سن قانونی
سن قانونی آستانه بزرگسالی است که در قانون به رسمیت شناخته شده یا اعلام شده است. این لحظه‌ای است که افراد دوران بلوغ و نوجوانی را تمام می‌کنند و کنترل قانونی اقدامات و تصمیمات خود را به دست می‌گیرند و بدین ترتیب کنترل و مسئولیت‌های قانونی والدین یا سرپرست آنها بر سر آنها خاتمه می‌یابد. اکثر کشورها سن قانونی را ۱۸ سال تمام (۱۷سال و ۱۲ماه) تعیین می‌کنند.
سن قانونی را نباید با سن رضایت، سن بلوغ، سن قانونی ازدواج و سن قانونی کار اشتباه گرفت که مستقل از سن قانونی هستند و ممکن است با آن متفاوت باشند.
رابطه سن قانونی و سن بلوغ
این اصطلاح به‌طور معمول به مجموعه قوانینی مربوط می‌شود که وضعیت بزرگسالی را مشخص می‌کنند.
سن قانونی در کشورهای مختلف
در حال حاضر غیر از کشورهای اسکاتلند، السالوادور، کره شمالی و جبل‌طارق سن قانونی در سایر کشورهای جهان ۱۸ سال یا بالاتر از آن است.[۱]
در بسیاری از کشورها افراد خردسال قابل استخدام هستند؛ بسته به صلاحیت، این ممکن است از طریق اقداماتی مانند ازدواج، دستیابی به خودکفایی اقتصادی، اخذ مدرک تحصیلی یا مدرک تحصیلی یا شرکت در نوعی خدمت سربازی اتفاق بیفتد. در ایالات متحده، همه ایالت‌ها نوعی رهایی از افراد زیر سن قانونی دارند.[۲]
در زیر لیست سن قانونی در کشورها (یا تقسیمات اداری) به ترتیب پایین‌ترین و بالاترین قرار گرفته است:
۱۶ سال
۱۷ سال
۱۸ سال
سال ۱۹
سال ۲۰
سال ۲۱
جستارهای وابسته
پانویس
خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «note» وجود دارد، اما برچسب <references group="note"/> متناظر پیدا نشد. ().