کافور
کافور[۳] ماده‌ای مومی، سفید یا شفاف و جامد با فرمول C۱۰H۱۶O که دارای بوی بسیار قوی است.[۴] کافور صمغ درختی به‌نام درخت کافور است. این درخت همیشه سبز در آسیا و به خصوص در جزیره برنئو و تایوان وجود دارد. درخت کافور ۲۵ تا ۳۰ متر رشد می‌کند و ماده کافور در آن یافت می‌شود. کافور درختی است همیشه سبز و از شاخه و برگ بسیار برخوردار است دارای گل‌هایی به رنگ سفید است و میوه‌ای قرمز رنگ بسیار شبیه به میوه دارچین دارد.[۵]
| کافور[۱][۲] | |||
|---|---|---|---|
| |||
177-Trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-one | |||
177-Trimethylbicyclo[2.2.1]heptan-2-one | |||
دیگر نام‌ها 2-Bornanone; Bornan-2-one; 2-Camphanone; Formosa | |||
| شناساگرها | |||
| شماره ثبت سی‌ای‌اس | ۷۶-۲۲-۲  , ۴۶۴-۴۹-۳ (R) , ۴۶۴-۴۸-۲ (S) | ||
| پاب‌کم | ۲۵۳۷, ۹۵۴۳۱۸۷ (R), ۱۰۰۵۰ (S) | ||
| کم‌اسپایدر | ۲۴۴۱ , ۷۸۲۲۱۶۰ (R) , ۹۶۵۵ (S) | ||
| UNII | 5TJD82A1ET | ||
| شمارهٔ ئی‌سی | 200-945-0 | ||
| شمارهٔ یواِن | 2717 | ||
| دراگ‌بانک | DB01744 | ||
| KEGG | D00098 | ||
| MeSH | Camphor | ||
| ChEBI | CHEBI:36773 | ||
| ChEMBL | CHEMBL۱۵۷۶۸ | ||
| IUPHAR ligand | 2422 | ||
| شمارهٔ آرتی‌ئی‌سی‌اس | EX1225000 | ||
| کد اِی‌تی‌سی | C01 | ||
مرجع بیلشتین | 1907611 | ||
مرجع جی‌ملین | 83275 | ||
| 3DMet | B04729 | ||
| جی‌مول-تصاویر سه بعدی | Image 1 Image 2 | ||
| |||
| |||
| خصوصیات | |||
| فرمول مولکولی | C۱۰H۱۶O۱ | ||
| جرم مولی | ۱۵۲٫۲۳ g mol−1 | ||
| شکل ظاهری | White translucent crystals | ||
| چگالی | 0.990 g cm-3 | ||
| دمای جوش | ۲۰۴ درجه سلسیوس (۳۹۹ درجه فارنهایت؛ ۴۷۷ کلوین) | ||
| انحلال‌پذیری در آب | 1.2 g dm-3 | ||
| انحلال‌پذیری در acetone | ~2500 g dm-3 | ||
| انحلال‌پذیری در acetic acid | ~2000 g dm-3 | ||
| انحلال‌پذیری در diethyl ether | ~2000 g dm-3 | ||
| انحلال‌پذیری در chloroform | ~1000 g dm-3 | ||
| انحلال‌پذیری در ethanol | ~1000 g dm-3 | ||
| log P | 2.089 | ||
| فشار بخار | 4 mmHg (at 70 °C) | ||
| چرخش ویژه [α]D | +44.1° | ||
| خطرات | |||
| طبقه‌بندی ئی‌یو |  F Xn | ||
| کدهای ایمنی | R۱۱ R۲۲ R36/37/38 | ||
| شماره‌های نگهداری | S۱۶ S26 | ||
| لوزی آتش |  | ||
| نقطه اشتعال | |||
| محدودیت‌های انفجار | ۳٫۵٪ | ||
| ترکیبات مرتبط | |||
| مرتبط با کتون | فنکون، توژون | ||
| ترکیبات مرتبط | کامفن، پینن، برنئول، برنئول، Camphorsulfonic acid | ||
| به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |||
 (بررسی) (چیست:  / ؟) | |||
| Infobox references | |||
| |||
ریشه‌شناسی
واژه کافور واژه‌ای مالایی است؛ و در مالزی به کافور، کاپور باروس می‌گویند که معنای گچ باروس می‌دهد. باروس نام بندری در سوماترا اندونزی است که در آنجا کافور تجارت می‌شده‌است.
کاربردها
از کافور امروزه به عنوان نرم‌کننده نیترات سلولز، دافع حشرات، مومیایی‌کردن و همچنین در آتش‌بازی و داروسازی استفاده می‌شود. در زنجیرهٔ غذایی مردم آسیا به عنوان چاشنی در شیرینی استفاده می‌شود. در باور عامیانه مردم مار و سایر خزندگان از بوی کافور می‌ترسند.
احمد بن عبدالرحمن بن مندویه اصفهانی، پزشک قرن چهارم هجری رساله‌ای دربارهٔ کافور و ویژگی‌های درمانی آن نوشته‌است که متن عربی این رساله همراه با ترجمهٔ فارسی آن در سال ۱۳۹۲ چاپ و منتشر شده‌است.
در قرن ۱۸ از آن برای درمان هیجانزدگی استفاده می‌شد.[۶] در گفتمان عامیانهٔ ایران این تصور وجود دارد که از کافور به عنوان کاهندهٔ تمایلات جنسی در مدارس شبانه روزی و سربازخانه‌ها و پادگان‌ها و دانشگاه‌ها استفاده می‌شود.
کافور می‌تواند به صورت موضعی برای تسکین درد، سوزش و خارش استفاده شود. کافور همچنین برای تسکین احتقان پستان و شرایط التهابی استفاده می‌شود.[۷]
اثرات سمی این ماده عبارتست از: ناراحتی معده، ایجاد گاز معده و قولنج، تهوع و اسهال و استفراغ، نگرانی، هیجانزدگی، هذیانگویی، تشنجات صرع‌مانند و انقباض قلب.[۸]
کافور در اسلام
کافور به علت خوشبو بودن در غسل، حنوط و کفن نمودن میت کاربرد دارد. همچنین صرفاً، تلفظ کافور در قرآن آمده‌است (آیه ۵، سوره انسان) که در معناشناسی آن در بین مفسران اختلاف است.[۹]
کفن و دفن میت
غسل میت: میت را سه مرتبه غسل می‌دهند که در مرتبه دوم از آب مخلوط شده با کافور برای شستشوی میت استفاده می‌شود.
حنوط: مالیدن کافور بر پیشانی، کف دستها، سر دو زانو و سر دو انگشت بزرگ پاها، واجب است.
کفن: از جعفر بن محمد (امام ششم مسلمانان شیعه) نقل شده‌است که برای خوشبو کردن مرده موقع پوشاندن کفن، روی هر قطعهٔ آن، مقداری هل و کافور ریخته شود.[۹]