پادشاهی یونانی هند

پادشاهی یونانی هند یا پادشاهی یونانی- هندی، که از نظر تاریخی با نام پادشاهی یاوانا (Yavanarajya) نیز شناخته می‌شود،^[۴] یک پادشاهی یونانی دوران هلنی بود که بخش‌های مختلف افغانستان، پاکستان و شمال غربی هند امروزی را پوشش می‌داد.^{[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰]} این پادشاهی از سال ۲۰۰ پ. م تا ۱۰ میلادی وجود داشت.

پادشاهی یونانی هند
۲۰۰ پ. م–۱۰ میلادی
SATAVAHANAS MAHAMEGHA- VAHANAS AUDUMBARAS YAUDHEYAS PAURAVAS VRISHNIS KUNINDAS MITRAS ARJUNAYANAS MALAVAS SHUNGAS PANDYAS CHOLAS قلمرو یونانی‌های هند در حدود سال ۱۵۰ پ.م.[۱]
پایتخت	الکساندریا (بگرام امروزی)[۲] ساگالا تاکسیلا
زبان(های) رایج	زبان یونانی کوینه (الفبای یونانی) زبان پالی (الفبای خروشتی) زبان سانسکریت پراکریت (الفبای براهمی)
دین(ها)	آیین یونانی آیین یونانی - بودایی آیین یونانی ترکیب شده با دیگر آیین‌های بومی آیین بودایی آیین هندویی آیین زرتشتی
حکومت	پادشاهی
باسیلئوس
• ۲۰۰ – ۱۸۰ پ. م	دمتریوس یکم (اولین)
• ۲۵ پ. م – ۱۰ میلادی	استراتو سوم (آخرین)
دوره تاریخی	دوران باستان
• بنیان‌گذاری	۲۰۰ پ. م
• فروپاشی	۱۰ میلادی
مساحت
۱۵۰ پ. م[۳]	۱٬۱۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۴۲۰٬۰۰۰ مایل مربع)
پیشین پسین پادشاهی یونانی باکتریا امپراتوری مائوریا پادشاهی هندوسکایی پادشاهی هندوپارتی
امروز بخشی از	افغانستان پاکستان هند

این پادشاهی در طول عمر خود توسط ۳۰ پادشاه متوالی اداره شد. مناندر یکم، از مشهورترین پادشاهان این دودمان است، پایتخت مناندر یکم در شهر ساگالا در پنجاب (سیالکوت امروزی) است.^[۱۱]

این پادشاهی در زمانی تأسیس شد که پادشاه باکتریا، دمتریوس یکم (و بعداً اوکراتیدس) در سال ۲۰۰ پ. م از باکتریا به هند حمله کردند.^[۱۲] یونانی‌های ساکن در شبه‌قاره هند، در نهایت از پادشاهی یونانی باکتریا مستقل شده و پادشاهی یونانی هند را، در شمال شبه‌قاره هند بوجود آوردند.^[۱۳]

پادشاهان یونانی در طول دو قرن حکومت خود، زبان‌ها و نمادهای یونانی و هندی را، همان‌طور که از روی سکه‌هایشان دیده می‌شود، با هم ترکیب کردند و اندیشه‌های یونانی و هندی (مانند آیین یونانی و بودایی) را، آن‌گونه که در بقایای باستان‌شناسی مشاهده می‌شود، باهم در هم آمیختند.^[۱۴] انتشار فرهنگ یونانی و هندی نتایجی داشت که امروزه نیز به ویژه از طریق تأثیر بر هنر یونانی و بودایی قابل مشاهده است.^[۱۵] نژاد یونانی و هندی ممکن است تا حدی ترکیبی بوده باشد. به گفته پولیبیوس، اوتیدموس یکم،^[۱۶] یک یونانی اهل ماگنزیا بود. پسر او، دمتریوس یکم، بنیانگذار پادشاهی یونانی هند نیز، حداقل از نظر پدرش از یونانی نژاد بود. به همین منظور نیز دمتریوس با دختر فرمانروای سلوکی، آنتیوخوس سوم ازدواج کرد. نژاد فرمانروایان بعدی یونانی‌های هند، گاهی کمتر مشخص است.^[۱۷] به عنوان مثال، در گذشته تصور می‌شد که آرتمیدوروس (۸۰ پ. م) یکی از پادشاهان یونانی هند، دارای تباری سکایی باشد، اما امروزه او را، به عنوان یک پادشاه یونانی - هندی در نظر می‌گیرند.^[۱۸]

پس از مرگ مناندر، بیشتر پادشاهی او از هم پاشید و نفوذ یونانی‌ها به میزان قابل توجهی کاهش یافت. بسیاری از پادشاهی‌ها و جمهوری‌های جدید در شرق رودخانه راوی شروع به ضرب سکه‌های جدیدی کردند که پیروزی‌های نظامیشان را نشان می‌داد.^[۱۹] برجسته‌ترین حکومت‌هایی که تشکیل شدند، جمهوری یائودهه‌یا، آرجون‌آیاناس و آدومباراس بودند.^[۲۰] دودمان‌های داتا و میترا نیز، به سرعت در منطقه ماتورا گسترش یافتند. یونانی‌ها در نهایت به عنوان یک موجودیت سیاسی تا حدود سال ۱۰ میلادی دوام آوردند، اما دنبال حمله‌های سکاها حکومتشان از بین رفت، اگرچه جمعیت یونانی‌ها احتمالاً برای چندین قرن، زیرنظر حکومت‌های بعدی، بمانند: سکایی‌های هند، اشکانی‌های هند و کوشانی‌ها، در آن سرزمین زندگی کردند.^[الف]