دیخ-تاو
دیخ-تاو (به روسی: Дыхтау) یا گورا دیخ-تاو، کوهی به ارتفاع تقریبی ۵۲۰۵ متر واقع در بخش مرکزی رشته‌کوه‌های قفقاز در جمهوری کاباردینو-بالکاریای روسیه است.[۴] این کوه پس از البروس دومین کوه بلند این رشته‌کوه شناخته می‌شود.[۳]
| دیخ-تاو | |
|---|---|
 نمایی از کوه دیخ-تاو | |
 | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۵۲۰۴ متر[۱][۲] یا ۵۲۰۵ متر[۳][۴] |
| برجستگی | ۲۰۰۲ متر[۴] |
| ایزولاسیون | ۶۴ کیلومتر (۴۰ مایل)  |
| فهرست‌بندی | هفت قله دوم |
| جغرافیا | |
| موقعیت | جمهوری کاباردینو-بالکاریا، روسیه |
| رشته‌کوه مادر | رشته‌کوه قفقاز |
| صعود | |
| نخستین صعود | ۱۸۸۸ |
مشخصات
دیخ تاو کوهی عظیم و از نظر تکنیکی چالش‌برانگیز است. این کوه دارای دو قله است که قلهٔ شرقی آن به ارتفاع تقریبی ۵۱۵۱ متر از قلهٔ اصلی دیخ-تاو به‌وسیلهٔ گردنهٔ زین‌مانند باریک و شیبداری جدا شده است. این کوه پوشیده از برف و یخ است و دامنه‌هایی کاملاً شیبدار دارد.[۱]
دیخ تاو دومین کوه بلند قارهٔ اروپا است و صعود از آن کاری دشوار است زیرا هیچ مسیر آسانی به قلهٔ آن وجود ندارد و اغلب ریزش بهمن در آن اتفاق می‌افتد.[۲] با وجود این نخستین صعود موفقیت‌آمیز به دیخ تاو در سال ۱۸۸۸ و توسط آلبرت فردریک مامری بریتانیایی و هاینریش زورفلوه صورت گرفت.[۱]