سوخو-۷۵

پیش‌نمونه سوخو-۷۵ برای نخستین بار در نمایشگاه هوایی ماکس ۲۰۲۱ به نمایش درآمد و درحضور ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه رونمایی شد. انتظار می‌رود نخستین مدل قابل پرواز در سال ۲۰۲۳ به پرواز درآید و پس از رفع مشکلات احتمالی، در سال ۲۰۲۶ یا ۲۰۲۷ در خط تولید قرار گیرد.^[۴][۵][۶] طبق ادعاهای شرکت سازنده، سوخو-۷۵ یک هواپیمای کم‌هزینه و ارزان است و برای مصارف صادراتی ساخته شده^[۷] که می‌تواند در کلاس هواپیمای سبک، با اف-۳۵ آمریکایی و اف‌سی-۳۱ چینی رقابت کند.^{[۸][۹][۱۰]} روسیه برنامه دارد در طول ۱۵ سال برای فاز اول صادرات، ۳۰۰ فروند سوخو-۷۵ تولید کند.^[۱۱][۱۲] سوخو-۷۵ دارای محفظه بمب و دم وی‌شکل است تا بازتاب راداری را کاهش دهد. برد پروازی این جنگنده ۳۰۰۰ کیلومتر است و می‌تواند حداکثر ۷٬۴۰۰ کیلوگرم مهمات با خود حمل کند و سرعت آن نیز ۱٫۸ تا ۲ ماخ خواهد بود.^{[۵][۱۳][۱۴]} محفظه مهمات این جنگنده فقط گنجایش ۵ موشک را دارد.^[۱۳][۱۵] و سقف پرواز جنگنده نیز ۴۰هزار پایی خواهد بود.^[۲][۱۶]

موتور به کار رفته در سوخو-۷۵ یک عدد موتور ایزدلی-۳۰ است که در دست طراحی و توسعه قرار دارد. پس از طراحی این موتور، ۲ دستگاه از آن در سوخو-۵۷-ام به کار خواهد رفت.^[۱۷][۱۸] وزن این موتور نسبت به موتور ۱۱۷S به میزان ۳۰ درصد سبک‌تر است و توان آن نیز ۱۸ درصد بیشتر است که می‌تواند ۱۰۷ کیلونیوتون به‌صورت خشک و ۱۷۱ کیلونیوتون با پس‌سوز نیرو تولید کند. بنا به ادعای شرکت ان‌پی‌او ساترن، این موتور طول عمر بیشتری نسبت به موتورهای قبلی روسی خواهد داشت.^[۱۹][۲۰]

کابین سوخو-۷۵ یک کابین تمام شیشه‌ای با سامانه سربالا است و شباهت زیادی به کابین سوخو-۳۵ دارد و به نظر می‌رسد از اجزای سازنده کابین سوخو-۳۵ در آن استفاده شده باشد.^[۲۱] اویوینیک سوخو-۷۵ از معماری باز بهره می‌برد و دارای یک رادار آرایه فازی فعال است. همچنین یک مدل ارزان قیمت با رادار آرایه اسکن الکترونیکی فعال نیز به‌صورت آپشن موجود خواهد بود.^[۲۲] بنا به ادعای «یوری بوریسف» معاون رئیس شرکت سوخو، در ساخت سوخو-۷۵ از الکترونیک پرواز سوخو۵۷ استفاده کرده‌اند تا با مشترک کردن قطعات، هزینهٔ تولید کاهش یابد.^[۲۳][۲۴]

یک مدل بدون سرنشین برای مصارف پهپادی و یک مدل دوسرنشین برای مصارف آموزشی نیز در دست طراحی است.^[۲۵] همچنین یک مدل ناوپایه برای نیروی دریایی در دست رایزنی است که همهٔ این مدلها تک‌موتوره خواهند بود.^[۲۶]

روسیه انتظار دارد که آرژانتین، هندوستان و ویتنام خریداران اولیه این جنگنده ارزان قیمت باشند.^[۲۷] سوخو قصد دارد فاز اول از خط تولید را برای ۳۰۰ فروند برنامه‌ریزی کند و بازار کشورهای آفریقایی را هدف خواهد گرفت.^[۲۸][۲۹] در سال ۲۰۲۱ الکساندر میخیف مسئول اتاق هماهنگی صادرات محصولات نظامی روسیه گفت که کشورهایی از بخش جنوبی قاره آفریقا علاقه خود را به این جنگنده نشان داده‌اند.^[۳۰]

داده‌ها از Flight Global,^[۱] Breaking Defense,^[۱۰] Suciu,^[۳۱] Lieser^[۳۲] and Filseth^[۳۳]

ویژگی‌های کلی

• خدمه: ۱ خلبان
• پیشرانه هواگرد: ۱ عدد Izdeliye ۳۰

عملکرد

• بیشینه سرعت: ماخ ۱٫۸
• برد معبر: ۳٬۰۰۰ کیلومتر (۱٬۸۶۴ مایل؛ ۱٬۶۲۰ مایل دریایی)
• حد شتاب جی: +۸٫۰
• نیرو به وزن: ۱٫۰:۱

Avionics

• سامانه یکپارچه رادیوالکترونیک اس‌اچ-121 (MIRES)
• رادار آرایه فازی فعال
• سامانه جستجو و ردیابی فروسرخ 101KS-V

• میکویان ال‌اف‌ام‌اس
• میگ ۱٫۴۴
• میگ-۴۱
• سوخو-۵۷

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sukhoi Su-75 Checkmate». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱.