مجدالدین بغدادی از شاعران و عارفان ایرانی بود که در سال ۵۵۴ هجری متولد و در سال ۶۰۷ به امر علاءالدین محمد خوارزمشاه در رود جیحون غرق شد.[نیازمند منبع]
وی از مردم خوارزم و از مریدان شیخ نجمالدین کبری و از شاعران و نویسندگان خاص زمان خود است. از آثار وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
رضا قلی خان هدایت در مجمع الفصحاء مجدالدین بغدادی را مربّی و مرشد معنوی عطار نیشابوری معرفی نمودهاست.[۴]