جنگ داخلی جمهوری آفریقای مرکزی

جنگ داخلی جمهوری آفریقای مرکزی (Séléka) جنگ داخلی جاری در جمهوری آفریقای مرکزی است که در آن دولت، شورشیان ائتلاف سلکا و شبه‌نظامیان آنتی بالاکا درگیر هستند.

جنگ داخلی جمهوری آفریقای مرکزی
Current military situation in Central African Republic:
وضعیت نظامی کنونی در جمهوری آفریقای مرکزی
تاریخ۱۰ دسامبر ۲۰۱۲ – اکنون
(۱۱ سال، ۷ ماه و ۱ روز)
موقعیت
نتایج

فهرست درگیری‌های مسلحانه جاری

  • شورشیان سلکا قدرت را از دست فرانسوا بوزیزه می‌گیرند.[۱۲]
  • میشل جوتودیا رهبر سلکا رئیس‌جمهور می‌شود.
  • رئیس‌جمهور میشل جوتودیا، سلکا را منحل می‌کند.
  • درگیری‌های مختصر بین جناح‌های سابق سلکا و شبه‌نظامیان آنتی بالاکا.[۱۳]
  • رئیس‌جمهور میشل جوتودیا در میان فشارهای شدید بین‌المللی استعفا داد. دولت موقت تشکیل می‌شود.
  • برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۶ پ انتخاب فوستن-آرکانژ توادرا به عنوان رئیس‌جمهور.
  • انشعاب بین جناح‌های سابق سلکا و آنتی بالاکا با جناحی از سلکا که اعلام جمهوری لوگون کرده بود.[۱۴]
  • ٰدرگیری بین جناح‌های سابق سلکا و یوپی‌سی.
  • رئیس‌جمهور سابق فرانسوا بوزیزه همه گروه‌های شورشی را ادغام می‌کند و ائتلاف میهن‌پرستان برای تغییر را تشکیل می‌دهد.
  • انتخابات در سال ۲۰۲۱ و انتخاب مجدد فاستین-آرچنج توادرا به عنوان رئیس‌جمهور.
تغییرات
قلمرو
از ژوئیه ۲۰۲۱ دولت بیش از هر زمان دیگری از زمان شروع جنگ اوضاع را تحت کنترل دارد.[۱۵]
طرف‌های درگیر

 جمهوری آفریقای مرکزی

  • نیروهای مسلح آفریقای مرکزی

مینوسکا (از ۲۰۱۴)
 رواندا (از ۲۰۲۰)[۱]
 روسیه (از ۲۰۱۸)[۱]


پیش‌تر:

 آفریقای جنوبی (۲۰۱۳)
میسکا (۲۰۱۳–۲۰۱۴)

 فرانسه (2013–2021)[۶]

ائتلاف میهن‌پرستان برای تغییر (از ۲۰۲۰)

جنبش میهنی آفریقای مرکزی
جمهوری لاگون
حزب تجمع ملت آفریقای مرکزی
ارتش مقاومت خدا
Azande Ani Kpi Gbe (since March 2023)[۷]


Defunct groups:

Séléka (2012–2014)
  • CPJP
  • CPSK
  • UFDR
  • FDPC
  • FPR
RJ (2013–2018)
MNLC (2017–2019)
MLCJ (2008–2022)
RPRC (۲۰۱۴–۲۰۲۲)
فرماندهان و رهبران

فوستن-آرکانژ توادرا
(از ۲۰۱۶)
کاترین سامبا-پانزا
(۲۰۱۴–۲۰۱۶)
فرانسوا بوزیزه
(۲۰۱۲–۲۰۱۳)
Parfait Onanga-Anyanga
امانوئل مکرون
(۲۰۱۷–۲۰۲۱)
فرانسوا اولاند
(۲۰۱۳–۲۰۱۷)
جیکوب زوما
(۲۰۱۲–۲۰۱۳)
پل کاگامه
(از ۲۰۲۰)
ولادیمیر پوتین
(از ۲۰۱۸)

مینوسکا:
عملیات نظامی اتحادیه اروپا در جمهوری آفریقای مرکزی:
مأموریت تحکیم صلح در جمهوری آفریقای مرکزی:

فرانسوا بوزیزه (از ۲۰۲۰)[۱۶]
Noureddine Adam (FPRC)
Ali Darassa (UPC)
Mahamat al-Khatim (MPC)
Sembé Bobbo (3R)
Bernard Bonda (Anti-balaka)
Igor Lamaka (Anti-balaka)
جوزف کونی (LRA)
فرماندهان پیشین:
Damane Zakaria (RPRC) 
میشل جوتودیاتسلیم شده (2013–2014)
Joseph Zoundeiko [۱۷]
Sidiki Abass (3R) [۱۸]
Maxime Mokom (AB) تسلیم شده[۱۹]
Dieudonné Ndomaté (AB) تسلیم شده
Patrice Edouard Ngaissona (AB) تسلیم شده
Toumou Deya Gilbert (MLCJ) تسلیم شده

See full list: List of warlords in the Central African Republic
قوا

11,000 (2022)[نیازمند منبع]
MINUSCA: ۱۵٬۷۶۰ (۲۰۲۲)[۲۰]
Wagner Group: 1,200 (2022)[۲۱]
روس‌های سیاه: بیش از 3,000[۴]
Formerly:

2,000[۲۲]
200[۲۳]
جامعه اقتصادی کشورهای مرکز آفریقا: 3,500+ peacekeepers[۲۴][۲۲]
20,000+ (self-claim, 2022)[۲۵]
۳٬۰۰۰ (ادعای سلکا, 2015)[۲۴]
۱٬۰۰۰–۲٬۰۰۰ (تخمین‌های دیگر, 2014)[۲۶]
تلفات و خسارات
Unknown
۱۴۷ کشته[۲۰]
۱۵ سرباز کشته شدند[۲۷]
۳ سرباز کشته شدند
بیش از ۵۰۰ تلفات شورشیان (فقط بانگوی، ادعای آفریقای جنوبی)
تلفات غیرنظامیان:
تعداد کشته و زخمی شدگان مشخص نیست
۲۰۰٬۰۰۰ آواره داخلی؛ ۲۰٬۰۰۰ پناهنده (۱ اوت ۲۰۱۳)[۲۸]
۷۰۰٬۰۰۰ آوارگان داخلی؛ بیش از ۲۸۸٬۰۰۰ پناهنده (فوریه ۲۰۱۴)[۲۹]
مجموع: هزاران کشته[۳۰]بیش از ۱۳٬۵۹۴ کشته (اکتبر ۲۰۲۲)[۳۱]

منابع

پیوند به بیرون