پیام یزدانجو | |
---|---|
زاده | ۱۳۵۴ |
پیشه | نویسنده، مترجم |
زبان(ها) | فارسی |
ملیت | ایرانی |
دانشگاه | دانشگاه هنر تهران |
پیام یزدانجو (زادهٔ ۱۳۵۴) نویسنده، مترجم، و پژوهشگر ایرانی است. ادبیات، فلسفه و هنر عرصههای اصلی فعالیتهای او است. یزدانجو در سال ۱۳۸۸ از ایران به هند رفت، و از سال ۱۳۹۳ در فرانسه زندگی میکند.
پیام یزدانجو دانشآموختهٔ کارگردانی سینما (۱۳۷۹) و کارشناسی ارشد سینما (۱۳۸۲) از دانشگاه هنر (تهران) است. پایاننامهٔ کارشناسی ارشد او، که به راهنمایی مانی حقیقی ارائه شد، با عنوان «اکران اندیشه: فصلهایی در فلسفۀ سینما» منتشر شدهاست. یزدانجو در سال ۱۳۹۳ دکترای خود را در رشتهٔ مطالعات فرهنگی و رسانهای از دانشکدهٔ ارتباطات و روزنامهنگاری دانشگاه پونا دریافت کرد؛ عنوان رسالهٔ دکترای او «هویت فرهنگی و رسانههای همگانی: سیاست فرهنگی در سینما و تلویزیون ایران و هند» بود.
یزدانجو فعالیت ادبی خود را از سال ۱۳۷۶ آغاز کرد. نخستین داستانهای کوتاه او در مجله کارنامه، به سردبیری هوشنگ گلشیری، منتشر شد و بعد از آن با نوشتن مقالات ادبی و انتقادی به وبلاگنویسی و همچنین همکاری با نشریات مختلف پرداخت. یزدانجو نخستین مجموعه داستان خود، شب به خیر یوحنا، را در سال ۱۳۸۱ منتشر کرد و نخستین رماناش، فرانکولا، یا پرومتۀ پسامدرن، در سال ۱۳۸۳ منتشر شد. موزۀ اشیای گمشده، دومین مجموعه داستان یزدانجو، در سال ۱۳۸۸، و سومین مجموعه داستان او، باران بمبئی، در سال ۱۳۹۵ منتشر شد. روزها و رؤیاها، دومین رمان او، در سال ۱۳۹۷ منتشر شدهاست.
به موازات فعالیتهای ادبی، یزدانجو به تدوین و ترجمهٔ آثار پرشماری در زمینهٔ فلسفههای پسامدرنیسم و نگرههای پساساختارگرایی پرداخته و، در کنار مؤلفانی مانند بابک احمدی، آرای برخی از مهمترین متفکران معاصر، به ویژه رولان بارت، ژاک دریدا، و ژان بودریار، را به مخاطبان فارسیزبان معرفی کردهاست. آخرین ترجمهٔ او در این زمینه پیشامد، بازی، و همبستگی، نوشتهٔ ریچارد رورتی، است.
پیام یزدانجو از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۸ به عنوان ویراستار و عضو هیئت تحریریه، و همچنین دبیر مجموعهٔ اندیشهگران انتقادی، با نشر مرکز همکاری داشتهاست. تدریس در دانشگاه هنر و دانشگاه سوره، و سخنرانی در مجامع فرهنگی و دانشگاهی، از جمله خانه هنرمندان ایران و دانشکده هنرهای زیبا، از دیگر فعالیتهای او است.