سقوط آشور
سقوط آشور هنگامی رخ داد که اولین شهر و پایتخت قدیمی و مذهبی امپراتوری آشوری نو، به دست نیروهای پادشاهی ماد افتاد. تصرف و غارت پس از آن، شهر را تا حدی ویران کرد؛ با این حال در دوران شاهنشاهی هخامنشی بازسازی شد و به نظر می‌رسد که یک دولت نیمه یا کاملاً مستقل آشوری در زمان شاهنشاهی اشکانی و تا پیش از تصرف آن توسط شاهنشاهی ساسانی در اواخر قرن ۳ میلادی وجود داشته‌است. این شهر تا زمان کشتارهای تیمور در قرن ۱۴ میلادی در کنترل آشوریان بود.[۵]
| سقوط آشور | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از تسخیر امپراتوری آشور توسط پادشاهی ماد و امپراتوری بابل | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
| پادشاهی ماد |  امپراتوری آشوری نو | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
| هووخشتره | سین-شار-ایشکون[۴] | ||||||
| قوا | |||||||
| نامعلوم | نامعلوم | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| نامعلوم | از دست دادن شهر[۱] | ||||||
پیش زمینه
از زمان پایان سلطنت آشوربانی‌پال را در ۶۲۷ پ. م امپراتوری آشور نو در موقعیت خطرناکی بود. جنگ داخلی، شورش‌ها در بابل، آناتولی، قفقاز و شام همراه با هجوم نیروهای متحد ماد-سکاها و بابلی‌ها برای امپراتوری درگیر جنگ داخلی، بسیار زیاد سهمگین شد. در سال ۶۱۶ پ. م، بابلی‌ها استقلال واقعی خود را از آشوریان برقرار کردند.
حمله به شهر
در سال ۶۱۵ پ. م، مادها و متحدان آنها آرافا را فتح کردند.[۶] سال بعد، آنها آشور را محاصره کردند. بیشتر آنچه از ارتش آشور باقی مانده بود در شهر نینوا پایتخت امپراتوری بود و قادر به کمک نبود. سرانجام، پس از درگیری‌های خونین تن به تن (که بعداً جمجمه‌ها و اسکلت‌های زیادی از آن پیدا شد)، ظاهراً این شهر در سال ۶۱۴ پ. م تسخیر شد.[۷]