فره

نام Fårö از کلمات ö به معنای جزیره و احتمالاً far بن کلمه fara به معنی «سفر کردن» گرفته شده‌است. کلمه Fårö احتمالاً به معنای «جزیره‌ای است که باید به آن سفر کرد» یا «جزیرهٔ مسافر»

اینگمار برگمان فیلمساز سوئدی در فُرِه زندگی کرد و درگذشت و چندین فیلم او در آن‌جا فیلمبرداری شدند، از جملهٔ آن‌ها همچون در یک آینه (۱۹۶۱)، پرسونا (۱۹۶۶)، ساعت گرگ و میش (۱۹۶۸)، شرم (۱۹۶۸)، مصائب آنا (۱۹۶۹)، صحنه‌هایی از یک ازدواج (۱۹۷۳)^[۳] و همچنین بی‌وفا از لیو اولمان (۲۰۰۰)، بر اساس فیلمنامهٔ برگمن هستند. هفتهٔ برگمن ادای احترامی به فیلمساز است که هر ساله در ژوئن در این جزیره برگزار می‌شود.^[۴] خود فارو نیز موضوع فیلم‌های مستند برگمان در مستند فره (۱۹۷۰) بوده است.

آندری تارکوفسکی می‌خواست فیلم ایثار را در فُرِه فیلمبرداری کند، اما ارتش مانع دسترسی به جزیره شد، در عوض در جنوب در گوتلند در نار (När) فیلمبرداری شد.

میا هانسن-لوو فیلمش را در جزیره برگمان (۲۰۲۱) در فارو فیلمبرداری و تنظیم کرد.^[۵][۶]

ساحل طولانی و شنی سودرشند در شمال شرقی فره در کنار سودرشند سمستربی (Sudersands Semesterby) قرار دارد که به گردشگران کابین اجاره می‌دهد.