سید حسن صدر

سید حسن صدر که از خاندان بزرگ صدر و شرف الدین است در روز ۲۹ رمضان ۱۲۷۲ در کاظمین به دنیاامد. پدر وی سید هادی صدر کاظمینی از دانشمندان بزرگ عهد خود بود.

در پانزده سالگی تحصیل علوم دینی را در زادگاهش آغاز کرد. سپس به نجف مهاجرت نمود. هفده سال حکمت، کلام، فقه، اصول فقه و سایر علوم اسلامی را فرا گرفت و در فقه و اصول مجتهد شد.در سال ۱۲۹۱ (قمری) به سامرا هجرت کرد و هفده سال در آن‌جا اقامت گزید. وی ضمن استفاده از درس میرزای شیرازی، خود نیز به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۱۴ (قمری) به زادگاهش کاظمین بازگشت.^[۳]

• میرزای شیرازی
• حبیب‌الله رشتی
• فاضل ایروانی
• علی بن خلیل رازی
• سید متبحر مهدی شهیر قزوینی
• محمد اللاهیجی
• أحمد التبریزی
• باقر بن محمد حسن آل یاسین
• سید باقر بن الحیدر
• محمد بن الحاج کاظم
• میرزا باقر سلماسی
• محمدباقر شکی
• محمدتقی بایکانی
• عبدالنبی نوری طبرسی
• محمدتقی گلپایگانی
• عبدالحسین بن نعمة الطریحی
• ملا حسینقلی همدانی
• عبدالحسین هندی^[۴]

• محمدجواد بلاغی^[۵]
• مرتضی آل یاسین کاظمی

پس از فوت میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ (قمری)، مرجعیت شیعیان را با انتشار رساله علمیه خود به نام «رؤوس المسائل المهمة» بر عهده گرفت.^[۶]

صدر در ۱۱ ربیع‌الاول ۱۳۵۴ در کاظمین درگذشت.

• جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم. گلشن ابرار. ج ۳، چ ۱، نشر معروف، قم: ۱۳۸۲.

• شبکه اطلاع‌رسانی اجتهاد^{[پیوند مرده]}