longo de 40 anos.[1][11][12]
Asemade, tamén rexeitando algunha hipótese en sentido contrario, a relación persoal entre Barber e o presidente Theodore Roosevelt foi sempre cordial. Malia ser certo que Roosevelt quixo que a moeda dos EEUU nos inicios do novo século tivese un aspecto máis moderno, polo que solicitou tamén propostas de deseño doutros artistas externos á US Mint, iso non empanou a relación entre ambos. Os descendentes de Barber posúen obxectos que proban unha cálida relación persoal.[11][12]
No aspecto artístico, recibiu nalgunha ocasión críticas pola escasa imaxinación plasmada nos seus deseños. Porén, autores como R. W. Julian suxiren que Barber "era quen de facer traballos magníficos cando se lle deixaban libres as mans".[13]
É unha evidencia que Charles Barber foi unha persoa respectada e apreciada dentro do Departamento do Tesouro e da Casa de Moeda dos Estados Unidos; ata tal punto que as bandeiras da ceca de Filadelfia ondearon a media hasta o día do seu funeral, por decisión do director da institución. Desde aquel momento, ningún outro funcionario da Casa da Moeda, independentemente do seu rango, volveu recibir honra semellante.[11][12]
Charles E. Barber morreu o 18 de febreiro de 1917 e foi soterrado tres días máis tarde xunto coa súa primeira esposa Martha e a súa filla Anna May no cemiterio Mount Peace, de Filadelfia.[1][2][8]
Barber foi sucedido por George T. Morgan como gravador xefe da Casa da Moeda dos Estados Unidos.[2]
Obras sobranceiras
Moeda circulante
- Serie Barber de moeda circulante (1892-1916): 10 cents (dime), 1/4 dólar e 1/2 dólar.[14][15][16]
- Moeda de cinco centavos coa cabeza da Liberdade no anverso (1883-1912).[17]
Emisións conmemorativas
- Anverso do medio dólar colombino (1892-1893).[18][19]
- Cuarto de dólar colombino (1893), coa figura de Isabel I de Castela.[20]
- Dólar Lafayette, conmemorativo da Exposición Universal de París de 1900."[21]
- Dólar de ouro conmemorativo da Exposición Universal de San Luís de 1904 (1903).[22]
- Dólar de ouro da Exposición de Lewis e Clark, en Portland, Oregón, de (1904-1905).[23]
- Anverso do medio dólar e dos 2,5 dólares da Exposición Panamá-Pacífico, en San Francisco, de 1915.[24]
- Anverso do dólar de ouro na honra de William McKinley (1916-1917).[25]
- 1/4 dólar, 1893 (A/).
"Cuarto de dólar colombino". - 1 dólar, 1900 (A/).
"Dólar Lafayette". - 1 dólar, 1903 (A/ 1).
Dólar da Expo. de San Luís. - 1 dólar, 1903 (A/ 2).
Dólar da Expo. de San Luís. - 1 dólar, 1903 (R/ común).
Dólar da Expo. de San Luís. - 1 dólar, 1904 (A/)
Dólar da Expo. de Lewis e Clark. - 1 dólar, 1904 (R/)
Dólar da Expo. de Lewis e Clark. - 2,5 dólares, 1915 (A/).
Expo. Panamá-Pacífico. - Dólar, 1916 (A/).
Memorial de McKinley.
Moedas estranxeiras
- Serie circulante do dólar hawaiano para o Reino de Hawai a nome de Kalākaua I (1883): 10 cents, 1/8, 1/4, 1/2 e 1 dólar.[26]
- Serie de moedas da provincia chinesa de Sichuan (1897).[27]
- 1 peso de Cuba de 1898.[28]
- Serie circulante de Cuba (1915-1961): 1, 2, 5, 10, 20 e 40 centavos, 1 peso (AG), e 1, 2, 4, 5, 10 e 20 pesos (AU).[29]
Probas e pezas experimentais
- 1/2 dólar, 1877.[30]
- 1/4 dólar Washlady, 1879.[31]
- 4 dólares Stella (1880).[15][32]
- Metric Dollar (1880).[33]
- 1/2 dólar de 1891, con Columbia en pé no anverso.[15][31]
- Pezas experimentais de 1 cent e de 5 cent en cuproníquel (1896).[15][31][34]
- 4 dólares, 1879 (Stella).
- 1/2 dólar, 1891.
Medallas
- Centenario da descuberta do pico Pikes, en Colorado (1906).[35]
- Centenario da sinatura dos Estados Unidos (1876).[36]
- Centenario da independencia dos Estados Unidos (1878).[37]
- Centenario do Gran Selo dos EEUU (1882).[38]
- Exposición Colombina de Chicago, 1893 (reverso).[39][40]
- Anverso da medalla presidencial: Theodore Roosvelt (1905).[41][42]
- Centenario do Gran Selo dos EEUU, 1882 (A/).
- Centenario do Gran Selo dos EEUU, 1882 (R/).
- Exposición Colombina de Chicago, 1893 (R/).
- Medalla presidencial: Theodore Roosvelt, 1905 (A/).
Notas
Véxase tamén
Outros artigos
- Casa da Moeda dos Estados Unidos
- Casa da Moeda de Filadelfia
- Gravador xefe da Casa da Moeda dos Estados Unidos
Bibliografía
- Bowers, Q. D. (2019). A Guide Book of Barber Silver Coins. Whitman Publishing. ISBN 978-0794846381
- Evans, G. G. (1885). Illustrated History of the United States Mint with a Complete Description of American Coinage. George G. Evans. Filadelfia.
- Feigenbaum, J. (1999). The Complete Guide to Certified Barber Coinage. DLRC Press. ISBN 1-880731-61-4
- Frost, J. (2018 -a-). "Searching for Charles Barber, Part 1". En Journal of the Barber Coin Collectors' Society. 29: 20-27.
- Frost, J. (2018 -b-). "Searching for Charles Barber, Part 2 - The European Trip of 1905". En Journal of the Barber Coin Collectors' Society. 29, #2: 20-29.
- Frost, J. (2018 -c-). "In Search of Charles Barber, Part 3 - Rewriting the History Books". En Journal of the Barber Coin Collectors' Society. 29, #3: 20-29.
- Frost, J. (2018 -d-). "John Fort's William Barber display at the ANA: Barber's European Trip". En The E-Grobecht. Vol. 14. Nº 9. Setembro. Liberty Seated Collectors Club. Páxina 18.
- Frost, J. (2018 -e-). "Reimagining the Barbers". En The Numismatist. Agosto. American Numismatic Association. Páxinas 49-61.
- Julian, R. W. (2018). "Charles Barber's dime: Mint engraver's design appreciated by dedicated collectors". En Coins Magazine. Marzo.
- Stauffer, D. M. (1907). Biographical sketches, illustrated. Index to engravings described with check-list numbers and names of engravers and artists. Grolier club da cidade de Nova York.
- Du Bois, P. (1883). "Our Mint Engravers". En American Journal of Numismatics, and Bulletin of the American Numismatic and Archaeological Society. American Numismatic Society. 18 (1): 12-16.
- Adams, E. H.; Raymond, W. (1917). Coin & Medal Bulletin, Vol. 2, Nº 3. Washington University Libraries.
Ligazóns externas
- Exposición sobre William Barber e Charles E. Barber. American Numismatic Society. Filadelfia. 2018.
- Barber Coin Collector's Society
Predecesor: William Barber | ![]() Gravador xefe da Casa da Moeda dos Estados Unidos 1880 - 1917 | Sucesor: George T. Morgan |