شوگون‌سالاری توکوگاوا

شوگون‌سالاری توکوگاوا که با نام‌های توکوگاوا باکوفو (徳川幕府) و ادو باکوفو (江戸幕府) و شوگون‌سالاری ادو نیز شناخته می‌شود، حکومتی ارباب‌رعیتیی در ژاپن بود که به دست شوگونها و خاندان توکوگاوا اداره می‌شد. از این دوران با عنوان دوره ادو نیز یاد می‌شود و نام خود را از پایتخت این دوره ادو (توکیو در ژاپن امروز) می‌گیرد. پایگاه حکومت شوگون‌سالاری توکوگاوا قلعه ادو بود. این حکومت از سال ۱۶۰۳ تا ۱۸۶۸ (میلادی)، که آغاز دوران بازسازی مِیجی بود، پایدار ماند.

شوگون‌سالاری توکوگاوا 徳川幕府 توکوگاوا باکوفو شوگون‌سالاری توکوگاوا
۱۶۰۳–۱۸۶۸
مون خاندان توکوگاوا
National seal 經文緯武 (از ۱۸۵۷)
پایتخت	ادو (اقامتگاه شوگون) هی‌آن-کیو (قصر امپراتور)
بزرگترین شهر	اوساکا (۱۶۰۰–۱۶۱۳) هی‌آن-کیو (۱۶۱۳–۱۶۳۸) ادو (۱۶۳۸–۱۸۶۸)
زبان(های) رایج	ژاپنی نوین نخستین[۱] زبان ژاپنی[۱]
دین(ها)	دین رسمی: بوداگرایی ژاپنی[۲] کنفسیوس‌گرایی[۳] دیگران: شینتو[۳] شینبوتسو-شوگو[۴] بوداگرایی ژاپنی[۵] مسیحیت در ژاپن[۶] (ممنوع شد، تا ۱۸۵۳)[۳]
حکومت	تاریخ ژاپن، دودمان[۷] ارثی دیکتاتوری نظامی[۸][۹]
فهرست امپراتوران ژاپن
• ۱۶۰۰–۱۶۱۱ (اولین)	امپراتور گو-یوزی[۱۰]
• ۱۸۶۷–۱۸۶۸ (آخرین)	امپراتور میجی[۱۱]
شوگون
• ۱۶۰۳–۱۶۰۵ (first)[۱۲]	توکوگاوا ایه‌یاسو
• ۱۸۶۶–۱۸۶۸ (آخرین)	توکوگاوا یوشینوبو
دوره تاریخی	دوره ادو
• نبرد سکیگاهارا	۲۱ اکتبر ۱۶۰۰[۱۳]
• محاصره اوساکا	۸ نوامبر ۱۶۱۴
• حکم ساکوکوی سال ۱۶۳۵	۱۶۳۵
• عهدنامه کاناگاوا	۳۱ مارس ۱۸۵۴
• عهدنامه دوستی و تجارت بین ایالات متحده آمریکا و ژاپن	۲۹ ژوئیه ۱۸۵۸
• اصلاحات میجی	۳ ژانویه ۱۸۶۸[۱۴]
واحد پول	سه فلزی سیستم ضرب سکه توکوگاوا سیستم مبتنی بر مس Mon, نقره بو و شو و همچنین طلا ریو (سکه طلا).
پیشین پسین دوره آزوچی-مومویاما خاندان توکوگاوا امپراتور ژاپن جمهوری ازو
امروز بخشی از	ژاپن

پس از دوران دوره سنگوکو یا جنگ‌های داخلی ژاپن، دولت مرکزی تا حد زیادی به دست اودا نوبوناگا و تویوتومی هیده‌یوشی بازسازی شده بود. پس از نبرد سکیگاهارا قدرت اصلی در دستان توکوگاوا ایه‌یاسو قرار گرفت. به زودی، با پیشرفت توکوگاوا، امپراتور عنوان شوگون را در سال ۱۶۰۳ به او اعطا کرد. او در این زمان ۶۰ ساله بود و سال‌های باقی‌مانده عمر را صرف برپایی حکومت شوگون‌سالاری توکوگاوا کرد. این سومین حکومت شوگون‌سالاری تاریخ ژاپن، پس از کاماکورا و آشیکاگا بود.

ایه‌یاسو پس از شوگون شدن از قلعه ادو در شرق شهر ادو (امروزه توکیو) همراه با اربابان دایمیو از طبقه سامورایی بر ژاپن حکومت کردند. شوگون‌سالاری توکوگاوا جامعه ژاپن را تحت سیستم سختگیرانه طبقاتی توکوگاوا سازماندهی کرد و ورود اکثر خارجی‌ها را به ژاپن تحت سیاست‌های انزواگرایانه ساکوکو برای ارتقای ثبات سیاسی ممنوع کرد. شوگون‌های توکوگاوا، ژاپن را در یک سیستم ارباب‌رعیتی اداره می‌کردند و هر دایمیو یک هان (حوزه ارباب‌رعیتی) را اداره می‌کرد، اگرچه کشور هنوز اسماً به‌عنوان استان‌های امپراتوری سازماندهی شده بود. تحت حکومت شوگون‌سالاری توکوگاوا، ژاپن رشد سریع اقتصادی و شهرنشینی را تجربه کرد که منجر به ظهور طبقه بازرگان و فرهنگ اوکی‌یو شد.

شوگون‌سالاری توکوگاوا در دوره باکوماتسو از سال ۱۸۵۳ افول کرد و توسط حامیان دربار امپراتوری در کیوتو در طی بازسازی مِیجی در سال ۱۸۶۸ سرنگون شد. امپراتوری ژاپن تحت دولت میجی تأسیس شد و وفاداران توکوگاوا در جنگ بوشین تا شکست جمهوری ازو در نبرد هاکوداته در ژوئن ۱۸۶۹ به مبارزه ادامه دادند.