شمس آل احمد
شمس‌الدین سادات آل احمد (زادهٔ ۱۰ تیرماه ۱۳۰۸ – درگذشتهٔ ۱۴ آذر ۱۳۸۹) نویسنده و محقق ایرانی بود. وی دانش‌آموخته فلسفه و علوم پرورشی بود و مدت‌ها دبیر آموزش و پرورش بود.[۳] در سال ۱۳۵۹ با حکم بنیانگذار انقلاب اسلامی به عضویت ستاد انقلاب فرهنگی درآمد.[۴] [۵] او برادر کوچکتر جلال آل احمد بود. وی در ۱۴ آذر ۱۳۸۹ درگذشت.[۶]
| شمس آل احمد | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۰ تیر ۱۳۰۸[۱][۲] تهران، ایران |
| درگذشت | ۱۴ آذر ۱۳۸۹ (۸۱ سال) تهران، ایران |
| پیشه | نویسنده |
| فرزندان | آهو، احمد، جلال، محمود |
| والدین | سید احمد طالقانی |
| خویشاوندان | برادر جلال آل احمد |
از کارهای او در زمینه تصحیح متون می‌توان به «طوطی‌نامه» یا «جواهر الاسمار» اشاره کرد که ۳۱ سال پیش به چاپ رسید. دیگر آثار شمس آل احمد عبارتند از: «گاهواره»، «عقیقه»، «مجموعه قصه قدمایی»، «سیر و سلوک»، «از چشم برادر» و «حدیث انقلاب».[۷]
سیر و سلوک، سفرنامهٔ شمس آل احمد به آلمان و اسپانیا در شهریور و مهر ۱۳۶۴ است. سفر اسپانیا برای نویسنده امکان فراهم آورد تا با سابقه تمدن اسلامی در شبه جزیره ایبری از نزدیک آشنا شود و دربارهٔ معماری و شهرسازی و فرهنگ و علایق مردم آن دیار اظهارنظر کند. وی در مقدمه کتاب شرح می‌دهد که دو جلد آینده از این سفرنامه به ترتیب به نیکاراگوئه و کوبا اختصاص دارد، لیکن فقط جلد اول کتاب به چاپ رسید.[۸]
شایعه سازی او در مورد مرگ برادرش
ببینید : شایعات در ایران
جلال آل احمد در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸ در ۴۵ سالگی در اَسالِم گیلان درگذشت. پس از مرگ نابهنگام آل احمد، پیکر وی به‌سرعت تشییع و به خاک سپرده شد. شمس آل احمد معتقد شد که ساواک او را به قتل رسانده و شرح مفصلی در این باره در کتاب از چشم برادر بیان کرد.[۹] سیمین دانشور، همسر جلال، در کتاب غروب جلال علت مرگ جلال را زیاده‌روی در مصرف نوشابه الکلی قزونیکا (نام ودکایی ساخت ایران در آن زمان) ذکر می‌کند و علت پزشکی مرگ را هم آمبولی ریه در اثر افراط در مصرف مشروبات الکلی و سیگار اشنو نقل می‌کند و شایعات مربوط به دست داشتن ساواک در مرگ جلال را صریحاً رد می‌کند.