لشکرکشی فیلیپین (۴۲–۱۹۴۱)

لشکرکشی فیلیپین (۴۲–۱۹۴۱) اشاره به اشغال فیلیپین توسط ژاپن در ۴۲–۱۹۴۱ و دفاع از جزایر فیلیپین توسط نیروهای مسلح فیلیپینی و نیروهای ایالات متحده آمریکا دارد. تعداد نیروهای مدافع فیلیپین در حدود دو یا سه برابر مهاجمان ژاپنی بود، اما این نیروها ترکیب شده بود از نیروهای غیر ارتشی، گارد ملی، نیروهای شهربانی و نیروهای مشترک‌المنافع که به تازگی ایجاد شده بود. ژاپن در این نبرد از بهترین افراد ارتشی خود در خط اول جبهه استفاده کرد.

لشکرکشی فیلیپین
حمل کشته‌شدگان فیلیپینی پس از راهپیمایی مرگ باتاآن در اردوگاه اودانل در کاپاس-تارلاک.
تاریخ ۸ دسامبر ۱۹۴۱ – ۸ مه ۱۹۴۲ موقعیت فیلیپین مشترک‌المنافع نتایج پیروزی قاطع ژاپن درآمدن فیلیپین تحت سلطه ژاپن
طرف‌های درگیر
ایالات متحده آمریکا فیلیپین مشترک‌المنافع	امپراتوری ژاپن
فرماندهان و رهبران
داگلاس مک‌آرتور Jonathan Mayhew Wainwright IV (اسیر) مانوئل کوئزون Paulino T. Santos Basilio J. Valdez Vicente Lim Alfredo M. Santos Mateo Capinpin	هونما ماساهارو
قوا
حدود ۱۵۱٬۰۰۰[۱]	۱۲۹٬۴۳۵[۲]
تلفات و خسارات
۱۴۶٬۰۰۰ ۲۵٬۰۰۰کشته ۲۱٬۰۰۰زخمی ۱۰۰٬۰۰۰ اسیر[۳]	۲۲٬۵۰۰ ۹٬۰۰۰ کشته ۵۰۰ گمشده ۱۳٬۲۰۰ زخمی

در دوم ماه ژانویه ۱۹۴۲ پایتخت فیلیپین، مانیل به اشغال نیروهای ژاپنی درآمد.^[۴]