ناصر کلانتری

ناصر کلانتری متولد ۱۰ شهریور ۱۳۶۱ در بهشهر و اصالتاً اهل ساری است. زمانی که کلانتری ۱۷ سال سن داشت، در تاریخ ۲۷ تیر ۱۳۷۸، پدر وی، محمد کلانتری، در زمان راه اندازی خط سیر مسافری ایران به ترکمنستان در شهر عشق آباد دچار تصادف شد و فوت شد. به دنبال فوت پدر، [ناصر] کلانتری دچار سردرگمی و ضعف روحی شد و سرانجام برای شاد کردن روح پدر خود تصمیم به ادامه دادن آرزوهای پدرش گرفت و ورزش کردن را آغاز کرد. کلانتری بعد از فوت پدر، ابتدا کشتی آزاد را در حضور عقیل حیدری در شهر زیرآب در سوادکوه آموخت و سپس شروع به یادگیری کامبت جوجیتسو در نزد سعید صیاد در ساری و همچنین یادگیری و نبرد تن به تن در رشته پانکریشن نزد اکبر باباجانی در شهر بابل کرد. وی سپس شروع به فعالیت در رشتهٔ هنرهای رزمی ترکیبی کرد. او دارای کمربند قهوه ای جودو است و برخی دوره‌های آموزش حرفه‌ای جوجیتسو برزیلی را در آکادمی گریسی بارا در مشهد زیر نظر امید دلاور و آکادمی تاپ کینگ بارسلونا زیر نظر اسکار ماگرو گذرانیده. کلانتری پس از پیوستن به سازمان SBC صربستان و MFC مونته‌نگرو و NFC بوسنی تمرینات خود را زیر نظر یوان لوکیچ در آکادمی MMA بالیچ بلگراد صربستان آغاز کردو در این رشته مهارت پیدا کرد. مبارزات کلانتری بسیار تهاجمی و متکی بر کشتی آزاد و تلفیقی از مهارت‌هایش در فنون پانکریشن و جوجیتسو برزیلی است و زندگی ورزشی وی الهام گرفته از جو فریزیر، قهرمان بوکس جهان و لانس آرمسترانگ، قهرمان تورد فرانس دوچرخه سواری است. کلانتری اولین بازی حرفه ای خود را در تابستان ۱۳۹۴ انجام داد و از طریق ناک اوت فنی برنده شد.^[۱][۲][۳]

مهر ماه ۱۳۹۴، کلانتری به عنوان عضوی از تیم ملی کشتی ایران در شاخهٔ گراپلینگ مردان در بخش No GI به رقابت‌های جهانی ترکیه اعزام شد. وی در نخستین دیدار خود در آلانیا در ترکیه در وزن ۸۴ کیلوگرم به مصاف نمایندهٔ کشور ایتالیا رفت و در دقیقهٔ دوم راند اول، در فنون سابیمشبن نیبار حریف گرفتار شد که تسلیم نشد و مقاومت کرد و فشار مضاعف حریف بر روی زانوی کلانتری موجب شد دچار پارگی مینیسک ACL و MCL و آسیب دیدگی در کشکک زانو پای چپ شود. با این حال، کلانتری بازی را ادامه داد و ۳ بر ۲ پیروز شد. او در دورهٔ دوم به مصاف نمایندهٔ فرانسه که طلای اورپا و جهان را در کارنامه داشت رفت. با این که کادر فنی تیم ملی به دلیل شدت آسیب‌دیدگی از او خواستند استراحت کند، ولی به روی تشک میدان مسابقه رفت و در ثانیه‌های آخر با امتیاز یک بر صفر بازی را واگذار کرد و در پی مصدومیت شدید، قادر به راه رفتن نبود و با صندلی چرخدار سالن مسابقه را ترک کرد.^[۴] وی همچنین موفق به کسب مقام سوم قهرمانی کشور در مسابقات گراپلینگ بزرگسالان شد.^[۵] مرداد ۱۳۹۶، او به عنوان عضوی از تیم رزمی‌کار مازندران برای شرکت در مسابقات جهانی هوکو توریو جوجیتسو ۲۰۱۷ به کرواسی اعزام شد.^[۶][۷] وی نهایتاَ یک مدال طلا و یک مدال برنز در مسابقات قهرمانی جهان به دست آورد. او در دورهٔ نخست بعد از پیروزی ۷ بر صفر مقابل نمایندهٔ کشور اوکراین، در دورهٔ دوم با نتیجهٔ ناک‌دان نمایندهٔ کوبا را شکست داد و راهی نیمه‌نهایی شد، اما در این مرحله در تایم طلایی با اختلاف یک امتیاز مغلوب ارلان تلومبتوف از قزاقستان شد و کلانتری شانس حضور در فینال را از دست داد. وی در دیدار رده‌بندی، حریف نمایندهٔ کشور پاناما را در هم شکاند و به مدال برنز دست یافت.^[۸][۹] در همان سال، کلانتری نماینده وزن ۷۷ کیلوگرم پانکریشن در ورزشگاه المپیک سوچی روسیه بود. در دوره نخست با میخائیل اودینتسف اهل بلاروس مبارزه کرد و در نهایت موفق شد او را با نتیجه یک بر صفر شکست دهد و در دورهٔ دوم به مصاف لندا باندان از اوکراین رفت و با نتیجهٔ ۱۰ بر ۹ پیروز شد؛ او تنها فینالیست تیم ایران در آن روز در مسابقات جهانی روسیه بود. کلانتری در دیدار فینال این وزن به مصاف یوری ورنیتسن رفت و در پایان با نتیجه ۹ بر ۵ شکست خورد و مدال نقره جهان را به دست آورد.^[۳]

دو سال بعد، او مدال نقره مسابقات جهانی هوکوتوریو جوجیتسو ۲۰۱۹ در قرقیزستان را به دست آورد؛ کلانتری در مسابقات آسیایی نمایندهٔ وزن ۸۴ کیلوگرم بود که در دور نخست به مصاف حریف خود از قزاقستان که قهرمان جهان در سال ۲۰۱۸ در کشور چک بود رفت و در مقابل او پیروز شد. در دور دوم به مصاف نمایندهٔ تاجیکستان رفت و با نتیجهٔ ناک‌اوت پیروز شد و نهایتاً در دیدار فینال این وزن به مصاف حریف میزبان رفت و شکست خورد و به مدال نقره اکتفا کرد.^[۱۰] در همان سال، او به عنوان یکی از دو مبارز برتر مسابقات قهرمانی مبارزه صربستان (SBC) معرفی شد که با ولادیسلاو کانچف رزمی‌کار بلغاری در رویداد اصلی رقابت می‌کرد.^[۱۱][۱۲] کلانتری رفتن به صربستان و رقابت در زرنجانین را «گامی بزرگ» برای حرفهٔ خود توصیف کرده و می‌گوید: «حضار مطمئناً از آن لذت خواهند برد. من تمام تلاشم را می‌کنم تا برنده شوم.» با این حال، او در ثانیه‌های آخر راند اول این مبارزه از کانچف شکست خورد و کانچف موفق شد کلانتری را با هوک راست سنگین ناک دان کند و با پیروزی از رینگ مسابقه خارج شود؛ به این ترتیب اولین باخت کلانتری پس از ورود به سازمان SBC رقم خورد. پس از این مسابقه طولی نکشید که کلانتری از سازمان SBC درخواست کرد مجدداً مسابقه‌ای با کانچف برقرار کنند، ولی سازمان اولگا منژوا در دسته سبک‌وزن در مقابل کلانتری قرار داد؛ کلانتری به علت کاهش وزن بیش از اندازه در زمان کوتاه در راند اول درگرفتن سابمیشن هیل هوک ناکام ماند و بازی را واگذار کرد و شکست دوم را در سازمان SBC تجربه کرد.^[۱۳][۱]

در سال ۱۴۰۱، او دو مدال نقره در مسابقات کامبت جوجیتسو آسیا ۲۰۲۲ در ازبکستان به دست آورد. کلانتری که در مسابقات آسیایی ۲۰۲۲ در وزن ۷۷ کیلوگرم شرکت کرده بود، در دورهٔ نخست نمایندهٔ کشور قزاقستان را شکست داد و در دورهٔ دوم در مقابل نمایندهٔ تیم دوم قزاقستان قرار گرفت و او را مغلوب کرد و راهی فینال مسابقات شد. به این ترتیب، کلانتری نخستین فینالیست تیم ایران در مسابقات آسیایی شد و در دیدار فینال این وزن به مصاف شهبوز نورموتوف، نایب قهرمان سامبو جهان رفت و در پایان با نتیجه یک بر صفر شکست خورد و مدال نقرهٔ آسیا را بر گردن آویخت. در روز دوم این مسابقات در بخارا، در اولین مسابقه خود توانست نمایندهٔ کشور قزاقستان را با ضربه فنی شکست دهد و به مرحله بعدی صعود کند و در مرحلهٔ بعدی با نمایندهٔ کشور ازبکستان به مبارزه پرداخت که در پایان با نتیجه سه بر صفر پیروز شد و به جمع چهار رزمی‌کار برتر این دوره در مسابقات پیوست. کلانتری در نیمه نهایی این مسابقات با حریف ازبکی مسابقه داد و پیروز این دیدار شد و به فینال رسید. سرانجام، در فینال این وزن به مصاف حریفی از قزاقستان رفت و که نتیجهٔ آن شکست یک بر صفر و مدال نقرهٔ دیگری بود.^[۱۴] با وجود موفقیت کلانتری و سایر اعضای تیم ملی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا، این تیم نتوانست به مسابقات جهانی اسپانیا راه پیدا کند، زیرا سفارت این کشور آنها را نپذیرفت.^[۱۵]

پس از پیروزهای متوالی موفتیچ در دستهٔ سبک‌وزن در صربستان، سازمان SBC خواستار مسابقه‌ای بین موفتیچ و کلانتری شد. اگرچه کلانتری به مدت سه سال از مبارزات MMA به دور بود و مشغول فراگیری بوکس و موی‌تای بود، هفدهم فوریهٔ ۲۰۲۳ در رویداد SBC 47 در شهر سومبار صربستان به مصاف موفتیچ رفت و پس از ۱۵ دقیقه برندهٔ این مبارزه شد. کلانتری پس از اتمام مبارزه از ناحیهٔ بازو و پا و بینی به شدت آسیب دید.^[۲][۱۶]

کلانتری فارغ‌التحصیل رشتهٔ مهندسی معدن از دانشگاه سوادکوه است. او مسلمان و شیعه‌مذهب است و به زبان‌های روسی و انگلیسی آشنایی دارد. او در سال ۱۳۸۵ با بهناز یزدانی چراتی، از قومیت چرات سوادکوه ازدواج کرد و حاصل ازدواج آن‌ها یک فرزند پسر به نام محمد، متولد ۱۳۹۰ و یک فرزند دختر به نام شایلی، زادهٔ ۱۴۰۰ است.

کلانتری بعد از فوت پدرش، ریاست هیئت مدیرهٔ شرکت پدرش، شرکت حمل و نقل بین‌المللی مسافربری پرتو سیر ایرانیان را در دست گرفت. این شرکت در زمینهٔ حمل و نقل بین‌المللی مسافر در کشورهای افغانستان، پاکستان، ازبکستان و عراق می‌باشد و ناوگان‌های آن روزانه در مرزهای اسلام قلعه افغانستان، تفتان پاکستان، گوادر پاکستان، سرخس ازبکستان و مرزهای عراق، مسافران را جابه‌جا می‌کنند. کلانتری درصدی از درآمدهای این شرکت و درآمد حاصله از مسابقات ورزشی خود را برای تأمین هزینهٔ مدرسهٔ کودکان نیازمند، حمایت کودکان بی‌سرپرست، کمک به موسسات خیریه، کمک به ورزشکارهای بی بضاعت شش تا ده ساله و آموزش رایگان ورزش به کودکان علاقه‌مند به رشتهٔ ورزشی ترکیبی صرف می‌کند.^[۱۷][۱۸]