Chandra (observatorio espacial)
Chandra (previamente coñecido como AXAF ou AXAF-I, acrónimo de Advanced X-Ray Astronomy Facility - Imager) é un observatorio espacial de raios X da NASA, lanzado o 23 de xullo de 1999, mediante o transbordador espacial Columbia na misión STS-93.[1][2][4][5]
| Chandra | |
|---|---|
 Observatorio Chandra de raios X | |
| Tipo | Observación espacial de raios X |
| Contratistas principais | NASA |
| Data de lanzamento | 23 de xullo de 1999, 4:31 GMT[1][2][3] |
| Foguete portador | Transbordador espacial Columbia[2][4] |
| Sitio de lanzamento | Centro espacial Cabo Cañaveral, rampla LC39B[2][3][4][5] |
| Obxectivo da misión | Observación astronómica en raios X.[2][3][4] |
| NSSDC ID | 1999-040B |
| Masa | 4790 kg[2][4][5] |
| Potencia | 2000 vatios[5] |
| Datos orbitais | |
| Semieixo maior | 80 792,2 km[5] |
| Inclinación | 72,2 graos[5] |
| Apoapse | 145 179,9 km[5] |
| Periapse | 3662,5 km[5] |
Características
Chandra é un dos dos catro Grandes Observatorios espaciais proxectados no século XX, xunto co telescopio Hubble, o CGRO e o Telescopio Espacial Spitzer. Na súa elaboración contouse coa colaboración do Reino Unido, Alemaña e os Países Baixos. Orixinalmente proxectáronse dous observatorios, pero debido a reducións orzamentais en 1993 decidiuse construír só un.[5]
O observatorio ten unha estrutura lixeira de material composto e estabilízase nos tres eixos. Os paneis solares xeran 2 kW de potencia e alimentan tres baterías de hidróxeno-níquel cunha capacidade de 40 amperios-hora. O control de actitude ven proporcionado por seis volantes de inercia. O sistema de gravación de a bordo consiste en dúas grabadoras de estado sólido cunha capacidade de 1,8 Gbit, equivalente a 18,8 horas de observación por grabadora. O sistema de propulsión do observatorio usa catro propulsores TR-308 bipropelente (N204 e hidracina) para os cambios de órbita, cun pulo de 472 N e un impulso específico de 322,3 s.[5]
O telescopio de raios X en si consiste en catro pares de espellos case cilíndricos con diámetros de entre 0,68 e 1,40 metros que focalizan os raios X a unha distancia focal de 10 m en dous dos catro instrumentos científicos: o HRC (High Resolution Camera) e o ACIS (AXAF CCD Imaging Spectrometer). Os outros dous instrumentos científicos non están no plano focal e son o HETG (High-Energy Transmission Grating) e o LETG (Low-Energy Transmission Grating).[5]
Actividade
Chandra estuda o ceo profundo, participando na procura da materia escura.[6]