گردنه حاجیگک
گردنهٔ حاجی‌گَک در ارتفاع ۳٬۷۰۰ متری (۱۲٬۱۰۰ فوت) از سطح دریا در قسمت شمالی ولایت میدان وردک واقع شده و آن را با ولایت بامیان به شمال‌غربی متصل می‌کند. این یکی از دو مسیر اصلی از کابل به بامیان در هزاره‌جات است که از محدودهٔ کوه بابا عبور می‌کند.[۱]
| گردنهٔ حاجی‌گَک | |
|---|---|
 | |
| ارتفاع | ۳٬۴۷۵ متر (۱۱٬۴۰۱ پا) |
| موقعیت | ولایت میدان وردک، افغانستان |
| مختصات | ۳۴°۳۹′۳۲″ شمالی ۶۸°۵′۱۴٫۱″ شرقی / ۳۴٫۶۵۸۸۹°شمالی ۶۸٫۰۸۷۲۵۰°شرقی |
مسیرها
دو مسیر اصلی از کابل به بامیان وجود دارد، از جنوب از طریق میدان وردک و گردنهٔ حاجیگک و از شمال از طریق پروان و گذرگاه شیبر است. این مسیر از طریق گذرگاه شیبر ۲۳۷ کیلومتر طول دارد که تقریباً ۶ ساعت و نیم طول می‌کشد.[۲] گردنهٔ شیبر همچنان به دلیل ایمنی بر گردنهٔ حاجیگک ترجیح داده می‌شود، زیرا در بیشتر اوقات سال گردنهٔ حاجیگک پوشیده از برف است.[۳]
مسیر حاجیگک از کوتهٔ سنگی، در حدود ۱ کیلومتری غرب دانشگاه کابل، از کابل خارج می‌شود و بزرگراه آسفالته را به غرب غزنی و سپس در جنوب به میدان وردک می‌رساند.[۴] در آنجا مسیر از شاهراه غزنی خارج می‌شود و از طریق میدان‌شهر، مرکز ولایت میدان وردک به سمت راست می‌پیچد. این مسیر از طریق جلریز، سرچشمن، سیا سنگو دوز قول ادامه دارد و پیش از عبور از گذرگاه یونای به سمت گردن دیوال، جایی که مسیر دوباره به سمت راست می‌پیچد تا به سمت شمال برود، و در نهایت صعود به گردنه حاجیگک را در مسیر خوب و مناسب آغاز می‌کند.[۴]
در این منطقهٔ ناهموار روستاهای بی‌شماری وجود دارد. سرسبزی درختان و صافی و معتدل بودن آب‌وهوا در دره‌ها از گردشگرانی که به بامیان سفر می‌کنند استقبال می‌کند. در پاییز و بهار کاروان‌های بزرگ شتر هیجان خاصی را به مناظر این منطقه می‌بخشند.[۴][۵]
پروژه‌های راه‌آهن
در ماه مه ۲۰۱۶، هند، ایران و افغانستان توافقنامه‌ای را برای توسعه دو اسکله در بندر چابهار، ساخت خط راه‌آهن جدید چابهار - زاهدان به عنوان بخشی از کریدور حمل و نقل شمال به جنوب با اتصال آن به راه‌آهن ترانس ایرانی امضا کردند.[۶][۷]
خط راه آهن پیشنهادی با خط آهن چابهار-زرنج-دلارام-حاجیگک ، یک پروژه هند و ایران به‌طول ۹۰۰ کیلومتر خواهد شد.[۶][۷]
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hajigak Pass». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۲۱.