Campionato de Europa de hóckey a patíns feminino 2013

En xuño de 2013 anunciouse a designación do Pavillón Visiola Rollán, na localidade asturiana de Mieres como sede da 12ª edición do Campionato de Europa Feminino. A competición foi organizada pola Real Federación Española de Patinaxe coa colaboración de Assyssport, CyC e Grupo Asturema.^[2]

Aínda que inicialmente o campionato debía terse celebrado entre os días 9 e 14 de setembro, o día 20 de xullo a executiva do CERH tomou a decisión de suspender o campionato de acordo co disposto no artigo 1.1 do regulamento de eventos deportivos da CERS, que sinala:^[3]

Ante o malestar da Real Federación Española de Patinaxe pola suspensión do Campionato, para cuxa celebración xa se destinaran recursos, o CERH informou de que realizaría as xestións necesarias para que se puidera realizar no mes de novembro ou decembro dese mesmo ano.^[3] Finalmente, a finais do mes de novembro, o CERH comunicou o calendario do Campionato de Europa, que contaría finalmente con catro equipos (España, Francia, Italia e Portugal), e que se disputaría entre os días 17 de 21 de decembro de 2013. No mesmo comunicado o máximo organismo do hóckey a patíns europeo sinalou o sistema de competición, que constou de dúas fases:^[4]

• Unha primeira fase en forma de liguiña na que todos os equipos se enfrontaron entre si.
• Unha fase final na que o primeiro equipo clasificado se enfrontou ao cuarto, e o segundo ao terceiro en semifinais. Os gañadores deses enfrontamentos disputaron a final, mentres que os perderores disputáronse o terceiro e cuarto posto.

No mediodía do 17 de decembro, poucas horas antes do inicio da competición, tivo lugar a recepción da alcaldía da cidade de Mieres ás catro seleccións participantes, así como aos corpos técnicos, árbitros e membros do CERH. O acto, que tivo lugar na casa do concello da cidade asturiana, estivo presidido polo alcalde Aníbal Vázquez, no mesmo acto, o presidente do CERH Fernando Graça salientou a importancia do hóckey a patíns feminino:^[5]

Ese mesmo día, ás 19:00 h tiña lugar a cerimonia de inauguración.^[5] Unha hora mái tarde, ás 20:00 h, as seleccións de Portugal e Italia abriron o campionato.^[6]

Todos os partidos do campionato celebráronse no Pavillón Visiola Rollán, un recinto cuberto con capacidade para 1 100 persoas e unha pista de xogo de parquet, e que é o fogar do equipo de hóckey a patíns da cidade, o Club Patín Mieres.^[7][8]

O pavillón foi inaugurado o 29 de decembro de 2008 cun partido entre a selección asturiana masculina e un combinado de xogadores estranxeiros da OK Liga.^[9] Esta foi a primeira ocasión na que o Pavillón Municipal de Mieres acolleu unha competición internacional de seleccións absolutas de hóckey a patíns, se ben xa acollera o primeiro OK Stars en 2010 e a Copa da Raíña 2009.^[10]

Nesta edición participaron un total de catro equipos, a participación máis baixa da historia. Nesta edición salientou o retorno do combinado italiano, que reapareceu na competición logo de catro edicións sen competir. Pola súa banda as seleccións de Alemaña e Suíza tomaron parte na competición en Wuppertal en 2011, mais non en Mieres.

Os catro equipos participantes foron os seguintes:

País	Clasificación 2011	Participacións	Última participación	Mellores resultados
España	1ª	12	2011	Campioa (1995, 2009, 2011)
Francia	4ª	9	2011	Campioa (2005)
Italia	-	8	2003	Campioa (1991, 1993)
Portugal	2ª	12	2011	Campioa (1997, 1999, 2001)

España

A preparación de selección española estivo caracterizada pola intermitencia das sesións de adestramento a causa de coincidir coa disputa da OK Liga Feminina, máxima categoría do hóckey a patíns feminino español. O 9 de decembro o seleccionador española Alberto Mazón, na concentración española no CAR de Sant Cugat, facilitou a lista das dez xogadoras que participarían no Campionato de Europa. O combinado español desprazouse á localidade asturiana de Mieres o domingo 15 de decembro. As dez xogadoras seleccionadas foron as seguintes:^[11]

España

Número	Nome	Posición	Data de nacemento	Idade	Equipo
	Caterina Ortega	Porteira			CP Vilanova
	Sara González				Gijón Solimar
	María Díez				Gijón Solimar
	Anna Casarramona				CP Manlleu
	Laura Puigdueta				HC Palau de Plegamans
	Natasha Lee				CP Voltregà
	Berta Tarrida				CP Voltregà
	Nara López				CP Manlleu
	Raquel Bernardas				CP Alcorcón
	Laia Salicru	Porteira			CS Noisy Le Grand
Corpo técnico
Adestrador	Alberto Mazón

Francia

A selección francesa chegou a Mieres como campioa do mundo tras derrotar na final do Campionato do Mundo de 2012 disputado en Recife (Brasil) a España.^[6] A chegada das francesas á cidade asturiana tivo lugar o luns 16 de decembro.^[12]

Italia

A selección italiana, campioa das dúas primeiras edicións da competición en 1991 e 1993, regresou á cita continental logo de sete anos afastada da competición.^[6] chegou a Mieres o domingo 15 de decembro.^[12]

Portugal

A selección portuguesa chegou a Mieres cun equipo consolidado logo de anos de rexeneración co obxectivo de recuperar un título que non gañaban dende 2001.^[6] O luns 16 de decembro tivo lugar a chegada do equipo luso a Mieres.^[12]

Grupo A	Pts	PX	PG	PE	PP	GF	GC	DG
Portugal	9	3	3	0	0	19	8	+11
España	6	3	2	0	1	12	4	+8
Francia	3	3	1	0	2	5	13	-8
Italia	0	3	0	0	3	4	15	-11

Primeira xornada

Segunda xornada

Terceira xornada

	Semifinais				Final
	20 de decembro de 2013
	España	4
	Italia	1
					22 de decembro de 2013
					España	7
					Portugal	0
					Sétimo posto
	20 de decembro de 2013			22 de decembro de 2013
	Portugal	7		Italia	5
	Francia	1			Francia	0

Semifinais

3º e 4º posto

Final

• Máis goles nun partido: 11 (na vitoria por 8-3 de Portugal fronte a Francia o 18 de decembro).
• Menos goles nun partido: 3 (na vitoria de Italia sobre Francia España por 2-1 o 19 de decembro).
• Máis goles dun equipo nun partido: 8 de Portugal fronte a Francia o 18 de decembro.
• Equipo máis goleador: Portugal (26 goles).
• Equipo menos goleador: Francia (6 goles).
• Máis goles encaixados: Francia (25 goles encaixados).
• Menos goles encaixados: España (5 goles encaixados).

A máxima goleadora da competición foi a portuguesa Marlene Sousa, que anotou 6 goles en cinco encontros. A continuación amósanse as nove máximas goleadoras da competición, así como os goles marcados e o número de partidos disputados:^[13]

Xogador	Goles	Partidos
Marlene Sousa	6	5
María Díez	5	5
Rita Lopez	5	5
Natasha Lee	5	5
Rute Lopez	5	5
Elena Tamiozzo	5	5
Ana Catarina	4	5
Laura Puigdueta	4	5
Anna Casarramona	4	5

Nos 10 partidos disputados no Campionato de Europa Feminino de 2018 non se amosou o cartón vermello a ningunha xogadora. Si se amosaron tarxetas azuis a sete xogadoras. As xogadoras que máis cartóns azuis viron foron a española Natasha Lee e a francesa Nolwenn Bena, cun total de dúas tarxetas azuis nos cinco partidos que disputou coa súa selección en Mieres. A continuación amósanse as xogadoras amoestadas na competición, así como o número de tarxetas azuis:^[14]

Xogador	Tarxetas azuis	Tarxetas vermellas	Partidos
Natasha Lee	2	0	5
Nolwenn Bena	2	0	5
Elena Toffanin	1	0	5
Ines Vieira	1	0	5
Rita Dias	1	0	5
Marlene Sousa	1	0	5
Elena Tamiozzo	1	0	5

Paralelamente á celebración do Campionato de Europa, a cidade de Mieres acolleu varios eventos de reivindicación do deporte feminino no día da disputa da final. A xornada abriuse ás 10:00 h cun clínic no que participaron os seleccionadores dos catro países participantes coa moderación do presidente do Comité Nacional de Hóckey Patíns e vicepresidente do CERH Lluís Ferrer. Ese día o CERH asumiu o compromiso de recuperar a categoría sub-17 feminina, así como a imcorporación dunha muller na cúpula directiva do organismo, que se propuxo así mesmo afondar nas dificultades que ten o deporte feminino e as posibles solucións solucións.^[15]

Ese mesmo día, a Concellaría da Muller de Mieres organizou unha marcha popular polas rúas da cidade que comezou as 12:00 h e que levou a un centenar de persoas ata as portas do Pavillón Visiola Rollán, onde as capitás das seleccións participantes leron un manifesto escrito nas linguas oficiais dos catro países no que defendían o trato igualitario do deporte feminino en relación ao masculino:^[15]

Referencias

Fichas dos partidos

Outras fontes

• O Campionato de Europa feminino de 2013 no sitio web de World Skate Europe Arquivado 12 de outubro de 2018 en Wayback Machine. (en inglés)