جنگ داخلی جمهوری آفریقای مرکزی |
---|
وضعیت نظامی کنونی در جمهوری آفریقای مرکزی |
تاریخ | ۱۰ دسامبر ۲۰۱۲ – اکنون (۱۱ سال، ۷ ماه و ۱ روز) |
---|
موقعیت | |
---|
نتایج | فهرست درگیریهای مسلحانه جاری - شورشیان سلکا قدرت را از دست فرانسوا بوزیزه میگیرند.[۱۲]
- میشل جوتودیا رهبر سلکا رئیسجمهور میشود.
- رئیسجمهور میشل جوتودیا، سلکا را منحل میکند.
- درگیریهای مختصر بین جناحهای سابق سلکا و شبهنظامیان آنتی بالاکا.[۱۳]
- رئیسجمهور میشل جوتودیا در میان فشارهای شدید بینالمللی استعفا داد. دولت موقت تشکیل میشود.
- برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۶ پ انتخاب فوستن-آرکانژ توادرا به عنوان رئیسجمهور.
- انشعاب بین جناحهای سابق سلکا و آنتی بالاکا با جناحی از سلکا که اعلام جمهوری لوگون کرده بود.[۱۴]
- ٰدرگیری بین جناحهای سابق سلکا و یوپیسی.
- رئیسجمهور سابق فرانسوا بوزیزه همه گروههای شورشی را ادغام میکند و ائتلاف میهنپرستان برای تغییر را تشکیل میدهد.
- انتخابات در سال ۲۰۲۱ و انتخاب مجدد فاستین-آرچنج توادرا به عنوان رئیسجمهور.
|
---|
تغییرات قلمرو | از ژوئیه ۲۰۲۱ دولت بیش از هر زمان دیگری از زمان شروع جنگ اوضاع را تحت کنترل دارد.[۱۵] |
---|
|
طرفهای درگیر |
---|
جمهوری آفریقای مرکزی - نیروهای مسلح آفریقای مرکزی
مینوسکا (از ۲۰۱۴) رواندا (از ۲۰۲۰)[۱] روسیه (از ۲۰۱۸)[۱]
پیشتر: آفریقای جنوبی (۲۰۱۳) میسکا (۲۰۱۳–۲۰۱۴)
فرانسه (2013–2021)[۶] EUFOR RCA (۲۰۱۴–۲۰۱۵) | جنبش میهنی آفریقای مرکزی جمهوری لاگون حزب تجمع ملت آفریقای مرکزی ارتش مقاومت خدا Azande Ani Kpi Gbe (since March 2023)[۷]
Defunct groups: Séléka (2012–2014) RJ (2013–2018) MNLC (2017–2019) MLCJ (2008–2022) RPRC (۲۰۱۴–۲۰۲۲) |
فرماندهان و رهبران |
---|
فوستن-آرکانژ توادرا (از ۲۰۱۶) کاترین سامبا-پانزا (۲۰۱۴–۲۰۱۶) فرانسوا بوزیزه (۲۰۱۲–۲۰۱۳) Parfait Onanga-Anyanga امانوئل مکرون (۲۰۱۷–۲۰۲۱) فرانسوا اولاند (۲۰۱۳–۲۰۱۷) جیکوب زوما (۲۰۱۲–۲۰۱۳) پل کاگامه (از ۲۰۲۰) ولادیمیر پوتین (از ۲۰۱۸)
عملیات نظامی اتحادیه اروپا در جمهوری آفریقای مرکزی: | فرانسوا بوزیزه (از ۲۰۲۰)[۱۶] Noureddine Adam (FPRC) Ali Darassa (UPC) Mahamat al-Khatim (MPC) Sembé Bobbo (3R) Bernard Bonda (Anti-balaka) Igor Lamaka (Anti-balaka) جوزف کونی (LRA) فرماندهان پیشین: Damane Zakaria (RPRC) † میشل جوتودیا (2013–2014) Joseph Zoundeiko †[۱۷] Sidiki Abass (3R) †[۱۸] Maxime Mokom (AB) [۱۹] Dieudonné Ndomaté (AB) Patrice Edouard Ngaissona (AB) Toumou Deya Gilbert (MLCJ) See full list: List of warlords in the Central African Republic |
قوا |
---|
11,000 (2022)[نیازمند منبع] MINUSCA: ۱۵٬۷۶۰ (۲۰۲۲)[۲۰] Wagner Group: 1,200 (2022)[۲۱] روسهای سیاه: بیش از 3,000[۴] Formerly: 2,000[۲۲] 200[۲۳] جامعه اقتصادی کشورهای مرکز آفریقا: 3,500+ peacekeepers[۲۴][۲۲] | 20,000+ (self-claim, 2022)[۲۵] ۳٬۰۰۰ (ادعای سلکا, 2015)[۲۴] ۱٬۰۰۰–۲٬۰۰۰ (تخمینهای دیگر, 2014)[۲۶] |
تلفات و خسارات |
---|
Unknown ۱۴۷ کشته[۲۰] ۱۵ سرباز کشته شدند[۲۷] ۳ سرباز کشته شدند | بیش از ۵۰۰ تلفات شورشیان (فقط بانگوی، ادعای آفریقای جنوبی) |
تلفات غیرنظامیان: تعداد کشته و زخمی شدگان مشخص نیست ۲۰۰٬۰۰۰ آواره داخلی؛ ۲۰٬۰۰۰ پناهنده (۱ اوت ۲۰۱۳) [۲۸]۷۰۰٬۰۰۰ آوارگان داخلی؛ بیش از ۲۸۸٬۰۰۰ پناهنده (فوریه ۲۰۱۴) [۲۹]مجموع: هزاران کشته[۳۰]بیش از ۱۳٬۵۹۴ کشته (اکتبر ۲۰۲۲) [۳۱] |